Who is Maisae?

Hoofdstuk 26

Ik reed naar de stad terwijl ik een nummer opzette.

Ismo ft. Riffi ~ Le Bled

Ik speelde het nummer elke keer opnieuw af. Ik kreeg hier echt Marokko-kriebels van. Hmm, het lijkt me een best goed idee om aan Anass voor te stellen. Binnenkort even op een korte vakantie naar Marokko.

Mijn telefoon ging af.

Alsof je het over de duivel hebt.

Ik nam op. "Ja?" zei ik zonder te groeten. "Ook een goedemorgen Maisae. Waar ben je? Ik wordt wakker zijn jij en mijn auto ineens weg" zei hij. Ik stopte voor het stoplicht en deed mijn richtingwijzer naar rechts aan. Ik hing mijn telefoon aan de carkit en deed hem op luidspreker.

"Klopt, ik rijd nu naar de stad. Ik ben er eigenlijk al" zei ik. Voor hij wat kon zeggen beantwoordde ik zijn vraag al. "Ik ga even ontbijten, daarna langs de kapper, daarna ga ik even wat lekkers kopen voor vanavond en rijd dan meteen door naar Amina" zei ik. "Mhm" antwoordde hij. Het bleef even stil.

"Heb je de auto nodig dan?"
"Sorry, ik mis je?"
Die twee dingen zeiden we tegelijk. Dit werd ongemakkelijk.

Ik reed door. "Ik jou ook. Ik zie je morgen wel ja?" sloot ik af. "Duhh, maak er een leuke dag van hé" zei hij. "Jij ook" zei ik en ik hing op zonder gedag te zeggen. Wat een nette dame ben ik toch. Ik neem op zonder te groeten en ik hang op zonder gedag te zeggen.

Ik parkeerde de auto in een garage en liep naar de stad. Ik ontbeet bij de La Place en ging daarna langs de kapper om mijn dode puntjes te knippen. Ik vervolgde het met een bezoekje aan de supermarkt en kocht daar allemaal lekkernijen. Op de markt haalde ik een simpele maxi jurk en ging daarna naar de bakkerij waar ik een kersenvlaai kocht. Ik had daar zo'n zin in!

Tegen de tijd dat ik terug was bij de garage was het al 16.46h. Ik ga echt een flinke prijs moeten betalen. €20. Laat dat nou precies het bedrag zijn wat ik over heb. Daar gaat mijn ijskoude RedBull die ik mezelf had beloofd..

Ik reed in een keer door naar Amina's huis. Haar ouders zijn echte schatten. Ze besloten om een weekje bij de familie in België te logeren zodat wij het huis voor onszelf hadden. Alleen Amina's oudere broer Salih zou thuis zijn. Maar dat vind ik geen probleem.

Ik kwam aan bij het huis. Ik nam de vlaai en de lekkernijen mee naar binnen. Amina groette mij uitbundig. We gingen in de woonkamer zitten wachten totdat Souhaila kwam. Ik was trouwens een uurtje te vroeg. Maar ja, beter te vroeg dan te laat.

Het was inmiddels al 18.15h en Souhaila was er nog steeds niet. Weer ging er een kwartier voorbij en nog geen teken van Souhaila. "Dit duurt wel erg lang hoor. Zij is nooit te laat! Bovendien kwam zij met dit tijdstip" zei ik. "Inderdaad, haar telefoon neemt ze ook niet op. Lekker bezig Souh" mopperde Amina. Precies op dat moment ging de bel. "Ah daar zal je haar hebben" zei ik en ik rende naar de voordeur toe.

Ik deed de voordeur open en gaf Souhaila een knuffel. "Hey meid, waarom zo laat?" vroeg ik. "Ik moest overwerken" antwoordde ze zonder mij aan te kijken. "Maar je werkt nooit op vrijdag?" zei Amina terwijl ze met haar handen over elkaar bij de woonkamerdeur stond. "Ik viel in voor een collega" antwoordde Souhaila terwijl ze haar schoenen uittrok.

Amina en ik wisselden rare blikken uit. "Ehmm, oke" zei ik. We gingen naar de woonkamer en besloten om een goede netflix film te kijken.

"OHOHOHOH, laten we 'Stalked by doctor 2' kijken" riep Amina. "JAAA! Die film is wel hayeck psychisch hoor" stemde ik in. We gaven elkaar een high five. "Neee neee neee! Niet van die verkrachtingsdingen. Laten we een andere kijken" zei Souhaila waarna ze de afstandsbediening pakte en door swapte.

