Who is Maisae?

Hoofdstuk 37

Geschokt bleef ik hem aanstaren. "Jij vieze verrader gaat mij nu vertellen wat jij hebt gedaan? Weet jij wat jij mij wel niet aan hebt gedaan? Niet te geloven, jij was het al die tijd. Jij was het die mijn bedrijf keer op keer belazerde! Jij vieze.." Anass maakte zijn zin niet af. Met woede en verdriet keek hij Maisae aan. Dat laatste liet hij natuurlijk niet merken.

"Och och, ik ben hier met een aparte vrouw getrouwd" zei hij waarna hij met grote passen richting de deuropening liep. Maisae voelde de woede opkomen. Vuur, dat was wat je in haar ogen kon aflezen.

"Oh ja, en jij dan? De persoon die mijn beste vriendin heeft gebruikt om haar vervolgens te pijnigen. Daarna heb jij Abir ontvoerd en mishandelt en liet mij als schuldige lijken. Daarna liet jij me de bak in gaan om mij vervolgens weer vrij te laten zodat jij mijn held kan zijn. Je hebt mensen bedreigt met hun familieleden. Je hebt zelfs je beste vriend vermoord om zo meer macht en geld te verkrijgen. Je was van plan om een heel gebouw te laten vermoorden en het maar doen lijken alsof het een ongelukje was!" ratelde ik in één keer door.

Anass keek mij met open mond aan. "En oh ja, dan zijn we het belangrijkste punt vergeten. De moord op die ene twee mensen.. Ehm hoe heten ze ook al weer?" zei ik sarcastisch nadenkend terwijl ik ondertussen met mijn vingers knipperde. "Oh ja, Driss en Majdae el Zourmi. Hé, zijn dat niet toevallig de ouders van jouw vrouw? Ja dat zijn ze!" riep ik. Anass keek beschaamd naar de grond. "Jij vieze vuile schoft! Waarom deed je dat?! Jij bent degene die mijn ouders heeft vermoord" riep ik kwaad. De tranen rolden over mijn ogen.

Hij kwam mijn kant op. Snel hief ik mijn hand op. "Kom niet dichterbij" zei ik. Hij stopte onmiddellijk. "Maisae, het was nooit mijn bedoeling ze te vermoorden. Het huis was niet goed gebouwd. Het was de bedoeling dat het vuur na enkele minuten zou worden gedoofd waarna jouw ouders spoorloos zouden verdwijnen. Maar het huis stortte in voordat we de kans hadden ze te bevrijden" verontschuldigde hij zich.

"Jouw leugens en excuses hoef ik niet. Ook al zou je ze niet vermoorden, had je mij alsnog pijn gedaan. Wat een wrede man ben jij hé! Het ergste was nog dat je ze omkocht om mij niet meer op te komen zoeken en het contact te verbreken" terwijl ik dit zei stond ik recht voor hem. Zijn gezicht was nog steeds naar de grond gericht.

Langzaam hief hij zijn hoofd op. Hij kreeg een duivelse blik. "Maar ze accepteerden het bedrag en verbroken het contact. Ze hebben je achter gelaten" zei hij met een duivels glimlachje. Hoe kon hij? Woede borrelde zich op. Ik stond te popelen om hem een klap recht in zijn gezicht te verkopen. Schijnbaar zag hij dit aankomen, want precies toen ik net mij hand op had geheven, hield hij deze tegen.

"Nee nee madam, zo werkt dat niet" zei hij met een glimlachje. Hoe kan hij nog lachen na alle pijn die ik lijd? "Hypocriet" zei ik. "Je hebt toch geen bewijzen" zei hij. Ik rukte mijn arm los en liep naar de kast waar de map stond. Ik haalde het kistje uit de map en gooide deze met een harde klap op zijn bureau. Met grote ogen keek hij ernaar. "Maak maar open" drong ik aan. Hij verroerde zich niet. "Maak open dan!" riep ik.

Nog steeds geen beweging.

Ik liep naar het bureau en haalde de sleutel en maakte het kistje open. "Sorry, ik denk dat ik je niet goed heb verstaan" zei ik terwijl ik een hand achter mijn oor deed. "Dat bewijs kan ik zo vernietigen" zei hij. "Maak je maar geen zorgen, ik heb van alles foto's en kopieën gemaakt" kaatste ik terug. "Verder nog wat te zeggen patron?" vroeg ik.

"Maisae, ik deed alles uit liefde. Ik was gek op je. Ik moest je hoe dan ook krijgen. Ik probeerde het eerst rustig, maar dat pakte niet uit" "Dus ging je maar andere mensen pijn doen" "Nee niet op die manier. Ik kon je niet zien wegdrijven in de armen van die Riyad. Ik moest je de mijne maken. Ik hou enorm veel van je Maisae! En jij ook van mij, dat heb ik gezien in ons huwelijk" probeerde hij mij te overtuigen van zijn liefde.

Ik hief mijn hand op. "Stop maar. Als dit de definitie van jouw liefde is, hoef ik er niets van. Ik hou niet van je. Je hebt me bedrogen" zei ik. Ik deed passen naar hem toe tot ik maar enkele centimeters van zijn gezicht af stond. "Ik zal noch de jouwe zijn, noch je vrouw. Knoop dat maar goed in je oren, Anass el Gachaoui" zei ik.

Met grote passen liep ik de kamer uit. "Maisae" hoorde ik hem nog roepen. Ik hief mijn hand op. "Laat me" zei ik.

Ik liep naar de badkamer en draaide de deur op slot. Ik leunde tegen de deur en zakte naar de grond waar ik in tranen uitbarstte...