10.Bölüm

29 4 0
                                    

İlk defa birisi zorlamadan ya da bir alarm sesi duymadan uyanmıştım. Ama uyandığımda o yoktu. Belki banyodadır ya da mutfakta su içiyordur diye düşündüm. Yattığı yer biraz soğumuştu. İyi uyuyamadığı için evine geçmiştir belki. Her neyse, sol yastığımda onun mükemmel kokusunu içime çekmekten hiçbir şey beni koparamaz.

Yataktan hiç kalkmak istemiyordum. Bu keyfimi bozmamak için okula gitmemeyi bile göze alıyordum. Buna Harry'nin izin vereceğini sanmıyordum. O yüzden istemeyerek kalktım ve hazırlığımı gördüm. Mutfakta kendime yiyecek bir şeyler hazılamak üzereyken kapı çaldı. Anahtarı olmadığı için Jeniffer sandım. Kapı deliğinden baktığımda karşımda Harry'i gördüm. Kapıyı açar açmaz beni öptü. Güne böyle başlamak bayağı hoşuma gidiyordu. Çok alışmıştım bu sabah öpücüklerine. İçimdeki bu mutluluğu çok belli etmemeye çalıştım.

- Anahtarı n'aptın?

+ Seni tekrar korkutmak istemediğim için anahtarı odandaki masaya bırakmıştım.

Hiç dikkat etmemiştim. Bir dahaki sefere dikkat ederim diye içimden kendi kendime soğuk espiri yapmıştım.

Okulda Justin ile sürekli karşılaşmak hiç güzel değildi. Aynı bölüm ve aynı sınıftaydık. Sınıf değiştirmediğim her gün için kendime sövüyordum. Ama diğer taraftan bunu yapmak ondan korktuğumu gösterirdi ve hiç şüphesiz hoşuna giderdi. Zaten pisliğin teki, böyle yaparsam onu kışkırtırdım ve üstüme daha çok gelirdi. Aslında onu sevmiştim. Koca bir bela olduğunu bildiğim halde çok sevmiştim. Eğer beni aldatmasaydı hala onunla beraber olurdum. Bir yanım onun bu hatasına rağmen belki de bir şansı daha hakettiğini düşünüyordu. Harry ile o gün karşılaşmasaydım, konuşmaya geldiği gün onu affedebilirdim. Artık benim için Harry vardı. Justin için üzülüyorum sadece. Belki bir gün takıldığı o kötü çevresini bırakır. Daha iyi birisi olduğunda onunla konuşabilirim bile. Çünkü o benim için iyi bir arkadaş da olmuştu.

Okul kapısından çıkarken Justin arkamdan seslendi ama ona dönmedim. Yürümeye devam ederken arkamdan kolumu tuttu.

- Justin, bırak beni.

+ Beni dinle Jess, konuşmak istiyorum.

- Ben istemiyorum.

+ Son kez.

Okuldaki hemen hemen herkez bizi izliyordu. Daha fazla rezil olmamak için kabul ettim.

- Arabamda konuşalım.

+ Ne söyleyeceksen burda söyle ve bitsin artık.

- Benden korkuyor musun yoksa?

Dudakları yukarıya doğru büküldü ve o pis gülüşünü yaptı. Beni nasıl gaza getireceğini hala iyi biliyordu. O anda hemen arabasına yürüyüp kilidini açmasını bekledim.

TesadüflerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin