50 μέρες {TYS17}

Ημέρα 7η

Στο νοσοκομείο κατέφθασαν επίσης η θεία και ο θείος της Αλιόνα. Ήταν ένα νεαρό ζευγάρι, φρεσκοπαντρεμένο, πολύ αγαπημένοι. Είχαν μόλις πληροφορηθεί για το τραγικό κι έτρεξαν αμέσως να συμπαρασταθούν στην οικογένεια. Την διαλυμένη πια οικογένεια.

-Γλυκιά μου, να σας πάει ο θείος στο σπίτι; Μπορούμε να καθίσουμε εμείς με τη μαμά και εσείς να πάτε να ξεκουραστείτε.

-Δεν χρειάζεται, θα μείνουμε εδώ θεία.

-Μα, δες τον αδερφό σου, που κοιμάται! Έχετε κουραστεί και οι δύο πολύ, άσε καλύτερα να γυρίσετε σπίτι. Ε κι αν γίνει κάτι θα σας ειδοποιήσουμε, μην ανησυχείς.

Η Αλιόνα κατέβασε το κεφάλι, πήρε από το χέρι τον Φιοντορ και ακολούθησε τον θείο Γιοαν. 

Δεν είχε όρεξη ούτε να μιλήσει, ούτε να διαφωνήσει με κανέναν. Το μόνο που ήθελε ήταν να κλειστεί στο δωμάτιο της, να κόψει κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά με εκείνον τον ηλίθιο τον διαχειριστή.

Όταν επιτέλους γύρισαν, όλα στο σπίτι θύμιζαν τον μπαμπά. Λες και η μυρωδιά του τύλιγε το σώμα της, σαν αγκαλιά που την προστάτευε, το πρόσωπο του την κοίταζε συνέχεια εξεταστικά, την ρωτούσε με τα μάτια "τι έχεις;". Είχε καταλάβει πριν τον θάνατο του πως η Αλιόνα δεν ήταν καλά.

-Φιοντορ, πήγαινε να κοιμηθείς. Εγώ θα είμαι στο δωμάτιο μου., του είπε πριν την προλάβουν τα δάκρυα. 

Είχε να κοιμηθεί. Να τηλεφωνήσει στην Άνια, για να της πει πως δεν θα ερχόταν σπίτι της για την εργασία. Να κλειστεί στο δωμάτιο της και να μη ξαναβγεί. Αλλά κυρίως να εκτελέσει την αποστολή νούμερο 7. Το παιχνίδι, το μισούσε τώρα όσο τίποτε άλλο, μετάνιωνε χίλιες φορές που μίλησε στον διαχειριστή. Αν προσπαθούσε όμως να το σβήσει; Να πάει στην εφαρμογή και να κάνει απεγκατάσταση από το κινητό της; Ίσως να της έλεγαν βλακείες, να μην είχαν χακάρει τη συσκευή, ίσως αν διέγραφε τα πάντα να γλίτωνε και από αυτούς.

Πήγε στην εφαρμογή και έτσι απλά πάτησε απεγκατάσταση. Ω Θεέ μου, τα είχε καταφέρει. Την είχε σβήσει! Μα ήταν τόσο εύκολο; Γιατί δεν το σκέφτηκε από την αρχή;

Χαμογέλασε στιγμιαία, καθώς ένιωσε επιτέλους ελεύθερη και πήρε τηλέφωνο την Άνια.

-Ναι;

-Άνια, εγώ είμαι η Αλιόνα.

-Τι θες;

-Δεν θα έρθω σήμερα στο σπίτι σου, για την εργασία.