Czarina's POV
"Mom," tawag ko kay mommy. Nagluluto siya ng pagkain. Napatingin siya sakin saka ngumiti ng matamis.
"Why, dear?"
"I don't think I can do this. I want to change but it seems like there's no progress."
"I think not Monzia. You're a different person now. Your eyes, your expressions, your everything... they changed a lot," tugon ni Mommy.
Kumunot ang noo ko. "I-I don't think so," tanging lumabas sa bibig ko, "I'm still Czarina."
Ngumisi si Mommy. "You think so? You want to be more like me, yes? Then do it. We become what we pretend to be anyway."
-----
"Good Morning Czarina!" bati sa akin ni Max na may ngiti sa labi. Though her smile is creepy. Nagkatinginan yung buong klase. Agad kong pinasak ang earphones sa tenga ko.
"Sino siya, Zar?" tanong ng mga best friends ko. Rinig ko pa naman sila.
"New... friend," ngumiti ako ng tipid. "Good Morning Max."
Nakita kong kumislap ang mga mata niya. Iiyak nanaman ata ito? Yumuko siya saka humikbi. Hinimas ko ang likod niya. Iyakin talaga ito. =_____=
"This is the first time that someone greeted me back. I'm happy," bulong niya. Yinakap ko siya.
"Stop crying, will you? I hate it. Jeez."
"I-I can't help it," tumawa siya ng mahina kasabay ang pagtulo ng mga luha niya. Napailing nalang ako. Kumawala kami sa yakap saka siya nginitian. She's worth protecting. She's my friend now.
I trust her.
"Ipapakilala ko sayo mga best friends ko," tinignan ko ang mga kasama ko. "Guys. Intoduce yourselves."
"Keezer Sy. Pleased to meet you."
"Kenzie Dela Vega. Hi!" Kinawayan niya si Max.
"Tristian Haruno. Yo."
"Yves Momochi," ngumisi siya.
"Dominic di Angelo."
"Clayton Chase."
"Bryle Levisque."
Napangiti ako ng tipid saka tinignan si Max. Nakayuko na siya pero maririnig mo yung mga hikbi niya. Umiiyak nanaman siya. =___=
"Oi. Max. Pangalan mo," sabi ko saka siya tinapik sa braso.
"Harsh mo, Zar. Hilig mo talagang manakit. =_____=" Bryle
"Oo nga Zar. Maawa ka." Clayton
"Zie. Sadista." Kenzie
"Tigilan niyo ako. =____=" banta ko sakanila.
"I-I'm so happy," sambit niya. "I'm Maxene Salvador." Iniangat niya ang kaniyang mukha saka ngumiti ng matamis. Nagulat ako dahil yun ang una niyang ngiti na di nananakot. Napakaganda niya.
Ngumiti ako. "Don't need to cry over little things, Max. It does not suit you," tumawa ako ng mahina.
"Bumalik na kayo sainyong mga upuan. Andyan na ang Teacher," utos ni Bryle sa mga kaklase. Siya presidente ng klase eh. Akalain niyo? =u=
Lahat kami umupo na. Medyo malayo kami kay Max. Napatingin ako sa upuan ni Sizon. Wala pa siya. Kahit kailan talaga napaka-iresponsable ng taong yun. Tumingin ako sa harap. Pumasok na ang teacher namin.
"Rise," sambit ulit ni Bryle. Lahat kami tumayo. "Good Morning Teacher." Bati naming lahat.
"Good Morning," tugon niya na may ngiti sa labi. "You may now take your sit."
BINABASA MO ANG
TEQ2: 10 Ways To Become Emotionless
ActionI was betrayed because I was kind. They thought it's ok with me if they hurt me because I always smile. Telling them it's fine but the truth is I'm not. Yeap. I have many friends. But they are not real. They're just there when they need something. I...