50 μέρες {TYS17}

Πόνος

Την άλλη μέρα, ξύπνησε νωρίς. Η αγωνία έκανε το κορμί της να τρέμει, οι κινήσεις της γινόντουσαν όλο και πιο αργές. Τι θα γινόταν αν κάποιος είχε δει χθες το απόγευμα το δελτίο ειδήσεων; Τι θα γινόταν αν κάποιος συνδύαζε τα γεγονότα και ανακάλυπτε την αλήθεια;

Το χειρότερο... μόλις μάθαιναν ότι είχε φτάσει ένα βήμα πριν την αυτοκτονία, όλοι θα την κοιτούσαν με λύπηση. Θα την απέφευγαν, κανείς δεν θα της μιλούσε πλέον. Πίσω από την πλάτη της, θα ακούγονταν όλων των ειδών σχόλια, όπως: "η κακομοίρα", "η ηλίθια που πήγε κι έμπλεξε με το άθλιο το παιχνίδι", "είναι για λύπηση η κοπελιά". Κι άλλα τέτοια.

Και μόνο στην ιδέα ότι όλοι θα ανακάλυπταν το μυστικό της, η Αλιόνα έτρεμε.

Όμως δεν θα μπορούσε να σταματήσει να πηγαίνει στο σχολείο, καθώς όλοι θα έμπαιναν σε υποψίες, η Γκαλίνα θα άρχιζε τις αδιάκριτες ερωτήσεις. Και δεν θα μπορούσε να την κοιτάξει στα μάτια και να της πει πάλι ψέματα.

Στο τραπεζάκι του σαλονιού είδε ένα καινούριο κινητό, με κουμπιά. Το παλιό της δυστυχώς έλειπε σήμερα και δεν θα το ξανάβλεπε ποτέ. Τώρα θα έπρεπε να χρησιμοποιεί αυτό το κινητό μόνο για να επικοινωνεί με την οικογένεια της.

Άφησε τον αδερφό της στο σχολείο του. Την προβλημάτιζε δυστυχώς ένα ακόμα ζήτημα. Τι θα γινόταν στο σπίτι του Βίκτωρ; Μήπως αυτό που είχε δει στο όνειρο; Στο μυαλό της ήρθε ξανά εκείνη η σκηνή.

Έχει πιεί πάρα πολύ, τόσο που παραπατάει. Φτάνει ως την εξώπορτα, ακούει τον ήχο της βρύσης από το μπάνιο. Βγαίνει έξω χωρίς να κλείσει, ούτε να κάνει περισσότερο θόρυβο. Μετά όμως που πηγαίνει;

Δεν ήξερε ακόμα...

                                                                                                   ***

Κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, μόλις βρέθηκε μπροστά στην Άνια. Το γεμάτο καχυποψία βλέμμα της, την έκανε ν' ανατριχιάσει. Πήγε να την προσπεράσει, όμως εκείνη την άρπαξε με θράσος από το χέρι.

-Για έλα 'δω εσύ! Κάτι τρέχει με την πάρτη σου.

-Άσε με ρε.

-Όχι μαγκιές σε μένα. Χθες, έτυχε να δω ειδήσεις και άκουσα κάτι πολύ περίεργο.

Με μια κίνηση, η Άνια της τράβηξε απότομα το μανίκι της ζακέτας και οι χαρακίες της επιτέλους έκαναν την εμφάνιση τους. Τώρα όλοι μπορούσαν να τις δουν. Προσπάθησε με απελπισία να κατεβάσει το μανίκι, όμως η άλλη δεν την άφηνε.