de winnaars

Hoofdstuk 28

Ik hoorde dat ik een berichtje kreeg op mijn telefoon. Ik werd wakker en rekte me uit. Ik pakte mijn telefoon en keek wie mij dat bericht heeft verstuurd.

   Chris: goeiemorgen! Kijk uit het raam...

Ik legde mijn telefoon glimlachend weg en liep naar het raam. Ik keek naar buiten en zag Chris naast Snoepje staan. Chris glimlachte en zwaaide naar me. Ik zwaaide terug en liep toen weer bij het raam weg. Ik deed snel iets anders aan en rende naar beneden. Onderweg naar de voordeur kwam ik mijn vader tegen. "en waar ga jij zo vroeg heen jongedame?" vroeg hij. "Chris..." zei ik een beetje onzeker. Tot mijn verassing zij hij: "okay, veel plezier" ik gaf hem een knuffel en liep naar buiten. Ik rende naar Chris en Snoepje. Ik rende ik Chris' armen. "ik heb je gemist Julia" zei hij. Ik lachte. "we zijn maar een nacht uit elkaar geweest" zei ik. "weet ik..." mompelde hij nadat hij een kus in mijn haren had gedrukt. Daarna lieten we elkaar weer los en gaf ik Snoepje een knuffel. Ik schrok weer een beetje van zijn hete schubben. Snoepje sloeg zijn vleugels om mij heen. Plotseling hoorde ik Chris achter mij zeggen: "ik heb vanochtend op hem gevlogen, dat moet jij ook eens proberen!" ik kreeg niet eens de tijd om te antwoorden of Snoepje ging op de grond liggen zodat ik op zijn rug kon klimmen. Ik ging voorzichtig op zijn rug zitten en niet veel later schoot Snoepje de lucht in. Ik schrok en sloeg mijn armen stevig om zijn hals. Snoepje vloog een tijdje rond en ik begon een beetje gewend te raken aan de hoogte en snelheid. Ik ging langzaam rechtop zitten. Ik had zo een prachtig uitzicht over het dorpje waar ik leefde.

Na een tijdje landde Snoepje voorzichtig weer voor mijn huis. Ik ging van hem af en gaf een gilletje van enthousiasme. Chris lachte en sprong op Snoepje's rug. Hij reikte zijn hand naar me uit en ik nam hem aan. Hij hielp me op Snoepje em we schoten voor de tweede keer de lucht in. Ik had nu niet Snoepje's hals om me vast te houden dus kampte ik me aan Chris vast. Ik hoorde hem lachen. Ik kreeg ook een glimlach op mijn gezicht en ik keek naar de gebouwen waar we langs vlogen. Nadat we weer wat vaart geminderd hadden durfde ik weer een beetje rechtop te zitten. Ik liet Chris alleen niet los. Ik legde mijn wang op Chris' rug en genoot van de vlucht.

Uren gingen voorbij zonder dat ik het ook maar doorhad. Na een tijdje hoorde ik mijn buik grommen. Ik had geen ontbijt gehad en ik kreeg nu een beetje honger. Snoepje had dat door en hij landde in het bos. We bleven op zijn rug zitten terwijl hij lopend allerlei soorten fruit plukte met zijn bek. Na een tijdje gooide hij alles naar ons toe en schoot hij weer de lucht in. Ik klampte me weer aan Chris vast totdat we weer iets langzamer gingen. Chris gaf me wat van het fruit en dat was dus mijn ontbijt, of mijn lunch... Ik had geen idee hoe laat het was, maar wat ik wel wist was dat de tijd vloog. Voor ik het wist begon de zon al onder te gaan. Snoepje bracht me weer thuis en toen we voor mijn huis geland waren nam ik afscheid van Chris en Snoepje. Ik gaf Snoepje een knuffel en Chris een kus. "morgen weer?" vroeg hij. Ik glimlachte en knikte. Daarna liep ik naar binnen en ging ik slapen.

Sorry dat het hoofdstuk een beetje kort is... Wat gaat er verder gebeuren?
Bedankt voor het lezen!
Xxx Izabella