de winnaars

Hoofdstuk 22

Onderweg naar mijn kamer kwam ik mijn moeder tegen. Ze zei: "Chris heeft je nodig. Hij vraagt niet om aandacht, maar volgens mij is dat nu precies wat hij wil. Hij wil waarschijnlijk ons gewoon niet lastig vallen. Ga gewoon naar hem toe, want geloof me: die jongen is gek op jou" Ik glimlachte en knikte. Ik liep weer naar Chris toe.

Toen ik de deur van zijn kamer opende stond hij uit het raam te kijken. Zodra hij mij hoorde draaide hij zich om en glimlachte naar me. Ik liep de kamer binnen en deed de deur dicht. "hoe voel je je?" vroeg ik. "het gaat weer een beetje beter, bedankt"
"mooi"
"ik zat te denken: wat nou als ik een baan zou vinden? Dan kan ik jouw gezin helpen"
"dat hoeft niet hoor Chris. Mijn moeder vind jouw hulp in huis geweldig, dus je helpt al genoeg door alleen haar te helpen met afwas af schoonmaken"
"denk je? Mag ze me überhaupt wel?"
"Chris, ze is gek op je..." Chris lachte. "en ik ben gek op jou" zei hij terwijl hij naar me toe liep. Hij pakte mijn handen en zei: "misschien is het te veel gevraagd, maar wil je alsjeblieft de rest van de dag bij mij blijven?"
"daar kan ik geen nee tegen zeggen" lachte ik. Chris sloeg een arm om zijn middel en met zijn andere hand deed hij een lok van mijn haar achter mijn oor. Hij kamde met zijn hand door mijn haren ik sloeg mijn armen om zijn nek. Onze gezichten kwamen langzaam dichterbij elkaar totdat onze lippen elkaar zachtjes raakten. Het duurde niet lang en het was niet een heel diepe kus, maar het zat vol met gevoel en emoties. Chris trok zich een beetje terug, zodat onze lippen elkaar niet meer raakten. We waren wel dicht genoeg bij elkaar om onze neuzen tegen elkaar te houden. We openden onze ogen en glimlachten. Vervolgens lieten we elkaar weer los en gingen we mijn moeder helpen met schoonmaken. Mijn vader was op zijn werk, Fleurtje op school en James zat in zijn kamer. Hij zat de laatste tijd altijd op zijn kamer. Wat hij daar aan het doen was? Geen idee... Ik zou er een keer naar moeten vragen. Mijn moeder, Chris en ik begonnen met het afstoffen van de kast. "mam? Vind je het goed als ik vanavond bij Chris slaap? Technisch gezien verbreek ik dan niet de afspraak met papa... De afspraak was dat hij niet in mijn kamer mocht komen, niet dat ik niet in zijn kamer mocht komen..." vroeg ik. Mijn moeder keek me aan en deed een wenkbrauw omhoog terwijl ze breed aan het glimlachen was. "nee mam! We zijn echt niets wilds van plan!" riep ik beschaamd. Ze lachte en schudde jaar hoofd. "natuurlijk mag je bij hem slapen lieverd" zei ze. Ik keek naar Chris. Hij was aan het blozen en glimlachen. Hij was ook een beetje beschaamd over mijn moeder haar opmerking. Ze had dat door en begon te lachen. "rustig maar jongens! Ik ga er echt niet moeilijk over doen! Bovendien is het waarschijnlijk toch niet jullie eerste keer..."ze glimlachte kwaadaardig. Ze maakte het alleen maar erger. Ze leek het helemaal geweldig te vinden terwijl wij ons doodschaamden. Toen zei ze iets wat alles zo ongemakkelijk maakte dat het niet erger kon: "je vader en ik waren ook zo hoor..." ik voelde mezelf zo rood worden als een tomaat. Chris lachte ongemakkelijk en zei: "ik ga denk ik maar..." en hij rende naar boven. "bedankt mam..." zei ik. Ze glimlachte heel zoetsappig en zei: "graag gedaan lieverd" Ik liep zonder verder nog iets te zeggen naar boven. Ik voelde dat ik even mijn excuses aan moest bieden aan Chris voor mijn moeder. Ik liep zijn kamer binnen en zei: "het spijt me zo erg... Mijn moeder is nogal... Apart..."
"maakt toch niet uit! Het was achteraf wel grappig, want het is toch niet waar wat ze allemaal aan het zeggen was. Toch? Ik bedoel: heb je al uhh... 'ervaring?' Ik namelijk niet en ik wil niets voor je verpesten of zo en..."
"Chris...ristig maar, ik heb geen 'ervaring' en anders: we zijn het voorlopig toch niet van plan. Of wel?"
"je lijkt op je moeder..." we begonnen te lachen.

Na het diner kleedde ik me in mijn kamer om in mijn pyjama en liep ik terug naar Chris' kamer. Toen ik binnen kwam zag ik een stapeltje dekens op de vloer liggen. Ik keek Chris vragend aan. Hij zei: "ik slaap wel op de grond, voor het geval je vader binnenkomt..."
"Chris! Je bent schattig, maar als één van de weinige slaapkamers hier in huis zit er een slot op de deur..." ik deed de deur dicht en op slot. Chris glimlachte en legde alle dekens van de grond terug in de kast. Ik ging op zijn bed zitten en Chris ging naast mij zitten. "je moet je niet zo druk maken om mijn vader. Hij zal je heus niets aan doen..." zei ik. Chris lachte. "okay" zei hij.

We gingen praten over van alles en nog wat, totdat het erg laat werd en we mijn vader hoorden thuiskomen. We deden het licht uit en gingen liggen. Chris sloeg een arm om mij heen en zo vielen we in slaap. Erg onschuldig, maar we hadden geen idee hoe kwaad het mijn vader had gemaakt.

Hoe gaat Julia's vader reageren? Wat gaat er verder gebeuren?
Bedankt voor het lezen!
Xxx Izabella

PS wie is jullie favoriete karakter? Als er één persoon vooral geliefd is dan ga ik proberen hem/haar vaker voor te laten komen ❤️❤️