Kelebek misalidir aşk
Anlamayana ömrü günlük
Anlayana bir ömürlük... (Nazım Hikmet)
*
Neydi sevmek? Neydi aşk? Yıllarca sessiz sessiz seven mi daha aşıktı, ilk görüşte vurulan mı? Bir an da mı ortaya çıkardı aşk? Yoksa zamanla mı gi...
Ey yar..! Telaşımı hoş gör , ıslandığım ilk yağmurumsun.
-Mevlana
*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Esma alışverişi bitirip eve geri döndüğünde yüzü gülüyordu. Aras ile karşılaşmak beklediği bir şey değildi elbette ama onu gördüğüne, daha doğrusu onu mutlu gördüğüne sevinmişti. Aras ondan ayrıldıktan sonra sevdiği kıza gitmişti ve şimdi o da evlenmişti. Onun karısından bahsederken gözlerinde oluşan tatlı kıvılcımları hatırlayınca kahkaha attı. Sonra aklına düşen kocası ile iç çekti. Günün birinde onlarda bu kadar mutlu olurlar mıydı acaba? Esma bilmiyordu. Hatta bugünden sonra ihtimal bile vermiyordu.
Genç kız, eve gelene kadar sürekli telefonunu kontrol etmişti. Mesajına karşılık bir cevap beklemişti ama kocası mesajını gördüğü halde cevap yazmaya tenezzül etmemiş, Esma üzülmüştü. İnsan en azından bir kolay gelsin falan yazardı değil mi? Ama yok, tek bir cevap tek bir arama gelmemişti Çağrıdan.
Genç kız aldıklarını yerleştirdikten sonra yemek işine giriştiğinde hala bir geri dönüş bekliyordu. Ama ne yemek yaparken , ne de sonrasında bir cevap gelmişti. Kızın kalbinde çırpınan kuşlar tek tek ölüme terk edilmişti.
Yemek masasını hazırladığı halde yemeklere elini sürmeyen kız derin bir nefes alıp yemek masasında kalktı ve salona geçti. Saat 10'u geçmişti ama kocası hala ortalarda yoktu. Amcası burdayken 8 gibi evde olan adamın o gider gitmez eve geç gelmesi tesadüf değildi elbette. Muhtemelen eski düzenlerine geri dönmüşlerdi. Halbuki Esma artık bazı şeylerin farklı olacağını düşünmüştü. En azından artık akşam yemeklerini birlikte yiyebileceklerini hayal etmişti. Ama kocası gelmemişti!
Esma, Çağrı'nın gelmeyeceğini bile bile camın önündedeki koltuğa geçip dışarıyı izlemeye başladı. Burası tam garaj kapısını gösteriyordu. Çağrı gelirse şayet, arabasını görecekti. Ama Çağrı gelmedi. Genç kız tekli koltukta büzülüp uyuyakaldığında da Çağrı ortalarda yoktu. Taki gecenin 3 üne kadar... İşte Çağrı o zaman girmişti eve. O zaman gelebilmişti.
Genç adam, karısı ve eski nişanlısını bir arada görünce kıskançlık krizine girmişti. Öfkesi ve hayal kırıklığı o kadar yoğundu ki ne doğru ne yanlış düşünecek durumda değildi. O yüzden hızla oradan ayrılmıştı. İlk iş, güvenlik müdürünü arayıp Aras Arkan ile ilgili bilgi toplamasını istemişti. Orta yaşlarında olan müdür buna şaşırsa da ses etmeyip patronuna bilgilerin ertesi gün elinde olacağını söylemişti. Şirkete de geri dönmeyen Çağrı ilk önce boş boş sahilde dolanmış, daha sonra ilk meyhaneye gidip oturmuştu. Bu yüzden içkiliydi, hatta sarhoştu.
Eve geldiğinde ise onu pencere başında bekleyen bir kadın bulmak beklediği bir şey değildi. Bu yüzden karısını küçücük koltukta, yüzü cama dönük bulunca ilk önce şaşırıp kalmıştı. Fakat onun kendini beklediğini anlayınca bulanmış beyni yüzünden kahkahaya boğulmuştu. Öğlen eski nişanlısı ile görüşen kadın gece onu bekliyordu? Pekala, bu kadının derdi neydi?
