50 μέρες {TYS17}

Ημέρα 17η

-Αλιόνα!

-Μαμά, φύγε, δεν πρόκειται να βγω από 'δω. Φύγε, γιατί θα πεισμώσω και θα μείνω όλη μέρα κλειδωμένη.

-Παιδί μου τρελάθηκες; Τώρα σε άκουσα να ουρλιάζεις, τι κάνεις εκεί μέσα;

-Δεν μπορώ να σου πω, δεν γίνεται.

-Γίνεται! Τι θα κάνεις, θα μείνεις εκεί, για πάντα; Κάποια στιγμή θα βγεις, τώρα θα βγεις!

-Θα βγω όταν ηρεμήσω κι όταν φύγετε!

Η Ελίνα στεκόταν αναποφάσιστη έξω από την πόρτα και ο Φιοντορ είχε ακουμπήσει την πλάτη του στον τοίχο ως ένδειξη απελπισίας. Ο εφιάλτης έπρεπε να τελειώσει εδώ, αμέσως τώρα!

-Καλά, καλά εντάξει παιδί μου θα πάμε κάτω εμείς. Σε παρακαλώ βγες να μου μιλήσεις, ανησυχώ πάρα πολύ. Μ' ακους Αλιόνα;

-Ναι! Όταν νιώσω καλύτερα θα βγω.

Η Ελίνα πήρε τον Φιοντορ από το χέρι και μπήκαν γρήγορα στο δωμάτιο του, χωρίς να κάνουν θόρυβο. Κάτι είχε σκεφτεί πάνω στην αγωνία της.

Ο μικρός την κοιτούσε σαν να περίμενε να δώσει εκείνη μια λύση σε όλα, την μητέρα του την είχε παρομοιάσει μ' έναν μικρό θεό που μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Τώρα όμως πως θα κατάφερναν να βρουν μια λύση, χωρίς να βλάψουν ο ένας τον άλλον;

-Εσύ κάτσε εδώ και μη βγεις έξω. Θα περιμένω, μέχρι να ανοίξει την πόρτα. Επαναλαμβάνω, μην βγεις έξω για κανέναν λόγο, είναι κάτι που πρέπει να συζητήσουμε οι δυο μας. Εντάξει;

-Ναι, μαμά.

Η Ελίνα βγήκε απ' το δωμάτιο του και στάθηκε στην κορυφή της σκάλας, περιμένοντας την κόρη της επιτέλους να βγει. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το μέγεθος της αγωνίας και του πόνου που έκρυβε μέσα της, κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως νιώθει γιατί εκείνη τώρα ήταν απίστευτα αδύναμη.

Ήθελε όσο τίποτα να γίνουν όλα όπως παλιά. Να δει τον σύζυγο της να μπαίνει απ' την πόρτα, χαμογελαστός και κεφάτος, η κόρη της να γυρίζει απ' το σχολείο μαζί με τον Φιοντορ να φωνάζουν μεταξύ τους, όπως κάνουν τ' αδέρφια. Και μετά ν' αγκαλιάζονται και να κάθονται όλοι στο τραπέζι για φαγητό. Θα μπορούσες να το πεις μακρινό όνειρο, μα όλα αυτά συνέβαιναν πριν από λίγες μέρες. Τι είχε αλλάξει ως τώρα;

Τι πήγε τόσο στραβά;

***

Στην αποστολή νούμερο 17, θέλω να κάνεις κάτι καινούριο. Κάτι όχι τόσο επικίνδυνο, μα πιο πολύ... παράξενο! Μέσα σε 24 ώρες, θα πρέπει να συνομιλήσεις μέσω Skype, με μια 'φάλαινα'. Μπορείτε να πείτε ότι θέλετε, δεν υπάρχουν περιορισμοί. Μόνο που και οι δυο σας θα τραβήξετε βίντεο, το οποίο θα στείλετε αμέσως μόλις σταματήσετε την συνομιλία. Έτσι θα ακούμε και τι λέτε. Πως σου φαίνετε, αυτή η αποστολή σ' αρέσει; Ελπίζω να πάει καλά, για να τα πάμε κι εμείς καλά. Εύχομαι επιτυχία!