Dancing with my demons #WSA17 #TBWB

Μέρα 7η -Αλμπίνο

  Με το που μπήκα στο σπίτι , παράτησα την τσάντα μου και κυριολεκτικά μπούκαρα μέσα στο ιδιωτικό μου μπάνιο .Είχα πλέον μάθει κάθε σπιθαμή από αυτό το μέρος .

  Αφαίρεσα τα ρούχα μου και τα πέταξα στον νεροχύτη , σαν να μην έχω αρκετό χρόνο να τα τοποθετήσω στο καλαθάκι με τα άπλυτα . 

  Άνοιξα την βρύση της μπανιέρας και άφθονο ζεστό νερό άρχισε να τρέχει , βρέχοντας το πορσελάνινο υλικό από το οποίο ήταν κατασκευασμένη .

  Μπήκα μέσα και το νερό άρχισε να ρέει πάνω στο γυμνό μου σώμα . Ήταν αυτό το αίσθημα που με ηρεμούσε ...Αυτό που είναι σαν όλα αυτα που κουβαλάς μέσα σου , να φεύγουν μαζι με τα απόνερα στην αποχέτευση .

Ηρέμησα ...

Χαλάρωσα....

Φάνταζε σαν ο χρόνος να σταμάτησε γύρω μου ...Σαν ότι άλλο ή όποιος  υπήρχε είχε εξαφανιστεί .

Έκλεισα τα μάτια μου . Η Ανθή που πάντα οραματιζόμουν πέρασε από μπροστά μου .Αυτό που θα ήθελα να είμαι απείχε μίλια μακρυά από αυτό που είχα καταντήσει . 

  Στιγμιαία αγκάλιασα το σώμα μου . Έμοιαζε διαφορετικό απ ότι ήταν κάποτε ... Δεν συνήθιζα να είμαι τόσο λεπτή... Όχι κοκαλιάρα , αλλά λεπτή.... Ως παιδί είχα λίγα παραπάνω κιλά απ όσο έπρεπε . Όμως με όλα αυτά που έγιναν  , και με την κατάθλιψη που με έπιασε  , έχασα πολλά κιλά... Συν το γεγονός ότι στερήθηκα το σπιτικό φαγητό της μητέρας μου (μέχρι να μάθω να μαγειρεύω , που πάλι δεν συγκρίνεται με το δικό της ) και γενικά πολλές θερμίδες από το ημερήσιο μου γεύμα.

  Τα σημάδια που τα πας ; Αμέτρητα από αυτά να στολίζουν το δέρμα μου , όχι μόνο στους καρπούς μου , αλλά και στα πόδια μου και στον κορμό μου και σε όλο μου το σώμα γενικότερα . Πολλά από αυτά ακόμα δεν είχαν επουλωθεί .

  Παρατηρώντας τα , το βλέμμα μου έπεσε στα γαλάζια πλέον μαλλιά μου , που έπεφταν  στη μέση μου. Δεν ήμουν πλέον η "Χιονάτη" ... Ακόμα και αυτά είχαν αλλάξει... 

  Εγώ είχα αλλάξει ... Ο παλιός ευτυχισμένος εαυτός μου είχε χαθεί και δεν μπορούσα να τον βρω. Είμαι μία τελείως διαφορετική Ανθή.  

  Έπρεπε να ξαναβρώ τον παλιό μου εαυτό. Να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση που με παγιδεύει .

  Έπρεπε να αφήσω τον μυστηριώδη τύπο να με βοηθήσει ... Το πήρα απόφαση ! Μόνο αυτός μπορούσε . Μόνο αυτός ήξερε τον τρόπο ...Είναι σαν να με καταλαβαίνει χωρίς καν να ξέρει τον λόγο που βρίσκομαι εδώ .