He's Loving An Angel Inside

HLAAI:47

CHAPTER 47

RIN POV

Pagkababa ko ng kotse ay sinalubong ako ng isa sa mga tauhan ni Jayne

"naku mam buti naman po ay umuwi ka na" may himig ng pagkataranta.

"bakit po..  Ano po bang nangyari"

"eh kasi Mam. Kagabi pa kayo pinapahanap ni Sir Alecer sa mga tauhan niya.   Pero hindi po nila kayo makita...  Nakakatakot po si sir "

"si Khite..  Nasaan"

"dinala ko po muna sa kwarto niya.   Natatakot po kasi siya kay sir. Nasa kanya rin po pala si Jarin"

"ako na pong bahala"

pumasok na ko sa loob ng Mansion.  Tanging sigaw niya ang umalingawngaw sa buong kabahayan

"ANO BANG MGA GINAGAWA NIYO...  BAKIT HANGGANG NGAYON AY HINDI NIYO PA RIN SIYA MAKITA"

"PAG MAY NANGYARING HINDI MAGANDA SA KANYA..  MAMAMATAY KAYONG LAHAT"

"Jayne"  mahinahon kong tawag sa kanya.  Bumaling saakin ang atensyon niya.  Gumilid naman ang mga tauhan niya

"SAAN KA GALING..  ALAM MO BANG KAGABI PA AKO NAG AALALA SAYO"

napapokerface ako.  How dare him para sigawan ako.  Tinitigan ko siya ng blangko.  Linapitan ko siya.  Huminto ako sa harap niya

"remember this..  Your not my father  kaya wala kang karapatang sigawan ako" malamig kong saad sa kanya.

Linampasan ko siya.  Aakyat na ko ng hagdanan ng pigilan niya ko gamit ang paghawak sa kamay ko

"im sorry Diwata.. Im just worried and concern about your safety..  Hindi ko kaya kung may mangyayaring hindi maganda sayo..  Im sorry Diwata" malungkot ang tono na iyon

"i dont care about your concern" malamig kong saad sa kanya tsaka tinagtag ang kamay niya at mabibigat ang mga paang umakyat sa hagdanan.  Dumiretso ako sa kwarto.  Kailangan ko ng matulog.  Wala pa kong tulog mula kagabi.  Linock ko ang pintuan.  Para walang istorbo

***

"pasensya ka na talaga Diwata" naalimpungatan ako dahil sa boses na naririnig ko at sa paulit ulit nitong paghaplos sa mukha ko.

Kilala ko ang boses na yun tsaka isang tao lang naman ang tumatawag ng Diwata saakin

"im so worried to you... Im sorry kung nasigawan kita" bakas ang lungkot at pagsisisi.
Naramdaman kong may pumatak sa mukha ko.  Teka umiiyak ba siya.

"ayoko lang na maulit yung dati.   Ayokong mawalan ulit.  Tama na,  na si Ate lang..  Ayoko ng masundan..  Sorry talaga"

Narinig kp ang pagbukas at pagsarado ng pintuan

Tsaka ako nagmulat.  Hinawakan ko ang mukha ko.  Basa..  Ibig sabihin umiyak nga siya.

Alam ko naman na concern lang siya sakin.  Pero kasi ayokong sinisigawan akp lalo pa't wala naman siya sa katayuan.  Tsaka.  Kaya kong ipagtanggol ang sarili ko, hindi ko kailangan ang iba.

Napalingon ako sa pintuan ng biglang may nagbukas.

"Mommy" tawag ni Khite.

"come here"
Lumapit siya sakin. Pinaupo ko siya sa tabi ko.

"Mommy,  may batang nagdala ng Phone mo, sabi niya naiwan mo daw sakanila" Khite said.  Tsaka niya ibinigay sakin.

"you know what Mommy,  thats girl ia so cute" napataas ako ng kilay.