de winnaars

Hoofdstuk 19

Toen ik die avond in bed lag hoorde ik dat ik een berichtje had gekregen.

  Chris: hey
  Julia: hey
  Chris: heb je iets te doen morgen?
  Julia: hoezo?
  Chris: dat is geen antwoord op mijn vraag...
  Julia: nee, ik heb niets te doen morgen, hoezo?
  Chris: mooi, ik kom je morgen om 9 uur 's ochtends ophalen. Maak je geen zorgen om je vader ik kom wel door het raam of zo... Ik heb namelijk een verassing voor je...
  Julia: okay... Tot morgen dan
  Chris: slaap lekker <3

Ik glimlachte en deed mijn telefoon uit. Ik legde hem op mijn nachtkastje en ging slapen.

De volgende ochtend werd ik wakker om kwart over 9. Ik sprong snel mijn bed uit en pakte de kleding die ik die dag ging dragen. "goeiemorgen" ik keek om en zag dat Chris al in mijn kamer was. "hey, Chris... Sorry, ik heb me verslapen..."
"dat merkte ik al, maar dat maakt niet uit. Je slaapt heel schattig" ik lachte. "Chris?"
"ja?"
"ik moet... Ehh..."
"oh ja, je moet je natuurlijk omkleden. Ik zal niet kijken" zei Chris terwijl hij zich omdraaide. "niet stiekem kijken" zei ik. Hij lachte en schudde zijn hoofd. Ik kleedde me snel om. "ik ben klaar" zei ik en Chris draaide zich langzaam om. Hij bekeek me en zei: "je bent mooi Julia" Ik bloosde. "ik draag niets speciaals hoor" lachte ik. "ik heb het ook niet over jouw kleding. Ik vind je gewoon mooi" zei hij. "dank je..." mompelde ik. "Zullen we dan maar gaan?" zei Chris terwijl hij naar mijn raam wees. Ik knikte. Hij sprong uit het raam. Ik liep dichterbij het raam en keek naar buiten. Chris stond op de grond naar boven te kijken. "spring maar! Het is minder hoog dan het lijkt. Ik van je op" riep hij. Ik haalde diep adem en sprong. Ik werd opgevangen door Chris' sterke handen. Chris bracht me naar zijn auto. Ik stapte in en Chris begon te rijden. "waar gaan we heen?" vroeg ik nieuwsgierig. "gewoon een wandeling in het bos..." zei hij. "leuk..." zei ik. Stiekem was ik een beetje teleurgesteld. Chris lachte. "wees niet getreurd! Je verassing wacht op je in het bos..." zei hij.

Na een kwartiertje rijden stapten we de auto uit en begonnen we te lopen door het bos. Ik voelde dat Chris mijn hand pakte. Het was op zich best romantisch. Om de een of andere reden kwam het me heel bekend voor om samen met Chris door het bos te lopen.

Na een tijdje vroeg Chris me: "ben je klaar voor je verassing?"
"ja!" zei ik blij. Zodra ik dat zei rende er uit de bosjes een grote grijze wolf met prachtige groene ogen. De wolf sprong boven op me en begon mijn gezicht te likken. Plotseling zag ik een flits voor me ik zag de wolf druk in een grot rondrennen met een kwispelende staart. Ze rende naar een zwaar gewond iemand en likte zachtjes zijn wang. Nog een flits volgde. De sprong in de sneeuw en kreeg een glanzende witte vacht. Nog een flits en ik was gewoon weer in het bos. "Kwispel!" riep ik blij. Kwispel blafte en gaf me nog een link over mijn gezicht. Ik keek naar Chris. "hoe wist je..."
"ik kwam haar tegen in het bos en ik kreeg een soort flits die me herinnerde aan Kwispel" zei hij. Ik stond op en gaf Kwispel een aai over haar kop en liep naar Chris. "dit is een geweldige verassing!" zei ik blij. Chris glimlachte. Plotseling verdween de glimlach op zijn gezicht en fronsde hij zijn wenkbrauwen. "we kenden elkaar al langer dan eergisteren..." zei hij. "misschien heb je gelijk" zei ik. We gingen op de grond zitten en begonnen met Kwispel te spelen. Kwispel was echt een schatje.

Na een tijdje was Kwispel uitgespeeld en ging ze op de grond een dutje doen. Chris ging dichter bij mij zitten. Hij legde zijn hand op mijn hand, keek me diep in mijn ogen en zei: "volgens mij hadden wij vroeger al een verboden relatie..."
"wat als?"
"dan is het een van de mooiste dingen in mijn leven dat ik weer opnieuw op jou verliefd kan worden" Hij boog zich langzaam naar mij toe. Hij deed zijn ogen dicht en gaf me een kusje op mijn lippen. Hij trok zich snel weer terug. Blijkbaar was hij nog niet helemaal zeker of ik eigenlijk wel op hem verliefd was. Nu was het mijn beurt om hem een kusje te geven. "ik houd van jou" fluisterde ik. Chris glimlachte. "ik houd ook van jou" zei hij. Hij boog zich weer voorover en gaf me nog een kus, maar deze was veel dieper en duurde langer. Het voelde bekend. Misschien had ik inderdaad al eerder een relatie met Chris gehad. Zonder de kus te onderbreken ging ik op zijn schoot zitten en sloeg ik mijn benen om zijn middel. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en hij zijn armen om mijn middel. Plotseling voelde ik iets vloeibaars bij mijn armen. Ik onderbrak de kus en keek naar mijn armen mijn mouwen zaten onder het bloed. "Chris! Je nek bloedt weer!" zei ik. Chris raakte met zijn hand de achterkant van zijn nek aan. "heb je dat medicijn nog?" zei hij. Ik knikte en  haalde het snel uit mijn tas. Ik deed het op Chris snee. "het is al laat... Misschien moeten we maar weer naar huis" zei ik. Chris knikte en hij bracht me weer thuis. Ik zei hem gedag en liep mijn huis binnen. Fleurtje en James kwamen meteen op mij afgerend. "was je bij Chris?" vroegen ze tegelijk. Ik knikte en hield een vinger voor mijn mond. "niet vertellen he?"

Gaat Julia's vader er toch achter komen? Wat gaat er verder gebeuren?
Bedankt voor het lezen!
Xxx Izabella