Who is Maisae?

Hoofdstuk 12

Thuis aangekomen dook ik na een frisse douche meteen mijn warme bedje in en viel in een diepe, lange slaap.

De volgende ochtend stond ik als eerste op. Ik besloot om naar de bakker te gaan. Ik deed mijn bomber en een sjaal aan en vertrok naar de bakker die maar 5 minuutjes lopen was. Bij de bakker kwam ik Anass tegen. Ik negeerde hem volkomen en bestelde een paar warme pistoletjes en een paar croissants en vertrok weer naar huis. Ik maakte thuis het ontbijt klaar en maakte iedereen wakker. Na het ontbijt hielpen Soumia en ik mijn moeder met het huishouden terwijl Ibrahim en mijn vader naar Ibrahim's voetbaltraining gingen.

Na het huishouden netflixte ik wat en ging huiswerk maken. 's Avond keek ik met mijn moeder naar het programma Lalla Laaroussa en dook daarna mijn bed in. Kortom, een doodnormale, saaie dag.

"Maisae! Maisae!". Mijn moeder schudde mij wakker. "Hmm" mompelde ik. "Sta op je hebt bezoek" zei mijn moeder. Ik keek op mijn klok. "Om half 3 's nachts?" vroeg ik. "Kom nou maar" zei mijn moeder waarna ze mijn kamer uitging. Ik mompelde wat en stond op. Ik zette een nonchalante knot in mijn haar en liep de trap af. Het licht in de woonkamer stond aan. Ik opende de deur en zag 2 politieagenten zitten. Eentje met een stoppelbaard en een andere met een bril. "Goedenavond mevrouw Maisae, wij zouden u graag een paar vragen willen stellen. Neemt u plaats" zei de agent met het stoppelbaardje. Ik knikte en nam plaats op de bank.

"Wij willen graag weten waar mevrouw Abir Soultane is" zei de agent met de bril. "Ehmm..." zei ik. De agent met het stoppelbaardje vond het beter om de situatie uit te leggen. "Mevrouw Abir Soultane is sinds zaterdagavond rond ongeveer 22u vermist. Wij hebben via bronnen te horen gekregen dat jullie samen op een bruiloft waren van de heer Riyad Assifi. Er zijn zelfs getuigen die jullie samen naar de parkeerplaats hebben zien lopen" zei stoppelbaard. "Dus? We maakten even een praatje" verklaarde ik. "Mevrouw Abir is na jullie gesprek niet terug de zaal in gegaan. U integendeel, bent heel haastig uw tasje gaan ophalen en snel vertrokken" ging hij verder. "Ja ik had hoofdpijn, mijn moeder kan getuigen" zei ik waarna mijn moeder met een knik mijn antwoord bevestigde. "Mevrouw Maisae, stonden jullie toevallig te praten naast een zilvergrijze auto?" vroeg de agent met de bril. Ik probeerde het mij te herinneren waarna ik knikte. "Hoezo?" vroeg ik. "Naast die auto is er een grote plas bloed gevonden. Mevrouw Soultane's bloed" zei hij. Van schrik plaatste ik mijn handen op mijn mond.

"Ik heb er echt niets mee te maken!" zei ik. "Een getuige heeft enkele tekenen van een vechtpartij tussen u en Mevrouw Soultane gezien. Mevrouw was daarbij hard op de grond gevallen" zei stoppelbaard. "Dat klopt" zei ik. De agenten keken elkaar met een opgetrokken wenkbrauw aan. Stoppelbaard stond op. "Dankuwel, fijne avond verder" zei hij kort waarna hij wegliep gevolgd door de agent met de bril. "Mama ik ben echt onschuldig!" riep ik. "Ga maar slapen" zei mijn moeder. Zonder iets te zeggen liep ik de trap op naar mijn kamer. Mijn telefoon stond aan door berichten die ik binnenkreeg..

Riyad.

"Ik zei dat je ons met rust moest laten! Ik zweer het je Maisae, als je Abir ook maar iets hebt aangedaan, begraaf ik je levend onder dat verdoemde huis waar je in woont!!!!" las ik. Snel typte ik wat terug. "Pardon? Jij ook al? Alsjeblieft Riyad zoek een andere zondebok. Ik heb niks met de verdwijning van je vriendin te maken" typte ik met trillende vingers. "We zullen zien Maisae.." typte hij terug. Ik legde mijn telefoon weg en ging slapen. Althans, dat probeerde ik. Ik heb de hele nacht liggen piekeren. Waarschijnlijk is ze bij een vriend ofzo gaan slapen of drugs aan het handelen.

Voor ik het wist was het al 7u en dus tijd om op te staan en naar school te gaan. Snel kleedde ik mij om in een joggingsoutfit en ontbeet met een cracker en melk. Mijn moeder kwam de keuken ingewandeld. "Al nieuws over Abir?" vroeg ik. Mijn moeder schudde haar hoofd. Ik vertrok naar de gang waar ik mijn jas en schoenen aantrok. Ik pakte mijn sleutels van het kastje. "Beslama mama ik ga!" riep ik. Ik hoorde haar doei roepen waarna ik de deur opende.

Ik schrok me dood.

"Mevrouw Maisae el Zourmi?" vroeg 1 van de 3 agenten die recht voor de deur stonden. "Ja?" antwoordde ik. De man knikte en stuurde de twee andere agenten op mij af. Ze deden mij handboeien om. "Huh? Meneer? Wat heeft dit te betekenen?" riep ik. "Mevrouw Maisae el Zourmi. U moet mee naar het bureau en bent momenteel onze hoofdverdachte van de vermissing van Abir Soultane. U wordt meegenomen voor verder verhoor" zei de agent. Ik liep met ze mee naar de auto. Ik hoorde mijn moeder nog gillen. Alle buren keken uit het raam. Ik stapte in de auto en we reden naar het bureau...

Let the story begin...