Dancing with my demons #WSA17 #TBWB

Writer's POV

Writer's POV

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στον κύκλο την Ανθής , θα μπορούσαμε να πούμε , ότι ακόμα και αν είχε περάσει μόνο μια εβδομάδα , κάτι είχε αλλάξει . Επικρατούσε ένα καινούργιο κλίμα , όλα γύρω ήταν διαφορετικά . Είχε γίνει μια αλλαγή ....

Η ίδια η Ανθή δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει όλες τις ανατροπές που είχαν γίνει μόλις σε τοσο μικρό χρονικό διάστημα . Ένας άγνωστος ήρθε στη ζωή της , και χωρίς καν να γνωρίζει το όνομα του , κάτι για το παρελθόν του , έστω για τη ζωή του , τον είχε αισθανθεί τόσο κοντά της. Αισθανόταν πως βρέθηκε επιτέλους κάποιος που να την καταλαβαινε, και η αλήθεια είναι πως ένιωθε ικανοποίηση . Ήταν κάτι το διαφορετικό . Ήταν σαν ο ίδιος να έχει νιώσει όλα αυτά που περνάει τώρα αυτή , σαν να έχει χορεψει με τους δαίμονες που ούρλιαζαν στο κεφάλι του , και να έχει δωσει την πιο σκληρή μάχη με τον εαυτό του ..... Και τώρα ήταν εκεί για να τη βοηθήσει να ξεπεράσει όλα αυτά που την καταρακωνουν και την "αλλοτριωνουν " .Πίστευε πως μπορούσε να το κάνει ! Ήταν ο μόνος που μπορούσε να τη βοηθήσει να σταματήσει να πληγώνει τον εαυτό της και παράλληλα να ψάξει το σκοτάδι της . Τι περίεργο πλάσμα και αυτή .... Της άρεσε να πληγώνεται ! Την λύτρωνε , την έκανε να νιώθει ζωντανή , ακόμα και αν μπορούσε πολύ εύκολα να τη σκοτώσει ...... Και το σκοτάδι της ....το λάτρευε το σκοτάδι της ! Γιατί ήταν εκεί όταν όλοι οι άλλοι είχαν φύγει , και θα συνέχιζε να είναι εκεί όταν πλέον κατάφερνε να το δαμάσει . Την βοήθησε να ανοίξει τα μάτια της και να δει καθαρά όλα όσα δεν έβλεπε όταν το φως την τύφλωνε ...
Τώρα όμως ήταν σαν κάτι να είχε αλλάξει μέσα της ... Γιατί ένιωθε κάτι που δεν είχε ξανανιώσει ποτέ ...Ή το είχε ξανανιώσει πολύ καιρό πριν ... Ένιωθε ελπίδα ! Ότι μπορούσε να ξεμπλεχτει από τα νήματα της . Και αισιοδοξία....ήταν γεμάτη! Και μέσα σε μια εβδομάδα , δεν ήταν αυτή η Ανθή που όταν σκεφτόταν το μέλλον της έβλεπε μαύρο ....δεν ήταν αυτή που κλεινόταν στο μπάνιο της και στεκόταν κάθε μέρα πάνω από τον νεροχύτη της ... Δεν λέω πως δεν την δυσκόλευε όλο αυτό και πως ήταν άνετη να το κάνει , αλλά πλέον είχε πιστέψει στον εαυτό της ....

Από την άλλη ήταν ο θείος της . Ο ίδιος είχε καταλάβει ότι όλο αυτό με το ποτό τον βγάζει εκτός ελέγχου . Οι γιατροί του είχαν πει ότι άμα δεν σταματούσε άμεσα θα χρειαζόταν μεταμόσχευση ήπατος . Είχε συνειδητοποιήσει ότι όλο αυτό τον αλλοτριωνε ,και τον περιόριζε ως προσωπικότητα . Τον εξωριζε στον δικό του μικρόκοσμο .Ήξερε πως έπρεπε να το σταματήσει , πόσο εύκολο είναι όμως αυτό για το δικό του κουράγιο ?