"Zo, The Call dan maar?" vroeg ze. Amina en ik knikten. Wat is er toch aan de hand met deze dame? We keken de film terwijl we ondertussen popcorn, koekjes en chips aten en wat fanta dronken. Het einde van deze film was echt onverwachts!

"Maisae, wij ruimen wel op. Zou jij boven even mijn telefoon willen pakken? Hij ligt in de tweede lade van mijn bureau, in het grijze doosje" zei Amina. "Sinds wanneer berg jij jouw telefoon zo overdreven op?" vroeg ik met een rare glimlach. Ze haalde haar schouders op. Ik lachte en ging de trap op. Ik ging naar haar kamer en volgde de instructies. Al duurde het jaren voordat ik die grijze doos had gevonden in die rommelige la van haar! Maar haar telefoon lag er niet in.

Ik liep de trap af naar beneden.

Ik deed de deur van de woonkamer open. Amina, ik heb overal gezocht maar.." zei ik. Ik kon mijn zin niet afmaken doordat ik een emmer met ijskoud water over mij heen kreeg. Versteend bleef ik stilstaan. Ik hoorde Amina en Souhaila schateren.

"Gefeliciteerd Mama to be" zei Amina. "Hoe weet je dat?" vroeg ik. "Souhaila appte mij gisteren" zei ze terwijl ze naar Souhaila wees. Souhaila glimlachte schaapjes.

"Ik ga mij boven even opdrogen. Heb je een pyjama en een handdoek voor me?" vroeg ik aan Amina. Dit was een hint van 'kom mee'. Gelukkig begreep ze de hint ook. Samen liepen we naar boven.

Terwijl Amina mij een handdoek en een pyjama gaf, hadden we het over Souhaila. Gelukkig ben ik niet de enigste die vind dat ze zich raar gedraagt! "Ik weet echt niet wat we moeten doen" zei ik. "Ik ook niet, denk je dat praten helpt?" vroeg Amina. "Nee, op dit moment is Souhaila erg gesloten" zei ik. "Het komt wel met de tijd" zei ik. Amina knikte. Ondertussen legden we een matras op de grond in haar ouders' kamer. Daar zouden we vannacht gaan slapen.

We liepen weer de trap af naar beneden. We gingen even wat fifa en gta spelen en we bestelden pizza's. "Ik ga slapen, ik ben erg moe. Slaap lekker" zei Souhaila. Ze liep de trap op naar boven. Amina en ik knikten hoofdschudden. Rond een uur of 12 gingen wij ook slapen. Souhaila had er voor gekozen om op het matras op de grond te slapen.

(..)

In een keer opende ik mijn ogen. Ik kan mij niet meer herinneren wat ik heb gedroomd. Ik stond op in een zitpositie. Amina lag diep te slapen. Maar geen teken van Souhaila. Ik stond op en liep de kamer uit. Och och och wat is het toch met dit mens?!

Op de overloop hoorde ik beneden gesnik. Ik liep de trap af. "Souh?" riep ik. Ze stond onmiddellijk op van de grond. Ik liep naar haar toe en ging naast haar zitten op de bank. "Gaat het wel allemaal?" vroeg ik. "Ja het gaat prima, het zijn de hormonen maar" zei ze. "Weet je het zeker? Ik ben je beste vriendin, je kan me alles vertellen weet je nog? Daar hebben we elkaar voor" sprak ik haar toe.

Even leek het alsof ze haar hart wou luchten. Maar ze koos er toch voor om het niet te doen.

Ze stond in een ruk op. "Er is niks oké? Er is N-I-K-S" zei ze kwaad. Ook ik stond op. "Maak dat de kat wijs! Jij gaat mij nu vertellen wat er hier aan de hand is!" riep ik. "Ugh, whatever. Laat me gewoon met rust ja!" snauwde ze arrogant terug en ze wilde weglopen. Maar neenee, zo gaat dat niet bij mij. Ik ben hier helemaal klaar mee!

Ik pakte haar arm strak vast en trok haar terug. "Auw" zei ze. "Jij gaat mij NU vertellen wat er aan de hand is, bitch" zei ik sissend.

"WIL JE HET ZO GRAAG WETEN DAN? Prima. Blijf uit Anass' buurt oké!" schreeuwde ze. Ik liet haar arm los. Wat?!

"Wat zei je?" vroeg ik verbaasd...

------

Oei oei, wat is hier aan de hand??

Xx Me