Kabanata 12: Meet Him
Lalo kaming naging close ni Rain pagkatapos ng nangyari tuwing naalala ko yun di ko akaling magagawa namin yun, alam ko na sa pagtanggap ng trabaho ko sa kanya kasama yun sa binayaran niya sakin, masakit man isipin pero yun ang totoo slave niya pa rin ako. Magulo man ang utak ko sa kung ano meron kami, madalas pa rin ako kiligin sa pagsasabi niya sakin ng 'I love you' mapatext man o personal, sa pagsundo at hatid niya sakin. Ganun pa man, di pa rin nawawala ang issue namin sa school, madalas pa rin kami pag-usapan at pagtsismisan pero di ko alintana yun dahil ang mahalaga sa ngayon ay makapagtapos ako ng pag-aaral ko.
Maaga natapos ang klase ngayon, nagpaalam ako kay Bea na sa ospital na tutuloy para bisitahin si lolo. Ilang araw pa lang ang lumipas nung naoperahan siya. Sigurado ako magugulat si lolo dahil maaga ako nakabisita. Ahah! Magdadala ako ng prutas na paborito ni lolo para makabawi sa araw na di ako nakakapunta. Pagdating ko sa ospital dali-dali ako sumakay ng elevator at tumungo sa taas. Nang nakarating na sa palapag na dapat kong babaan, lumabas ako patakbong na tinungo ang kwarto ni lolo. Pagbukas ko ng pinto ay nagulat ako sa aking nakita.
May matangkad at matipunong lalaking kasama si lolo, nakasuot ito ng kulay abo na long sleeves polo na tinupi hanggang siko. Napatingin sila pareho sakin nung pumasok ako, gulat at takot ang ekspresyon ni lolo nung nakita ako. Ang lalaki naman ay nagulat ngunit makikita mo sa mata niya ang kagalakan na makita ako.
"L-lolo, may bisita po pala kayo. Sorry po sa abala, lalabas po muna ako."
"M-mi, Mitsuyuki...." Nagulat ako ng banggitin ng lalaki ang pangalan ko. Tumitig ako sa kanya at nakita ang mukha niya na familiar sakin.
"Lolo, sino po siya? Bakit niya po ako kilala?" Nanginginig ang boses ko habang tinatanong ito kay lolo.
Bumungtong hininga si lolo at tumingin sa lalaki. "Alfredo, ipakilala mo ang sarili mo kay Red."
Diretsong tumingin sakin ang lalaki. "Mitsuyuki, I'm Alfredo Zyler, I'm your father."
Napatakip ako ng bibig sa aking narinig. Nagpabalik-balik ang tingin ko kay Mr. Zyler at lolo. "P-po? Pero ang sabi niyo ang ama ko ay-"
"Patawadin mo ko, apo ko, Red. Matagal na kita tinatago sa ama mo sa takot na kunin ka niya sakin. Ikaw ang alaala ng yumao kong anak kaya gusto kita ingatan at ilayo sa kapahamakan. Ngayon ay nalinawan na ko, pinaliwanag niya ang nais niya at tunay na nangyari." Paliwanag ni lolo sakin na nagpapatak sa nagbabadyang mga luha ko.
Napatingin ako sa lalaking nasa harap ko, nakatitig siya sakin ng puno ng pag-alala. Kinunot ko ang noo ko at tumingin muli ka lolo. "P-pero bakit ngayon lang siya? Ang tagal na lolo e. Bakit ngayon lang?" pahysterical ko sagot habang tinuturo ang lalaking nagpakilala sakin bilang ama ko.
"Matagal ko na kayo pinapahanap ng lolo mo kahit nung nasa New York pa lang ako ngunit tanging tawag lang sa telepono ang naging koneksyon ko sa inyo at ayaw sabihin ng lolo mo kung nasan kayo." Ani ni Mr.Zyler
"P-pero...." Pumiyok ang mumunti kong boses at tumulo ang aking mga luha. Napatakip ako ng mukha sa mga naririnig ko. Nilulunok ko ang mabiga na nakabara sakin lalamunan.
"Kasintahan ko ang mama mo college pa lang kami, tumagal kami ng halos limang taon ngunit di kami makapag pakasal dahil sa pagtutol ng magulang ko. Nilayuan ko ang mama mo sa takot na guluhin at sirain ng magulang ko ang buhay ni Victoria kaya pinakasalan ko si Weng ang bestfriend ng mama mo siyang pinagkasundo sakin ng magulang ko. Sa New York kami tumira nang inamin sakin ni Weng na nagkaanak kami ng mama mo, dun ko kayo pinahanap ngunit ng nahanap ko kayo......"
