Playful Boss

Kabanata 33

Kabanata 33

What I suppose to chose?

"But I'm her family too."

Nagulat si Rain sa sagot ni Nathan at napaatras, ngumisi ito tsaka yumuko. "Oo nga pala. Nakalimutan ko, kaya pala." Kinuha nitong ang jacket na nakasambay sa sofa tsaka naglakad papuntang pintuan. "I hope a happiness for both of you." tsaka lumabas ng pinto.

Seryoso akong tiningnan ni Nathan. "Red, explain what happen?"

Matapang ko siyang tiningnan tsaka nagsalita. "I told him that before this year end Mark and I will going back to New York."

"So then? Why are you crying?"

Muling lumandas ang luha saking mga mata. "Why does it still have to be this much of pain?" Tinakpan ko ng aking palad ang aking mata. "Why do I still love him? Despite of everything happen, why can't I still get him out of my heart? Why do I always give in when it's come to him?"

Nanlaki ang mata ni Nathan sa nalaman niya. "I thought you're already done to each other? But now, what is this? Are you that desperate? That you study and taking care of your child just to be like this? We both saw him with another woman last time and yet you tell me you still loved him? Are you that blind!"

"I'm sorry, Nathan. I can't help it." Another wave of tears fall down in my cheeks. 

"Fuck! I help you to stand and built yourself again to reach your dreams not to be one of that man collection!" Sigaw ni Nathan sabay turo sa pinto.

"I'm sorry if I disappoint you. But I still love him no matter what I do."

"Our plan is you only introduce Mark to his father and do our business here. I didn't meddle to you because I trust how strong you are to handle this. But .......I think ..... I'm wrong." sabay yuko at iling ni Nathan. "I expect so much to you."

"I'm sorry, Nathan. Please don't angry to me." Paulit-ulit na pagsosorry ko habang umiiyak. Lumapit sakin si Nathan at niyakap ako. Hinalos nito ang likod ko at inalo-alo.

Isang linggo ang lumipas, di na muli pa bumisita si Rain o kahit puntahan man lang si Mark. Sa bawat pagpatak ng oras, nakakaramdam ako ng takot at lalong gumugulo ang utak ko. Di ko siya maalis sa utak ko kahit anong pag lilibang ko. Hinahanap siya palagi ng aking mata.

Paano na lang kung malaman ni Mark na ako ang dahilan kung bakit di bumibisita ang ama niya? Paano kung talagang baliwalain ni Rain ang anak namin? At bakit ako nangangamba? Hindi ba't ito naman ang gusto ko? Ito ang plano, hindi ba?

Naputol ang pag-iisip ko ng tumunog ang cellphone ko para sa isang mensahe.

Bea

Kamusta ka na best? Free ako mamayang gabi, tara labas tayo.

Napangiti ako nung nabasa ko ang message ni Bea. Yun babaeng yun talaga. Siguro nga mas makakabuti kung may makausap ako para kahit paano gumaan ang pakiramdam ako at mawala siya sa isip ko. Nireplyan ko si Bea at tsaka naghanda na para sa pag-alis.

Nagkita kami ni Bea sa isang bar. Agad niya ko niyakap at inaya sa mesa pinareserve niya samin. Nag simula na kami umorder at uminom. Nagkamustahan at nagkwekwentuhan kami ng may nahagip ang aking paningin na napatulala sakin.

"... Hay, naku. Nakakaloka yung preparation ang dami talaga aasikasuhin. Uy, anyare sayo? Nakikinig ka pa ba sakin?" Pukaw sakin ni Bea para sa atensyon ko ngunit  kahit anong gawin ko di ko maalis ang titig ko sa kanila. "Teka, ano ba yan tinitingnan mo? May nakikita ka bang di ko nakikita? Nakakatakot na yan, girl, patingin ka na kaya?"

Biro sakin ni Bea sabay lingon sa tinitingnan ko. Napatayo si Bea tsaka akmang pupuntahan iyon ng hawakan ko ang braso niya para pigilan siya. "Wag na, Bea. Hayaan mo na sila."

"Hindi pwede, may mali ee." sabay alis ni Bea ng kamay ko sa braso niya. Kinuha nito ang baso niya ng alak at nagmartsa patungo doon na agad ko naman sinundan.

"Bea, please, Bea" mangiyak-ngiyak kong pagpigil sa kanya. Sa bawat hakbang na ginagawa namin papalapit sa kanila ay lalo akong nang hihina at naiiyak. Sumisikip ang dibdib at bumibigat ang paghinga ko.

"You bitch!" sabay buhos ng alak mula sa basong hawak ni Bea kila Rain at Kim. Nagulat ang dalawa at bumitaw sa pagkakayakap. Nagtama ang paningin namin ni Rain na lalong nag pabigat sa nararamdaman ko.

"Ano bang problema niyo? Wag nga kayo manggulo dito." sambit ni Rain habang tinatago si Kim sa likod niya na para bang pinag tatanggol pa ito.

"Ang lalandi niyo kasing dalawa. Nakakairita sa mata. Sana man lang nagpakalayo-layo kayo kung ayaw niyong nagugulo kayo." sabay walk out ni Bea at hila sakin.

Nakalakad na kami ng ilang hakbang bago ko ulit sila sinulyapan ng tingin. Nakita ko kung paano hubadin ni Rain ang jacket niya para isuot kay Kim, kung paano niya kinuha ang panyo niya para punasan ang nabasang parte kay Kim.

Di ko na napigilan ang maluha, at mag patiuna kay Bea paalis. Agad ako nagpaalam umuwi pagkalabas namin ng bar. Nag alala akong tiningnan ni Bea bago ako niyakap at hayaan umalis.

Pagkapasok ko ng condo agad ako umupo sa sofa at inihiga ang ulo ko sa sandalan. Tumunganga ako sa ceiling at pinakiramdaman ang paligid. Tulog na siguro si Nathan at Mark.

Pinikit ko ang mga mata at muli pumatak ang aking luha. Ano na naman ba to? Nakakapagod na umiyak at masaktan ng ganito. Napadilat ako nung nadinig ko ang pagtunog ng cellphone ko.

0912******* calling.

Sino naman kaya ito, sinagot ko ito. "Hello, sino to?"

"Red, si Kim ito."

Natameme ako sa gulat nung narinig ko kung sino ito. Dumiretso ako ng upo bago muling sagutin ito. "anong kailangan mo?"

"Magkita tayo sa Café sa baba ng studio bukas 5pm. Tayong dalawa lang."