Άλλη μια μουντή Δευτέρα και εγώ δεν ήθελα να σηκωθώ απτο κρεβάτι μου ... Ή τουλάχιστον μου φαινόταν μουντή , και ας είχε έξω ήλιο απτις 7 η ώρα ...
Ότι ενθουσιασμό είχα από το Σαββατοκύριακο είχε εξαφανιστεί , και εγώ είχα γυρίσει πίσω στο σκοτάδι μου . Πίσω στη σαπιλα μου...πάλι ήθελα να πεθάνω ...να κλείσω τα μάτια και να μην τα ξαναανοιξω ποτέ . Και ίσως θα έπρεπε να το αποδεχθώ ...συνέχεια εκεί θα καταλήγω πάντα . Ίσως αυτή να είναι η ζωή μου ... Να γεννήθηκα καταδικασμένη να κλείνω τα μάτια μου και αντί να ονειρεύομαι όμορφα πράγματα , να βλέπω τους δαίμονες να πετάγονται μπροστά μου . Και όταν τα ξαναανοιγω , ναι μην εξαφανίζονται.... Αυτή είναι η βασική διαφορά μου με όλους τους άλλους ...ότι όταν εγώ ανοίγω τα μάτια μου , ο εφυαλτης μου δεν τελειώνει .
Χάνομαι μέσα στις σκέψεις μου. Παντού επικρατεί μαύρο . Παντού επικρατεί σκοτάδι . Το έχω γνωρίσει όσο δεν πάει το σκοτάδι μου . Είναι εκεί σε κάθε ανάσα που παίρνω , και είμαι σίγουρη ότι τις μετράει αντίστροφα ...Μια μια , αργά και βασανίστηκα . Είναι εκεί για να με σύρει στο νεροχύτη μου , και να κάνει την βρύση να τρέχει λεπτά ολόκληρα για να τον ξεπλένει . Πάντα είναι εκεί ... Με κρατάει ξύπνια τις νύχτες , και φυλάει το προσκεφάλι μου σαν " φύλακας διάβολος ".
Από την άλλη το αγαπώ το σκοτάδι μου , άσχετα με αυτά που μου κάνει . Γιατί τελικά είναι το μόνο που βρίσκεται κοντά μου , όταν όλοι οι άλλοι έχουν φύγει . Όταν δεν είναι ικανοί να καταλάβουν τον πόνο και τη μαυρίλα που έχω μέσα μου . Είναι εκεί για να με αποτρέπει απτο να γίνομαι μαλθακή και να μην αφήνω τους άλλους να με πληγώσουν , που στην ουσία δεν έχω αλλα περιθώρια για παραπάνω .... Δεν θα το αντέξω το παραπάνω .....
Δεν ξέρω τελικά αν μου αρέσει ή όχι , αν μου κάνει καλό ή κακό , αν πρέπει να μπω ακόμα πιο βαθιά μέσα του ή να φύγω μακρυά του . Από τη μια αυτό είναι που με κρατάει ζωντανή και δυνατή , από την άλλη αυτό είναι που μια μέρα θα με βοηθήσει να αυτοκαταστραφω... Ακόμα και εκείνη τη στιγμή , αυτό θα με συντροφεύει ...θα είναι εκεί.........
Σέρνω τα πόδια μου ενώ κατευθεινομαι προς το σχολείο ...Η τσάντα μου φάνταζε ασηκωτη . Δεν θυμάμαι να ήταν τόσο μακρυά ... Άλλες 6 ώρες από τη ζωή μου που θα φύγουν χωρίς κανένα λόγο . Ή μάλλον όχι ακριβώς...μπορεί να βελτιώσω τη ζωγραφική μου στο μάθημα...και τώρα που είπα για ζωγραφική στο μάθημα , πέρασαν στιγμές στο μυαλό μου από την Παρασκευή Σαν flash back .
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ...ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ...ΑΣΚΗΣΗ ... Δεν είχα ανοίξει βιβλίο ...τέλεια ..καλά θα τα πάμε και σε αυτό το τετράμηνο !
YOU ARE READING
Dancing with my demons #WSA17 #TBWB
SpiritualHighest : #1 in spiritual Ήταν εκεί όταν κανένας δεν ήταν κοντά της ...η λεπίδα ...η μόνη αληθινη φίλη της ... Χόρευε στο ρυθμό που που οι δαίμονές της την επικαλουσαν να κάνει . Της άρεσε ! Της εδινε τη λύτρωση που δεν αντλούσε από πουθενά αλλού...