DERİN

İntikam Ateşi

-Geç kalıyoruz Naz... Acele et...

Lacivert takımı içine giydiği özenle ütülenip hazırlatılmış beyaz gömleğiyle uyum konusunda muazzam derecede anlaşmış görünüyordu.Dolce gabbana gözlüklerinin altından etrafı inceliyor ve arabasının olduğu yöne doğru ilerliyordu Cem Sayer...

Bu tempolu bir iş gününün başlangıcı olmalıydı böyle özenle hazırlanıp dakik bir şekilde evden çıktığına göre...

Gri ile renklendirilmiş Porsche un önüne geldiğinde durup sol kolundaki saate baktı. Nazenin on dakika daha gecikirse sekizde yapmayı planladığı toplantıya geç kalacak gibi görünüyordu. Arabasına yaslanıp kollarını önünde kenetledi kız kardeşinin gecikecegi ortadaydı nitekim...

Kapının uzaktan gelen kapanma sesiyle birlikte tekrar saatine baktı. Sanırım toplantıya yetişmek epey zordu onun için...
Sonra başını kaldırıp kapıya doğru yönlendirdi gözlerini...
Kız kardeşine doğru bakıp detayla inceledi üzerindeki her değişimi...

Karamel rengi saçları ona doğru ılık ılık esen rüzgar ile birlikte hafifçe geriye doğru savruluyordu. Üzerine beyaz bir gömlek geçirmiş altına siyah dar bir pantolon giymişti. Ayağında duran açık topuklu ayakkabı minik ve bakımlı ayak parmaklarını göz önüne sunuyordu. Saçlarının uçları hafiften maşalıydı. Gözlerine sürdüğü incecik eyeliner olduğundan daha iri gösteriyordu o hayranlık yaratan koyu kahvelerini...
Ve dudaklarına sürdüğü hafif köyü ruj kesinlikle fazlasıyla çekici kılıyordu bu küçük kadını...

Hata mı ediyorum?
Diye düşündü içinden Cem...
Birden onu ilk gördüğü gün belirdi aklında...
Altında mavilikleri solmuş geniş bir kadife pantolon...
Üstünde ise yıpranmış eski bir gömlek vardı sadece... Saçları gelişigüzel örülmüştü sırtına...
Ve yüzünde doğal olmayan hiçbirşeye rastlamak mümkün değildi o gün...
Derin ne de güzel bir çocuktu...
Gülümsedi istemsizce...
Benim küçük kirazım...
Diye mırıldandı sonra sessizce...

-Bir şey mı dedin Cem?

Sonra kulaklarına dolan çekici ve oturaklı ses tonu ile karşısında dikilen özgüven dolu kadına çevirdi bakışlarını...

Bu kadın...

Bu kadın Cem'in masumiyet yüklü kız kardeşi Kiraz değildi...

Bu kadın zavallı öksüz Derin'e de benzemiyordu onun kanaatinde...

Bu bakımlı ve zarif kadın...
Bu çekici ve oturaklı kadın Sayer'lerin son varislerinden biriydi...

Bu kadın Nazenin Sayer'di...

Cem içten içe saşırıyordu aslında...
Nasıl birdenbire böyle değişmişti o dahi bilmiyordu...
Derin dün gibi aklındaydı oysa...
O titreyen masum sesi...
Ve dahi tertemiz yüreğinden safça akıttığı gözyaşları...

Sayer olmak böyle birşey olsa gerek...
Dedi iç sesi...

Sonra karşısında dikilen güzel bayanı çok da fazla bekletmemesi gerektiğini düşündü özellikle geç kaldığı toplantıya dahilen...

-Hadi bin daha fazla geç kalmayalım...

Arabanın şöför koltuğuna yerleştiği sırada sağında rahatsızca kipirdanan kız kardeşine baktı.