Dancing with my demons #WSA17 #TBWB

Μερα 14η -Part 2 - Πυροβολισμός

Αν- Άστο κάτω!! ,Στου φώναζα επανηλημενα χωρίς αποτέλεσμα .

Πήγα κοντά του και του το άρπαξα με τρεμάμενα χέρια .

Τα πόδια μου κατέρρεαν , ήθελα να κάνω ένα μαγικό και να τελειώσει αυτή η στιγμή .

Αυτό ήταν....τώρα ξέρει!

Θ- Shadow λοιπόν .....,είπε ενώ σηκώθηκε όρθιος ρίχνοντας με ένα κεφάλι.

Μαζεύτηκα και κάνοντας βήματα προς τα πάνω μου με ξανααναγκασε να κάτσω στο κρεβάτι...

Πλησίασε το πικραμένο του πρόσωπο στο δικό μου , και πλέον μπορούσα να διακρίνω το σκοτάδι να ξεχυλιζει από μέσα του , να τον κατακτά....

Δεν έπρεπε να ήμουν εδώ μια τέτοια στιγμή όχι δεν έπρεπε.

Κάθε παίξιμο των ματιών του πάνω μου και μια μαχαιριά για ότι ψέματα του είπα ..

Τα ψέματα που με έφεραν σε αυτή τη θέση ...

Όχι ψέματα βασικά ...δεν ήταν ψέματα....απλά δεν του είπα όλη την αλήθεια.

Θ- Ξέρεις τώρα που το ξανασκεφτομαι , είσαι κολλητή μου...δεν μπορώ να σου θυμώσω ....σε συγχορω ...

Τι ?? Πλάκα μου κάνεις τώρα ??

Άφησα πίσω ολες τις κακές σκέψεις που έκανα και τον αγκάλιασα .

Αν- Ευχαριστω Θωμά ! Ευχαριστώ ευχαριστώ ευχαριστώ!

Snap back to reality

Πολύ καλό για να είναι αληθινό ........

Θω- Τελικά ειχε δίκιο .....

Ξεροκαταπια

Αν- Π-ποιος είχε δίκιο?

Δεν απάντησε ,απλά χαμογέλασε .

Θω- Πόσα ψέματα Ανθή ??... Πόσα???

Άρπαξε το sketch book μέσα από τα χέρια μου .

Το άνοιξε και άρχισε να γυρίσει τις σελίδες μπροστά μου κάνοντας με να θέλω να ξεσπάσω σε κλάματα .

Ανίκανη να αντιδράσω , απλά απέφευγα να στρέψω το βλέμμα μου πάνω του .

Θ- Από πότε εσύ ζωγραφίζεις έτσι καταρχήν !?

Γύρισε να με κοιτάξει.

Το πρώτο δάκρυ είχε ήδη διασχησει το μάγουλο μου.

Αυτή η αίσθηση από το πρώτο δάκρυ να πέφτει κάτω αργά και βασανιστικά , χαράζοντας μια συγκεκριμένη πορεία στο στεγνό σου δέρμα , προετοιμάζοντας σε για τον χείμαρρο που μαίνεται να ακολουθήσει ...