Vampire Kingdom

Chapter 20

Thyone

Nanigas ako sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa nanlilisik na mata ni natasha, napalunok ako.

"Natasha por favor!" Sigaw ng daddy nila, napaatras ako.

Bakit ba siya galit na galit sakin? wala naman akong ginagawa sakanya.

"Why... why did the moon choose you?" She whispered.

Nangunot ang noo ko.

"Natasha, go to your room." Madiin na utos ng mommy nila.

Pero hindi iyon pinansin ni natasha, nag lakad siya palapit sakin.

"You’re not belong to this world, thyone. you’re ruining everything! you have to leave this world!" Sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko.

Natigil ito sa pagsasalita dahil may lumitaw sa likuran nila.

At kitang kita ko kung pano pumungay ang mga galit na mata ni Lukas.

"What's going on here?" Seryosong tanong nito.

Nagulantang ako sa narinig kong boses, para bang nag mumula ito sa kalalim-laliman ng lupa.

Nakakatakot.

Kahit si natasha ay napaatras, gumuhit ang takot at galit sa mga mata niya, kusa na din itong umalis.

"I'm sorry thyone." Bulong ni katherine, Naramdaman ko ang malamig niyang kamay sa braso ko.

"Ayos lang----" Napawi ang ngiti ko nang lumapit sakin si lukas, kakaiba ang tingin niya ngayon. Mas naging blangko.

"What are you doing here?" Madiin niyang tanong, halatang hindi masaya sa nakikita niya ngayon.

Pero mas natatakot ako sa mata niya, pulang-pula.

"We asked her to come here, don’t get mad at her." Sabi ni katherine at tumayo sa harapan ko.

"For what?!" sigaw ni lukas.

Tiningnan niya ng masama isa isa ang pamilya niya, then he looked at me.

"Natasha was right, you don't belong here." He said before storming out.

Humigpit ang hawak sakin ni Katherine, nang iangat ko ang tingin ko sakanya ay nakangiti siya.

"Our enemies wanted to kill lukas and you." Godfrey (Their dad.) started, kumakain na kami ngayon sa mahabang hapag kainan.

Yes, I still chose to stay here.

"We decided to locked him up because he kept on insisting to go to you." He said.

"Alam naman naming matagal niya ng alam na papatayin siya ng mga kalaban, kaya nga ngayon ay gumagawa nakami ng paraan para makaiwas siya, ayaw naming masaktan si Lukas, at ikaw." tumingin siya sakin, at feeling ko ay may kung anong energy ang pumasok sa kaluluwa ko.

"Godfrey, we could just trust lukas." Elisabeta hold her husband's hand.

Godfrey gritted his teeth, "We couldn't lose him, he’s a crown prince, kailangan nating isalba ang lugar na natagpuan ng angkan natin." He said.

"Alam kong malalabanan niya sila, pero paano yung iba? paano ang buong lugar nato? hindi niyo ba naisip pano kung may mabuong gyera nanaman? We're finally free after the first war, I can't risk lives again."