de winnaars

Hoofdstuk 18

Ik rende naar beneden om Chris te gaan zoeken, maar ik werd tegengehouden door mijn moeder. Ze vroeg me of ik wilde helpen met de afwas. Ik kon geen nee zeggen. Ze deed zo veel voor ons. Helpen met de afwas was wel het minste wat ik kon doen.

Toen we klaar waren met de afwas liep ik richting de deur. "waar ga je heen?" vroeg mijn moeder. "uhm... Ik ga gewoon wat frisse lucht halen" loog ik. Mijn moeder glimlachte. "veel plezier" zei ze. Ik liep naar buiten. Het begon te regenen. Ik begon met het zoeken naar Chris, maar ik kon hem niet vinden. Erg jammer, maar wat kon ik eraan doen? Ik liep weer terug naar huis.

Toen ik thuis kwam vroeg ik mijn moeder of ze mij een Fleurtje een keer wilde afzetten in het noorden, zodat we daar wat konden shoppen. Dat was natuurlijk niet mijn eerste en belangrijkste reden, maar ik vond dat een dagje shoppen met mijn zusje ook geen kwaad kon. Mijn moeder knikte en zei: "natuurlijk" ik liep meteen naar Fleurtje om haar te vertellen dat we gingen shoppen. Ze maakte een klein vreugdedansje en gaf me een knuffel, daarna rende ze naar haar kamer om alvasft een boodschappenlijstje te maken waar ze zich toch niet aan ging houden.

Later die avond hadden we diner. Het was heel stil aan tafel. Ik wilde absoluut geen contact met mijn vader.

Toen ik mijn bord leeg had gegeten ging ik naar mijn kamer om me klaar te maken om naar bed te gaan. Ik hoopte echt dat ik Chris nog terug zou zien.

De volgende dag was het zaterdag, dus Fleurtje had geen school. Ik kleedde me om en ging ontbijten. Fleur was super enthousiast. Ik was meer zenuwachtig.

Toen we klaar waren met ontbijten bracht onze moeder ons naar het noorden. De straten zaten vol met luxe en mooie winkels. We liepen verder de straat in. Fleurtje zag een speelgoed winkel en ze was natuurlijk meteen verkocht. We gingen daar naar binnen en Fleurtje rende meteen op de knuffels af. Van mij mocht ze er twee uitkiezen. Fleur stond echt uren uit te zoeken welke ze het mooiste vond. Plotseling botste er een blond meisje tegen mij aan. Ze keek me aan met grote bruine ogen en rende naar de knuffels. Ze begon een gesprekje met Fleurtje en vertelde welke knuffel zij het leukste vond. "Emily! Moet je niet iets tegen die mevrouw zeggen?" zei een bekende stem achter me. "sorry dat ik tegen u opbotste mevrouw" zei het meisje dat blijkbaar Emily heette. "maakt niet uit hoor" lachte ik. Ik draaide me om om te kijken wie de persoon was die Emily vertelde dat ze sorry moet zeggen. Het was Chris... Zodra hij me zag glimlachte hij. "sorry dat ik je weer tegenkom..." mompelde hij. "je moet nu wel je belofte nakomen..." zei ik glimlachend. "vanavond draait er een film in de bioscoop die mijn zusje Emily graag wilt zien. Misschien willen jullie met ons mee?" zei Chris. Emily begon blij te springen. "zeg ja! Zeg ja!" riep ze. Ik lachte. "okay, is goed. Blijven we bij elkaar de rest van de dag?" vroeg ik. Chris knikte blij. We keken elkaar lang aan. Ik zag Chris dichter bij mij komen. Plotseling werd er een grote eenhoornknuffel voor onze gezichten geduwd. "mag ik deze Chrisje?" vroeg Emily. We begonnen te lachen. Chris lachte. "maar die heb je al!" zei Chris. "echt niet! Die van mij is roze en deze is paars!" Chris rolde met zijn ogen. "wil je niet liever een uitkiezen die nog niet hebt?"
"okay..." zei Emily teleurgesteld. Kort daarna kwam Fleurtje naar mij toe gerend met twee knuffels in haar hand. "deze wil ik!" zei ze blij. Ik nam ze aan en liep naar de kassa om af te rekenen, maar Chris was me voor. "ik betaal wel" zei hij en hij gaf het geld aan de kassier. "Chris! Dat hoeft echt niet hoor!"
"weet ik, maar ik wil het zelf graag doen" lachte hij. Hij nam de knuffels weer aan en gaf ze aan Fleurtje. Zij rende naar hem toe en gaf hem een knuffel. "je bent de beste schoonbroer ooit!" zei ze. We begonnen allemaal te lachen. "schoonbroer?" herhaalde Chris lachend. Fleurtje knikte en gebaarde dat hij dichterbij moest komen. Hij hurkte neer en Fleurtje fluisterde net ietsjes te luid iets in zijn oor. "Julia is verliefd op jou" fluisterde ze. Chris keek me glimlachend aan. Ik deed alsof ik niets gehoord had. Daarna fluisterde Chris iets in Fleurtje's oor. Fleurtje begon kwaadaardig te lachen. Ik keek haar vragend aan. "ik mag het niet zeggen, het is een geheim!" zei ze. Chris ging weer rechtop staan en knipoogde naar Fleurtje. Ze begon te giechelen. Emily rolde met haar ogen. "mag ik deze dan wel?" zei ze terwijl ze een dolfijn knuffel omhoog hield. "ja, die mag wel" lachte Chris. Hij betaalde de dolfijn en we gingen naar buiten. "ik heb honger!" riepen Fleurtje en Emily tegelijk. Ik keek naar Chris. "weet jij een goed restaurant hier?" vroeg ik. Chris knikte. "gaan we naar dat ene restaurant waar ze hele lekkere patatjes hebben, Chrisje?" vroeg Emily. Chris knikte. "Yay!" riep Emily blij. Ze ging meteen aan Fleurtje uitleggen wat er zo bijzonder aan het restaurant was.

Chris leidde ons naar het restaurant. We bestelden wat te eten. Toen we het hadden gekregen en ik het geproefd had merkte ik dat het inderdaad echt super lekker was.

Na het eten gingen we nog naar een paar winkels, totdat het tijd werd om naar de bioscoop te gaan.

Eenmaal in de bioscoop aangekomen waren Emily en Fleurtje helemaal hyper. Vooral omdat ze een zakje snoep voor tijdens de film hadden gekregen.

De film zelf was erg leuk, zelfs voor Chris en mij. Natuurlijk vonden onze zusjes het helemaal geweldig.

Na de film moesten Chris en Emily naar huis. Emily en Fleurtje waren al beste vriendinnen geworden en gaven elkaar een dikke knuffel. Chris en ik gaven elkaar ook een knuffel. Hij gaf me een kusje op mijn wang. Plotseling hoorden we achter ons Fleurtje roepen: 'zoenen! Zoenen! Zoenen! Zoenen!" We lachten. Chris en ik keken elkaar lang aan. Chris boog zich voorover en gaf me een kusje op mijn lippen. "yaaaay!" riep Fleurtje blij. "iew!" riep Emily. We begonnen weer te lachen. We draaiden ons naar onze zusjes toe en zeiden: "niet tegen papa en mama vertellen" De meisjes deden alsof ze hun mond dichtritsten. Ik keek weer naar Chris. "zie ik je later nog een keer?" vroeg hij. Ik knikte . "mag ik misschien je nummer?" vroeg hij. Ik knikte weer en we wisselden nummers uit. We gaven elkaar nog een laatste knuffel voordat we weer terug naar huis gingen.

Wat gaat er verder gebeuren?
Bedankt voor het lezen!
Xxx Izabella