de winnaars

Hoofdstuk 29

In het bos

Chris' stiefvader loopt woedend door het bos. Die jongen heeft alles van hem afgepakt. Zijn huis, zijn vrouw, alles! Hij besefte zich alleen niet dat het alleen zijn schuld is. Woedend gooide hij het flesje vergif kapot in een plas. Hij herinnerde zich dat Chris graag naar het bos ging. Daar ging hij gebruik van maken. Hij haalde een mes uit zijn zak. Hij ging hier blijven zitten en wachten totdat Chris langs kwam en dan zou hij hem doden. Hij rende iets verder weg en verstopte zich in de bosjes.

Ondertussen liep er eenhoorn door het bos. Ze was ontsnapt van het spel, maar wel een beetje gewond. Ze liep mank en had ontzettend veel dorst. Op het eerste gezicht leek ze op een doodnormaal paard met een lichtbruine vacht, maar als ze dat wilde dan kon zo op magische wijze haar vleugels en hoorn laten verschijnen. De eenhoorn strompelde door het bos. Zodra ze een plas zag begon ze meteen te drinken. Ze voelde zich na een paar slokken  meteen iets beter. Ze ging rechtkop staan en liep verder. Na een paar minuutjes voelde ze dat haar poten haar niet langer konden dragen en ze viel op de grond. Toen ontstond er een pijn in haar buik. Alsof alles in de fik stond. Ze krom in elkaar en wachtte totdat de lijn zou stoppen. Ze was vergiftigd, dat wist ze. En ze wist dat een simpele vriendschappelijke aanraking met een mens haar zou kunnen redden in ruil voor eeuwige dienst. Haar vrije leven was hoe dan ook over. Ze kon nu doodgaan of voor altijd in gevangenschap blijven.

In Julia's kamer

Het was vroeg in de ochtend. Ik was al een tijdje wakker en ik lag een boek te lezen. Toen de zon begon op te komen legde ik mijn boek weg en stond ik op om me om te kleden. Ik keek op de kalender en zag dat ik over 2 maanden jarig was. Ik had nog nooit zo veel zin in mijn verjaardag gehad. Zodra ik me had omgekleed deed ik mijn raam open voor wat frisse lucht. Ik pakte mijn telefoon. Nog geen nieuwe berichten van Chris. Ik was een beetje teleurgesteld, maar ik maakte me er niet al te druk om. Plotseling hoorde ik iets bij het raam. Ik draaide me om en zag Chris naar binnen klimmen. Hij liep naar me toe en omhelsde me. "goeiemorgen" zei hij. "goeiemorgen" reageerde ik. Ik keek Chris aan en gaf hem een kus. Hij keek naar mijn kalender en zei: "kunnen die twee maanden niet wat sneller voorbij zijn?" ik begon te lachen. "je had de kans om bij ons te blijven, maar jij wilde bij je moeder blijven" zei ik plagend. "maar ik wil alleen met jou zijn!" lachte hij. "je maakte me een beetje bang..." zei ik nep bang. Chris trok een kwaadaardig gezicht en begon nog kwaadaardiger te lachen. Ik deed alsof ik op het punt stond om te huilen en toen begonnen we allebei hard te lachen. Chris lach veranderde in een zwakke glimlach en hij vroeg of ik weer zin had in een wandeling door het bos. Natuurlijk zei ik ja, dus we gingen samen met zijn auto naar het bos.

Toen we bij het bos aankwamen begonnen we weer aan onze wandeling via onze standaard route. We hadden het over van alles en nog wat, maar vooral over wat we gingen doen op mijn verjaardag. We hadden uiteindelijk afgesproken dat ik op mijn verjaardag nog thuis zou blijven en dat ik daarna twee dagen had om mijn spullen in te pakken en dat ik dan de derde dag na mijn verjaardag bij Chris zou intrekken. Hij zei dat hij al een leuk huis gevonden had en dat we dat huis konden inrichten terwijl we aan het wachten waren op mijn verjaardag. Dat leek me een leuk idee. Plotseling zag ik iets vreselijks. Chris zag het waarschijnlijk ook, want ons gesprek was in één klap afgelopen. Er lag namelijk een dood paard in het bos! Ik zag nergens bloed, dus ze was waarschijnlijk niet neergeschoten of gestoken... Ik rende er meteen naartoe en bekeek het paard van alle kanten. Ze leek morsdood... Verdrietig aaide ik haar over haar kop en stond weer op. "volgens mij is ze dood..." zei ik tegen Chris. Chris liet verdrietig zijn hoofd zakken. Plotseling kwam er man achter Chris tevoorschijn. Hij sloeg zijn arm om Chris' nek en duwde een mes tegen zijn nek. Hij leek niet te merken dat ik er ook bij was dus ik verstopte me snel in de bosjes. "je hebt alles van me afgepakt! Jij mislukt mormel! Ik zal het terug krijgen en dan zal jij er niet meer zijn!" schreeuwde de man. Ik ging er van uit dat het Chris' stiefvader was. Achter de bosjes rende ik zo snel als ik kon achter de man. Ik besprong hem van achteren en hij viel op de grond. Chris met zich mee trekkend. Chris rukte zich los, maar voordat ik het door had werd ik ook op de grond getrokken en rolde de man bovenop me. Hij tilde zijn arm op met het mes in zijn hand. Voordat hij me kon doden werd hij ruw van me af geduwd door Chris. Hij rolde weg en wij gingen snel tegenover hem staan. Hij stond ook op en keek ons kwaad aan. Het mes in de aanslag. Het was twee tegen een, maar de man was gewapend en wij niet. Hij rende naar ons toe en zwaaide het mes naar mij. Ik voelde het ding door mijn zij boren. Het duurde even voordat ik doorhad wat er gebeurde. Ik voelde warm bloed naar beneden stromen. Ik voelde de pijn pas nadat het mes uit mijn zij getrokken werd. Mijn benen werden slap en ik viel op de grond. Ik bleef bij mijn bewustzijn, maar ik leed ontzettend veel pijn. En het werd met de seconde erger. Ik kon niet eens schreeuwen. Chris sloeg de man keihard met zijn vuist in zijn gezicht. Ik zag dat de kaak van de man helemaal scheef hing na Chris' stoot. De man probeerde Chris te raken met zijn mes, maar Chris ontweek hem. Plotseling verscheen het paar vanuit het bos, maar nu kon ik zien dat het niet zomaar een paard was, maar een eenhoorn. Ze had vleugels en een hoorn en ze stormde op de man af. Hij probeerde hem te doorboren met zijn hoorn, maar de man ontweek hem en en vocht terug. Chris was even los en schreeuwde plotseling: "SNOEPJE!!!" zo hard als hij kon. Ik keek terug naar het gevecht tussen de man en de eenhoorn en tot mijn opluchting zag ik dat de eenhoorn zijn hoorn uit de man zijn borst trok. De man haalde zijn mes met zijn laatste kracht over de hals van het dier en samen kwamen ze op de grond terecht. Het mes viel uit zijn hand en hij begon er naartoe te kruipen. Helaas voor hem had Snoepje het mes eerder en hij gooide het ver weg. Chris keek opgelucht en Snoepje pakte toen de man op met zijn bek en schudde hem door elkaar. Ik sloot snel mijn ogen. Ik zag plotseling een rood licht en ik voelde hete vlammen op mijn huid. Het werd me allemaal te veel en ik voelde mijn hoofd licht worden en alles werd weer zwart.

Wat is er gebeurd? Wat gaat er gebeuren? Was de man inderdaad Chris' stiefvader?
Bedankt voor het lezen!
Xxx Izabella