Who is Maisae?

Hoofdstuk 34

"Heb je hier niets op te zeggen?" vroeg ik. Hij pakte zijn servet en veegde zijn mond af waarna hij kuchte. Met een angstige blik keek ik hem aan.

"Ehm, Maisae" begon hij. "Dit is het beste nieuws wat ik in dagen hoor. Ik wordt vader! Geloof je het zelf? Mijn kind gaat fantastische ouders krijgen" riep hij. Ik glimlachte van oor tot oor. "Gelukkig" zei ik. Hij glimlachte terug.

Na het eten vertrokken we terug naar huis..

(..)

Ondertussen zijn we een week verder. Anass besteed meer aandacht aan mij. Dat is goed. Nu heb ik zijn volle vertrouwen gewonnen. Hij vertrok naar zijn werk. Ik pakte Souhaila's laptop erbij en ging naar zijn e-mail. Ik kwam er achter dat hij een rivaal uit wilde schakelen door tijdens een belangrijke vergadering gas door het gebouw te laten lopen. Wanneer een lucifer aan zou steken, vloog het hele gebouw in brand.

Wat een wrede man!

Ik zocht op mijn telefoon naar het nummer van dit bedrijf en belde ze. Ik liep even naar de tuin om daar te gaan bellen. "Hallo u spreekt met Miranda, kan ik even het hoofd spreken?" vroeg ik.

Ik gebruik altijd als ik bel schuilnamen.

"Ja hoor mevrouw. U wordt doorverbonden. Moment hoor" zei de vrouw. Na een paar keer overgaan kreeg ik een man aan de lijn. "Ja hallo met James Scott" zei de man. "Hallo met Miranda, ik kom even wat melden. Ik hoorde dat jullie aanstaande dinsdag een vergadering hebben met enkele andere bedrijven" zei ik. "Ja dat klopt. Maar ik snap uw punt niet" zei hij. "Ik raad u aan om deze vergadering naar een andere dag te verplaatsen. Vertel niemand welke dag en hou het tussen jullie. Uw rivaal is op u uit" waarschuwde ik hem. "Mevrouw ik snap u niet helemaal. Hoe komt u überhaupt aan deze informatie?" vroeg hij. "Heer James, verplaats die vergadering nou maar en vertrouwt u maar op deze anonieme bron. Kijk uit voor uw rivalen" zei ik waarna ik ophing.

Ik ging terug naar de woonkamer en sloot de laptop af..

(..)

Het was dinsdagavond. Ik hield het nieuws de hele tijd in de gaten. Ik was bang voor het nieuws. Ik was bang dat de aanslag was gelukt. Ik hoorde de voordeur dichtslaan. Anass is thuis. Snel herstelde ik mij. Ik liep zijn kant op en groette hem met een knuffel. "Hoe was je dag?" vroeg ik. Hij negeerde mijn vraag en liep moe de trap op.

Is het dan toch mislukt? Is de vergadering toch niet doorgegaan?

Ik ging alvast aan tafel zitten om te dineren. Na een kwartier kwam hij ook. "Zware dag?" vroeg ik. Hij knikte vermoeid. Ik wist dat hij het wel wou vertellen. "Nou?" vroeg ik. Kwaad sloeg hij met zijn hand op tafel. "Een belangrijke vergadering is niet doorgegaan. Deze vergadering zou een enorme vooruitgang voor ons bedrijf boeken" zei hij woedend. Ik keek hem medelijdend aan. "Dat is toch niet zo erg? Ik neem aan dat deze is verplaatst" zei ik. "Ja natuurlijk wel. Maar naar welke dag en naar welke locatie dat weet niemand. Nevermind, eet smakelijk" zei hij. Hij begon meteen aan zijn eten.

De eerste stap is al gezet. En er zullen nog zeker veel meer volgen. Je hebt mijn woord, Anass el Gachaoui...