First Love vs. First Boyfriend (Puppy Love)

Chapter 37: I can't lose you

Kent POV

nandito kami ngayon sa bar na pinagtutugtugan namin at syempre kasama na namin si Say. may part nga pala ngayon na kakanta ng solo si Say. i really can't wait na marinig ulit yung boses niya. matagal na ring hindi nagparamdam si Say sakin.. akala niya siguro pinakawalan ko siya. pero nagkaketext parin naman kami ..

"Kent. iwan ko muna saglit sayo si Say ha. nasa labas yung girlfriend ko e." sabi naman ng kuya ni Say. ito na siguro yung chance ko para makausap si Say. nasa labas din si Angelique pati yung ibang kabanda ko. Si Say naman nagCR pero babalik din yun. hindi padin kasi siya sanay sa environment ng isang bar. 

hindi nagtagal dumating din si Say galing sa CR. ang ganda ganda niya. may make up siya pero sobrang simple lang... eye liner ba tawag dun ?? yung itim na nilalagay sa mata na parang pencil. tsaka lipstick pero syempre sure akong lipstick yun. sino ba hindi nakakaalam ng lipstick? ang ganda niya sa simple white cocktail dress niya. hindi na siya mukang bata ngayon. she's so matured. the way she dressed up herself, the way she act and the way she talk. makikita mo talaga yung pagbabago niya. 

"hmmmmm Say." napalingon naman agad siya.. shet she's like an angel.

"lumabas saglit yung kuya mo. nandun daw yung girlfriend niya."

"ah." tipid na sagot niya. galit padin ba siya sakin? kasi kahit nakakatext ko siya sobrang cold padin niya. damn! ilang months na siyang ganito. lahat ginagawa ko para wag lang mapadikit sa kaniya si Angelique. 

"ah Say galit ka parin ba sakin?? sorry.. but believe me, i really really can't lose you. i miss you so badly Say" 

"yun lang ba sasabihin mo?? hayaan mo na yun.... tapos na yun. nakuha ko na naman yung pangarap ko e. and i'm so glad na kahit papano pinakita mo nang habang tumatagal, sumusuporta ka na right??" tama ba yung narinig ko?? damn yung ngitin niya sa akin. para bang pwede na akong mamatay. bakit ba ganyan siya? lalo tuloy akong nahuhulog sa kaniya.

"thank you Say. hinding hindi ka magsisisi." niyakap ko siya. gosh.... talagang namiss ko siya. 2 years na kami pero gantito parin ako kasabik sa kaniya. siguro mahal niya ako ng sobra kaya hindi niya ko kayang iwan. isa lang talaga ang panira. si Angelique. siya nalang talaga. pagkatapos ng drama namin, umakyat na si Say sa stage. magsisimula na siyang kumanta.

Say POV

matapos yung pag-uusap namin ni Kent, umakyat na ako ng stage. mula kanina, si Vincent ang nasa isip ko. lalong lalo na yung nangyari noong gabi bago magBuwan ng Wika sa bahay ni Vincent.

>flashback<

"no Vincent. You listen to me. i really have to go home. wala naman nang patutunguhan tong pag-uusap natin e. Alam ko na yung sasabihin mo pero Vincent, no. hindi na ... hindi na talaga pwede." akma na sana akong maglalakad palabas ng kwarto niya nang ...

O____________________O

bigla niya akong ....

bigla niya akong sinandal sa pader at ....

at ....

HINALIKAN!

hindi lang smack but he's kissing me torridly ... ramdam kong gentle siya sa bawat halik na binibitawan niya ..... ang init .... ang init ng pakiramdam ko ... hindi ko alam pero habang pinapakiramdaman ko ang bawat halik niya ay bigla ko nalang ito sinabayan. and yes, this is my first kiss. he's my first kiss ....  lahat ng sakit at galit na nararamdaman ko sa sarili ko naglaho nalang bigla. parang sasabog yung dibdib ko sa sobrang bilis at lakas ng tibok ng puso ko. nakakabingi. nabigla nalang ako nang hawakan ni Vincent ang dalawang binti ko at binuhat patungong kama niya. natatakot ako... kahit nawawala na ako sa sarili ko, hindi padin nawawala ang takot ko sa pwedeng mangyari saming dalawa ngayong gabi... pero ginusto ko naman to diba??  hindi ko nadin magawang tumanggi sa temptasyon niya.