Kelebek misalidir aşk
Anlamayana ömrü günlük
Anlayana bir ömürlük... (Nazım Hikmet)
*
Neydi sevmek? Neydi aşk? Yıllarca sessiz sessiz seven mi daha aşıktı, ilk görüşte vurulan mı? Bir an da mı ortaya çıkardı aşk? Yoksa zamanla mı gi...
İnstagram, Snapchat : HuysuzKitap Facebook : Huysuz Kitap
Güneş daha mı güzel son günlerde? Hava daha ışıl ışıl sanki! Dünya barışa erdi mi gerçekten? Yoksa gözlerimde ki pembe bir gözlük mü?
Ah bu aşk öyle bir şey ki... Varlığı dert, yokluğu yara. Hele bir de karşılıksız ise... O zaman ölüm sebebi!
Karşılık bulduğu an ise... Tüm zorluklara rağmen güzel, çok güzel! O zaman hayat yaşamaya değer. O zaman hayat varolmaya değer!
-Gelincik
*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Media: Gelincik Özkan
Karşısında ki gözü dönmüş adama bakarken resmen canından can gidiyordu Efe'nin! Tolga alev almış maviliklerini ona diktikçe koca cüsseli adam olduğu yerde eriyip bitiyor, küçücük kalıyordu. Ve bu duruma gelmesinin yegane sebebi yine kendisiydi!
Dün gece, o tırmanma olayının ve barışma öpücüğünün ardından Efe inat etmiş, gece Gelincik ile birlikte uyumak istemişti. Gelincik itiraz etmişti doğal olarak ama Efe tatlı sözleri ve öpücükleri ile kızı kandırmış bir güzel koynuna sızmıştı. Tek istediği sevdiği koynunda iken güzel bir uyku çekmek, sabahına da kimseye yakalanmadan o evden çıkmaktı. Ama ne olmuştu! Tolga onları basmıştı! Hemde sarmaş dolaş bir halde koyun koyuna yatarken!
Efe bunun yegane suçlusuydu çünkü kendi uyumamış Gelincik'i de uyutmamıştı. Ne öpücükleri tükenmişti Efe'nin ne çenesi. Sonra "Rüyalarımda ki gibi huzurlu ama gerçek!" diyen Gelincik ile o rüyaların aslında gerçek olduğunu öğrendiğinde içi kıpır kıpır olmuştu ikisininde. Bunun üzerine saatlerce konuşmuşlar, sabaha karşı sızıp kalmışlardı ve Efe'nin erken uyanıp kimseye görünmeden evden çıkma planları suya düşmüştü.
Ve sabah, tamda uykularını en tatlı yerinde, Gelincik Efe'nin sıcağına iyice sokulurken gençlerin kapısını kitlemeyi unuttukları odaya Tolga girmiş, gördüğü manzarayı ilk önce anlamasa da anladığı an gözleri dönmüştü. Olanlarda o an olmuştu! Efe kollarında mırıldanan kızın mırıltıları ile kızı daha sıkı sıkı sarıp kendine çekiyordu ki ensesinde soğuk bir şey hissetmiş, "Ulan! Bu ne manzara! Bu ne rezalet!" diyen bağırtı ile yerinden sıçrayıp gözlerini açmıştı ki... Bağıranın Tolga, ensesinde ki soğukluğun ise silah olduğunu anlamıştı. Efe yerinden nasıl toparlandığını bilemezken Gelincik de aynı bağırtıya uyanmış ve babasını karşısında görünce kocaman kocaman olan gözleri ile yataktan kalkmıştı. Sonrasını ise ikisi de hatırlamıyordu! Öyle bir telaş, öyle bir adrenalin yaşamışlardı!
