He's My Possessive Bestfriend [BxB] (UNDER MAJOR REVISION)

Chapter 24: Under The Rain

JC's POV

Dumaan ang ilang araw na parang isang araw lamang ang nakalipas. Sa ilang araw na din iyon, ang hunghang kong bestfriend ay hindi pa din sinasabi ang dapat niyang sabihin nung gabing tinawag niya ako. Pinipilit ko nga ang hunghang na sabihin sa akin kung ano iyon pero ang hunghang, binabalik ang tanong niyang: sino ang naka-date ko, na pilit ko ding itinatago mula sa kanya.

Taguan ng sikreto ang laro namin ni Bes ngayon. Kung siya, ang tinatago niyang sikreto (na dapat nga niyang sabihin) na nakabalikan na sila ni Angela (na hindi pa confirm kasi hindi pa niya kino-confirm), ang akin naman: Ang naging ka-date ko ay walang iba lang naman ay si Jason Laxamana, the School Captain. But other than that, meron pa akong deepest secret na itinatago ko mula sa kanya. Ang tunay kong nararamdaman, na may gusto ako sa kanya, na hindi na pala gusto ngayon, kundi pagmamahal na.

I don't want him to know my deepest secret because I want to keep our relationship, I want it to last and not to ruin just because of this mere, stupid feeling of mine. Yeah, I know. It's very hard to keep this from him, the fact that he's always near me, and most especially, he's my bestfriend after all, makes me even harder to hide. This is the right thing to do base on my perspective. Well, I hope, this stupid feeling of mine will eventually fade away. As soon as possible, the better.

Napatigil ako sa pag-iisip nang ma-realize kong umuulan. Umuulan? Tama ba ang nakikita ko? Umaalan talaga?! Pero..wala akong dalang payong!

"Umuulan ngayon pero wala akong dalang payong." Singhal ko sa sarili. I don't expect to be rain today, well, I didn't watch a weather forecast earlier that I never did in my whole life anyway, so who to blame on this stupidity, no one but me!

"JC, may dala ka bang payong?" Napabaling ako sa katabi kong si Selena. Hindi pa rin pala ako lumilipat since then, dahil I keep my distance to Bes (alam niyo naman kung bakit) "Oo, kainis nga eh. Basang sisiw tayo nito kapag sumugod tayo sa ulan." Sagot ko dito.

Basang sisiw talaga aabutin namin dito kapag sumugod kami diyan sa ulan. Feeling ko, magtatagalan pa kami dito, hahantayin na tumila ang ulan. Hindi ko naman kasi kayang sumugod sa ulan kasi hindi naman kasi ako si Mariah Carey 'noh, I can't make it through the rain.

"Oo nga eh. By the way, nakapili ka na ng kakantahin mo para sa singing contest?" Tanong niya ulit.

"Yeah. Na-submit ko na nung nakaraan kay Ma'am Alvarez." Nakapili na ako ng kakantahin ko sa pesteng singing contest na 'yun. Sana lang, makayanan kong kantahin 'yun sa harap nang maraming tao. Wala naman akong stage-fright, hindi lang ako sanay na kumanta sa harap ng maraming tao. Hindi naman ako magaling ng singer, sabi ko nga dati, sakto lang.

"Okay. Kailan nga pala iyang contest na 'yan?" Tanong pa niya.

"Next week na." Sagot ko naman.

"Ah okay. By the way, may sasabihin pala ako sa 'yo." Turan nito.

"Ano naman 'yang sasabihin mo? May na obserbahan ka nanaman? Baka ako nanaman 'yan ah? Sinabi ko na sa 'yo ang lahat ng gusto mong malaman kaya tama na ang pag-oobserve mo sa akin, kasi hindi na kita tatawaging observant, kundi isa nang dakilang tsismosa." Singhal ko dito. Na-ikwento ko na kasi sa kanya ang lahat. Simula sa date namin ni Jason hanggang sa time na nakita ko ang kissing scene ng hunghang kong bestfriend.

"Sira! Hindi ikaw 'to pero...connected 'to sa 'yo." Turan niya. Napabaling ako dito. I gave him an excited look.

"Ano 'yan? Sige, kwento mo. Nakikinig ako." Excited kong sambit dito. She drew her face closer to my ear and spoke in whisper as if someone is eavesdropping to us.

"Si Gian, kanina pa nakatingin sa 'yo....Ooops! Huwag kang titingin." Pagpigil niya sa akin nang akma akong lilingon. "Actually, matagal ko na 'tong napapansin pero I dismissed it kasi akala ko nagspace-out lang siya pero nung ilang beses ko nang nahuhuli siyang nakatitig sa 'yo, I entertain this thought..." She paused.