"Pinagkait kita dahil ang taong to ay di karapat dapat para sa mama mo at iniwan niya kayo sa oras nang kailangang-kailangan naming siya ngunit ganun pa man, nandito siya para sayo, Red. Binalikan ka niya at hinanap sa kabila ng pagdadamot ko sayo. Ito na siguro ang karma ko dahil sa kasakiman ko...." Madamdamin saad ni lolo habang nakahawak sa tiyan niyang bagong opera pa lang. Nakatitig siya sakin at kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang nais niya iparating. Muli ko ng sinulyapan si Mr. Zyler.
Humarap ito kay lolo at yumuko para lumevel sa paningin ng matanda. Hinawakan niya ang kulubot na mga kamay nito. "Wag kayo magsalita ng ganyan, Papa. Tutulong ako sa inyo kahit anong mangyari. Di ko po kayo pababayaan."
Pinagmamasdan ko lang silang dalawa ng may mga luha sa mga mata ko. Walang tigil sa pagbuhos ang mga luha ito. Halong kasiyahan at lungkot ang nadarama ko ngayon, ang makita ang aking ama ay isa sa kasiyahan ngunit lungkot dahil sa pagkawala niya ng maraming taon. Pinunasan ko ang mga luha ko at lumapit ako sa kanila para aluin din si lolo na umiiyak din ngayon.
Natayo ako at pinaghihimay ng prutas si lolo samantalang si Mr. Zyler at kausap si lolo nang may kumatok sa pinto. Bumukas ito at pumasok ang doctor na may kasamang dalawang nurse kay lolo.
"Good news po, Mr. Riquel, successful ang operation, pwede na po kayo madischarges by next week."
"Talaga? Mabuti kung ganun." Napatayo si Mr. Zyler at nginitian ang doctor.
"Dinig mo yun lolo magaling ka na po." Ngumiti ako kay lolo na ngayon ay tuwang tuwa sa nangyari.
Nandito ako ngayon sa suite na inupahan ni Rain, inaya niya kasi ako mag swimming sa isang resort dahil sa paggaling ni lolo, well, Friday naman ngayon kaya ok lang wala naman pasok bukas. Nag paalam ako kay lolo at dad, since yung ang gusto ni Mr. Zyler na itawag ko sa kanya, na sumama ako though hindi nila alam na si Rain ang kasama ko. Naghahanda na kami para magswimming nauna ako natapos since wala naman ako aayusin sa sarili ko. Naglakad na kami papuntang pool at nagswimming.
Nasa malayong sulok kami ng pool kung saan kokonti lang ang tao. Hanggang balikat ko ang tubig samantalang siya ay hanggang dibdib niya nang bigla akong hinigit ni Rain palapit sa kanya at niyakap mula sa likod. His hand is hugging my tummy while the other one is sliding down from my waist to my butt.
Bigla akong napatalon sa ginawa niya. "Rain, anong ginagawa mo?" Pabulong kong sinabi habang inaalis ang kamay niya sa puwitan ko at pinagmamasdan ang mga tao sa paligid na patuloy lang sa kanilang ginagawa.
"Ssssh! Don't be so loud, baby. Or else you want them to notice us." Bulong niya sa tenga ko na nagbigay kiliti sakin. Hinawakan ng isa niyang kamay palapulsuhan kong pumupigil sa kanya at hinalikan ang aking leeg habang pinagpatuloy niya ang pagpasok ng kamay niya sa swimsuit ko mula sa likuran.
"Pero Rain." Patuloy na bulong ko sa kanya nang naramdaman ko ang daliri niya sa pagitan ng hita ko, pinaglalaruan ang pagkababae ko. I small moaned escape from my lips as his two fingers push their way inside my folds. It was very slow at the same time very hard.
Patuloy lang siya sa ginagawa niya habang ako walang tigil sa pagkabog ng malakas ang puso ko. Kinakabahan ako na may makapansin sa ginagawa namin pero bakit ganun? Tila nasasabik ako sa susunod na mangyayari? Nanghihina ang tuhod ko sa ginagawa niya lalo nang inilihis niya ang panty ko at dahang-dahang pinasok ang pagkalalaki niya. I gasped as it enter inside me. I feel the pain and fulfillment as I looked the people around us. Still wishing they don't notice us when Rain begun to move very slow. Sapat lang para di kami mahalata, pero parang nakukulangan ako, parang I want more of him. His move is teasing me like a torture for my feelings.
It continued until he whispered in my ears again. "I will move fast, baby, make sure you don't make a sound." Inilubog niya pa ang sarili niya sa tubig at biglang binilisan ang galaw niya. Sa bawat pagbaon niya ay ramdam ko ang diin at bigat nito. Lalo pa itong bumilis at dumiin hanggang sa naramdaman ko ang init niya sa loob ko. Hinalikan niya ang batok ko pataas sa tenga habang naghahabol ng hininga.
"Red, we will ended it here."
BINABASA MO ANG
Playful Boss
Romance"Let's have a game. You win I pay, You lose you'll mine!" Love that start in a game, not a simple game but an extraordinary game that make you confused over a decision. "Hays! OK ganito na lang. I will lend you a money if you play with me a...