Tesadüfler

6.Bölüm

Yine, yine ve yine sabah olmuştu. Okula gitmek için evden çıktım. Harry duvara yaslanmış beni bekliyordu ya da beni beklediğini sanıyordum. Gülümsedim ve yanından geçiyordum ama kolumdan tuttu. Derslerine iyi çalış ufakllık, dedi ve yanağımı öptü. Bende ona "Sen benle sevgili değilsin." dedim. Bana tersçe baktı.

- Ne? Bana çıkma teklifi etmedin. 

+ Beraber bu akşam 8'de deniz kenarına gidelim. Kapının önünden seni alırım.

Tamam, dedim ve gittim. Bu beklediğim kadar romantik olmamıştı ama yine de heyecan verici olmadığını söyleyemem.

Saat 8'de evin önüne çıktım. Harry ordaydı. Bana gülümsedi ve arabayı gösterdi. Yüz astım ve bu güzel havada yürüyerek gitmemizin daha iyi olacağını söyledim. O da onayladı. Yolda yürürken serserinin biri laf attı ve Harry adama doğru döndü. Bu güzel anımızın bozulmasını istemiyordum ve onu çekiştirmeye başladım. Uzaklaşalım yoksa kötü şeyler olacak, dedi. Yol boyunca adamı ne diye gebertmediğine söylenip durdu. Sessizce onu dinlemekten başka hiçbir şey yapamadım. Çünkü meseleyi uzatmayı gerçekten istemiyordum.

Denize geldik ve şezlonga oturduk. Kolunu omzuma attı ve beni göğsüne yasladı. Bu şekilde ölmek için her şeyimi verebilirdim.

- Şimdi tam sevgiliyiz, değil mi?

+ Aslında hayır, çünkü ben seni sevdiğimi söylemedim.

Sonra istemeyerek olduğum yerden doğrulup onun zümrüt yeşili parlak gözlerinde kendimi kaybetmemeye çalışarak söyledim.

+ Seni seviyorum.

- İşte şimdi oldu.