First Love vs. First Boyfriend (Puppy Love)

Chapter 26: Vincent's Side

Vincent POV

hindi ko talaga maintindihan si Say. bakit ang cold cold padin niya? nararamdaman kong nawawala na ang pagmamahal niya sa akin. ang tanga tanga ko kasi. bakit ko ba kasi nagawa lahat ng yun sa kaniya? mahal na mahal ko siya kahit pagbalik baliktarin mo pa ang mundo. labag sa loob ko lahat ng mga kagaguhang ginawa ko. sinusubukan ko lang naman talaga yung nararamdaman ko para sa kaniya. at ayun na nga nalaman ko talaga sa sarili ko na mahal na mahal ko talaga si Say.

bakit ko naging girlfriend si Maria?

>Flashback<

badtrip na badtrip ako sa sarili ko dahil iniisip ko padin yung mga nagawa ko kay say kaya naglaro ako ng dota sa bahay nang biglang may nagmessage sa akin sa facebook.

Maria Messages You....

Maria: Hi Vincent.

Me: hello :)

Maria: kamusta na kayo ni Say?

Me: wala na ata. wala nang pakiramdaman e.

Maria: I really really like you simula pa noon. hindi ko lang masabi sayo dahil sa kaibigan ko si Say pero ang sakit sakit na e sa tuwing makikita kitang masaya dahil kay Say. hinihintay ko lang talagang magkahiwalay kayo ni Say para magkaroon ako ng pagkakataon na masabi sayo kung ano yung nararamdaman ko.

sa totoo lang speechless ako e. hindi ko alam kung ano sasabihin ko. oo. crush ko si Maria. hellooo! super  ganda kaya ni Maria. pero iba ang CRUSH sa LOVE. pwede ko pa bang ibaling ang atensyon ko sa iba? suwerte ko pa nga dahil ang goddess na katulad ni Maria damn ! siya pa ang nalapit sa hampas lupa na katulad ko. ay hindi pala. yummy kaya to. kung goddess siya, God naman ako. kaygwapo gwapo ko kaya. HAHAHAHAHA

Me: totoo ba yan? halata naman seryoso siya. ang tanga mo talaga Vincent.

(patusin mo na yan! maganda yan. matalino. hot. mayaman.) - bad conscience

(Vincent behave.maaayos niyo pa yan ni Say)- good conscience

konting katahimikan. hindi na nagreply si maria. nahiya na ata.

Me: pwede ba kitang ligawan Maria?

tentenenen ! bad conscience won !

Maria: really Cent? Yes! Yes! I love you Vincent.

Me: so tayo na?

Maria: Yes Vincent. my pleasure. I can't believe it.

actually. hindi ko siya mahal.. niloloko ko lang sarili ko sa ginagawa ko. hindi lang sarili ko kundi pati na din si Maria at si SAY shit shit shit. si Say! paano kung mahal niya pa ako? ano ba itong pinasok ko? 

at first day of school. nagulat ako nung lumapit samin si Say. nangangatog yung tuhod ko dahil kasama ko si Maria ngayon.

"say??" gulat na sabi ko sa kaniya. shit shit. ito na. sasabog na.

(awkward)

"bakit parang nagulat ka Vincent?" tanong niya. Shit I miss this girl. MY REAL GIRL.

"wala lang. have a seat" yan nalang nasabi ko kahit gustong gusto ko paalisin si Maria sa tabi ko at paupuin si Say. hindi ko mapigilang titigan ang muka niya. nagmamature na ang muka niya. mas marunong na siya mag-ayos. yung laging nakataling buhok niya noon, nakalugay na ngayon at feeling ko may bago...... hmmmmm... nagstraight yung buhok niya. nagparebond ba siya? she's so beautiful this time, perhaps more beautiful this time. ang ganda talaga ng mata niya dahil sa napakahabang pilikmata niya. she's very simple yet very pretty.

"hmmmm Say" tawag ni Maria kay Say. hala ! ang bilis naman ng oras. puro pagpapakilala lang naman e kaya ang boring!

"ano yun ?" tanong naman ni Say. hala! ano ba tong nararamdaman ko? natatakot ako. alam kong sa ngiti ni Say kanina, may pagmamahal akong nakita. alam at ramdam kong mahal niya padin ako. nabasa ko yun sa mga mata at ngiti niya.

"pwede ba tayong mag-usap kahit saglit lang. may tatanong lang ako sayo ^_^" please Maria wag ngayon. at hindi ko na sila napigilan at tuluyan nang pumunta sa isang sulok at nag-usap. gusto ko silang lapitan. nakikita kong nakayuko lang si Say at may pagtataka sa muka niya habang si maria naman ang lawak ng ngiti sa muka. ito na ba yung oras na kinakatakutan ko? ito na ba yun? yung time na matuluyang mawala sa akin si Say.... ngayon yung araw na dapat sasabihin ko nang dapat itigil na namin to kay maria pero naunahan niya ako e. bigla nalang siya tumakbo at ito'y pinagtaka naman ni Maria.

>end of flashback<

matapos mangyari lahat yan, narealize kong hindi ko talaga kayang mawala si Say sa akin. hindi ko kakayanin... hindi ... agad kong hinanap si Maria. dapat na namin itigil ito. dapat makapag-explain ako kay Say.. at agad ko namang nakita si Maria sa corridor.

Mariiiiia !! tawag ko sa kaniya. medyo malayo kasi siya e. buti nalang onti lang ang mga taong nadaan. agad namang napatigil si Maria at lumapit sa akin habang may napakalawak na smile.

Bakit mahal ko? tanong naman niya sa akin. ang awkward talaga kapag ganyan siya e. Hindi ko matake. hahaha... actually ang cold ko sa kaniya simula pa noong naging kami e. 10days na kami ngayong araw pero hindi parin siya nagrereklamo sa pakikitungo ko  sa kaniya.

please Maria, don't make this hard for you. I know and you know that you feel it that i don't really love you. sorry maria I thought --- 

Si ..... si . Say pa....din ba? hindi ko na natuloy ang sinabi ko nang nagsalita siya ng pautal-utal.

Sorry Maria. agad naman siyang tumakbo. alam kong nasaktan ko siya pero mas masasaktan siya kung patatagalin pa namin ito.

ngayong naayos ko na ang samin ni Maria, it's time na ayusin ko na ang sa amin ni Say. gustong gusto ko na siya puntahan, lapitan at yakapin pero alam kong malaki ang galit niya sa akin. nasaktan ko siya ng sobra.

SANA BUMALIK KA PA SA AKIN JAN LINSAY CONSTANTINO!