Chapter 14

3.4K 75 1
                                    

THYONE






"What do you want me to do?" Lukas asked, napapikit ako dahil ramdam ko ang sakit ng ulo ko.




"Fuck, just rest first thyone. We'll talk later." He said, nagulat ako nang buhatin niya ako at sinabing dadalhin ako sa kuwarto.




"Sleep for now, Thyone." Bulong niya bago ako mawalan ulit ng ulirat.





Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog, pero nang dumilat ako ay takip-silim na, malakas ang hangin sa labas dahilan ng pag galaw ng malalaking kurtina sa may balcony, akmang tatayo ako nang mapansin kong may nakaupo sa may couch, malapit sa kinahihigaan ko.





"How's your head?" Narinig ko ang boses ni Lukas.





"Okay nako." Pinilit kong ngumiti, naupo ako at maingat na tumayo, gusto kong sumilip sa balcony.





"Are you sure you're okay?" Nakasunod sakin si lukas, tahimik akong tumango at humawak sa bakal sa balcony, kitang kita mula dito ang sunset sa may dagat.





"Are you hungry or something?" He asked, tumingin ako nang diretso sa mata niya.





"Sabi mo ay tutulungan mo ako." I said, napalabi siya at dahang dahan na lumapit sakin, hinawakan niya ang magkabilang kamay ko.





"I will." He forced a smile, dahil tuloy sa ngiti niya ay nahawa ako.





"Thyone, Let me ask you one thing." Humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko, napakagat ako sa ibabang labi ko.





"Aren't you scared of me?" Bumaba ang tingin niya sa labi ko.





Napalunok ako.







"I'm not scared of you."  Seryoso kong sabi at tinitigan siya ng diretso sa mata.




May gumuhit na pagka mangha sa mata niya. 




He scoffed, "You know what? I can't read your mind." 

"Huh?" Nangunot ang noo ko.



"You don't even wear your protection, yet I can't read you." He said.



Gulong gulo ang mukha niya, umiwas siya ng tingin at napangiti.





"Maybe because you're the one." He said.





Naguguluhan ako sa mga sinasabi niya.





"Katherine saw you already, and the prophecy is right. You're going to save this family." He followed.



Tulala akong naglakad pabalik sa loob ng kuwarto, nakasunod pa din sakin si lukas.






"Don't worry of Cian, I'll save him." He said before he left me alone in this room.







Mabilis na lumipas ang oras, araw, linggo at buwan... It's been three months since my brother vanished in the woods, at patuloy naman siyang binabantayan ng pamilya nila lukas mula sa malayo, wala lang silang lakas ng loob na bawiin siya dahil paniguradong magkakaroon ng napakalaking gulo dito sa mundo nila.







Nakatitig ako ngayon sa babaeng transferee din, ilang buwan na akong nag aaral dito pero wala padin akong mga bagong kaibigan, pero nangunot ang noo ko nang bigla itong naupo sa tabi ko at nakangiti sakin.





"Hello, I'm Hadria!" She offered a shake hands kaya tinanggap koyon.



Ang ganda niya. Maputi, Matangkad, Ang ganda ng kulay ng mata niya. Matangos ang ilong at Mapula ang Labi.




"Thyone." Tipid kong sabi.



"Nice name! and I like the color of your eyes." She giggled.








Class dismissal, sobrang daldal ni hadria kaya nalibang ako sakanya, madami siyang pinag kukuwento tungkol sa mga wolves, napag alamanan koding half vampire and half wolf siya.

Mabilis na nawalan nang tao classroom. Perks of having a vampire's speed.





"Thyone, I have extra blood here." Inabot sakin ni hadria ang itim na tumbler, napalunok ako pero tinaggap ko iyon.






"That's a fresh human blood." She said.







Napangiwi ako pero agad ding ngumiti sakanya.





Sabay kaming lumabas ng room, nakahawak siya sa braso ko at nagulat kami nang biglang may sumabay samin sa pag lalakad.





"Laude!" Gulat kong sabi.







"Hi Thyone!" Matamis siyang ngumiti at tumabi sakin.





"Kaklase mo si hadria?!" gulat niyang tanong.



"Kilala mo si Hadria?" Nag palipat lipat ang tingin ko sakanilang dalawa.



Ngumiti si Laude. "She's my sister."



Kaya pala parang may kamukha si Hadria.







"Oh my! You know each other?!" Nanlalaki ang mata ni hadria, she looked at me then she looked at her brother.





"But you said you're half vampire and half wolf." I said.






Hadria smiled, "We’re half siblings actually but we don't treat each other as 'half' diba kuya?" She looked at Laude.






"Yes, ganun kami pinalaki nila mommy and daddy." He proudly said.







Tumango ako.




"Hadria just got back from the US, hindi pa siya nakikita nila katherine." Laude said, kaya inaya niya na kami sa palasyo ng mga claveria.







JANNALISTIC


Vampire Kingdom Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon