de winnaars

Hoofdstuk 9

Ik werd wakker door stemmen om mij heen. Ik keek het kamp rond. Iedereen was bezig met de voorbereidingen voor de aanval. Ik rende snel naar Cindy en Alice die al  wakker waren en een paar tassen aan het inpakken waren. 'goede morgen' zei Cindy enthousiast. 'goeiemorgen' zei ik. Alice knikte beleefd en zwaaide een tas om haar schouder. 'tijd om te gaan' zei ze zelfverzekerd. 'bedankt dat je meegaat' zei ik tegen Alice. Ze glimlachte en zei: 'geen dank' We slopen met z'n drieën het kamp uit. Hopelijk hadden de meisjes Chris en James nog niet gevonden, besefte ik me ineens. Het zou zomaar kunnen dat we al te laat waren... We versnelden onze pas zodra we uit zicht waren van het kamp. We verstopten ons naast hetzelfde beekje als gisteren. Ik hoorde naast me iets ritselen. Ik keek naast me. Ik zat naast een boom. Ik keek achter de boom en keek recht in Chris' donkere ogen. Ik ging snel samen met hem achter de boom zitten en keek snel om mij heen. Toen ik weer terug naar Chris keek gaf hij me een snel kusje op mijn wang. Ik bloosde. We stonden op en vertelden de groep dat we bij elkaar konden komen. Uit de struiken verschenen Alice, Cindy en James. We groetten elkaar en Alice stelde zich nog even officieel voor. Het leek ons ook een goed idee om op orde te zetten wie de oudste en jongste waren. De oudste was Chris en hij was 18 jaar oud, daarna ik en James en wij waren 16 en dus een tweeling, daarna Alice en zij was 14 en de jongste was Cindy en zij was 12. Je bent nu vast verbaasd dat James en ik tweeling zijn, maar wij kwamen er ook pas toen achter. We maakten ons klaar voor de reis en begonnen met lopen richting de woestijn.

Het lopen werd al ondraaglijk door de hitte voordat we überhaupt het bos uit waren. Plotseling kwam Kwispel de bosjes uit rennen. Het leek erop dat ze mee ging met ons. Ze herinnerde me ook aan Diamantje. Ik klikte met mijn tong en Diamantje kwam ook meteen de bosjes uit lopen. Achter haar had ze 4 andere herten. Één van hen rende meteen naar Cindy. En de anderen bleven verlegen op hun plek staan. Ik leerde Alice, Chris en James hoe ze hun eigen hert moesten temmen en we gingen verder op de rug van onze nieuwe vrienden. Natuurlijk werden de herten ook moe van de hitte, maar dan gingen we gewoon naast ze lopen totdat ze weer uitgerust genoeg waren.

Op gegeven moment kwamen we op de woestijn de zon brandde op onze huid en de hitte en benauwdheid was bijna ondragelijk.

De zon begon te zakken en het werd langzaam donker buiten. We besloten ons kamp op te zetten. We raapten al het brandbare in de buurt bij elkaar en Alice maakte een kampvuur met de lucifers die in haar medicijnen tasje lagen. We aten een beetje en gingen daarna slapen. Iemand moest echter opblijven om op de uitkijk te staan. Ik was als eerste aan de beurt. Ik moest opblijven tot middernacht en dan mocht ik de volgende, James, wakker maken.

Terwijl ik op de uitkijk stond ging iedereen om het kampvuur liggen en slapen. Ik keek naar boven. De lucht was gevuld prachtige sterren.

Na een tijdje toen ik verwachtte dat iedereen sliep, was ik nog steeds naar de sterren aan het kijken. Ze vormden een soort patroon. Het was fascinerend. Plotseling voelde ik een hand op mijn schouder en kwam er iemand naast me zitten. Het was Chris. Hij keek ook op naar de sterren een kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Chris ging dichter bij mij zitten en sloeg een arm om mijn middel. Ik keek hem aan. Hij keek mij aan. Hij boog zich weer voorover om een kus op mijn mond te drukken. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en trok hem nog dichter bij mij. Op gegeven moment tilde Chris me gewoon op zijn schoot. Ik kuste hem nog een keer  en we keken weer op naar de sterren. Het was koud in de woestijn, maar naast Chris was de temperatuur precies goed. Ik keek naar de maan. Jij stond op zijn hoogste positie. Ik ging van Chris af en kuste hem nog een keer. Hij stond ook op. Ik maakte James wakker. Hij ging gapend op de uitkijk staan. Chris en ik gingen naast elkaar liggen. Ik voelde dat Chris achter me een kusje op de achterkant van mijn nek gaf. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Zal de reis goed verlopen? Worden Chris en Julia ontdekt? Wat gaat er verder gebeuren?
Bedankt voor het lezen!
Xxx Izabella