Tekila

-Nerdeyse Tekila-

Şimdi sizi başladığımız yere geri alıyorum. Artık olay üzerine hakimiyet kurabileceğinize eminim işte o gün şaşkınlıkların tekilaya dönüşeceği dakilarda sıra. Muhtemelen yani gerek kalmazsa artık hikayeyi benim ağzımdan dinleyeceksiniz. Tabi tekrar söylüyorum gerek kalmazsa.

13 Ayna'nın Önünden Başlayarak Zaten Anlatırken Söyleyeceğim Yerler

Mekanın kapısının önünde bana bakan Janset e baktım. Onu hiç böyle görmemiştim.

"Arabanın anahtarlarını Can'a verin. Gidiyoruz."

Dedi. Yanındaki kızlar da bizim kadar şaşkın görünüyordu.

"Janset ?"
"Pardon. Reyna ve Doğa. Arda ile Ada."

Dedi kızların elini sıkarken Janset ismini söyleme nedeninin bu olmadığını biliyordu.

Janset:Evet biliyordum. O gece ne kadar gergin olduğumdan haberin var mı?
Ben: Susar mısın ? En can alıcı yerine gelmek üzereyim.

Her şey gittikçe daha da geriliyordu sanki.

"Bize bir kişi daha katılacak bu gece."

Dedi Janset. Bunu demesiyle Melis Aleyna Bulur'un 13 Ayna dan dışarıya süzülmesi bir oldu. Üzerindeki minnacık zümrüt yeşili kadife elbise muhtemelen dünyadaki hiç kimseye bu kadar güzel olmazdı. Bu yorumumu yanlış anlamayın aramızdaki duygusal her şey tamamen bitmişti. En azından benim için.

Melis: Demek o gece böyle düşünüyordun.
Ben: Hemen de götün kalkıyor ha senin.
Melis: Saygı...
Ben: Özür dilerim. Devam ediyorum.

Yine de beklediğim son kişi olmalıydı.

"Melis mi?"
"Evet. Melis."

Dedi Janset. Ardından kapıya büyük siyah bir araç yaklaştı. İçinden birisi çıkıp arkadaki siyah sürgülü kapıyı açtı. İçeride 6 kişilik deri koltuklar vardı.

"Binin hadi."

Dedi Janset. Her şey bir yandan rüya gibi gelirken içimde uyandırdığı küçük şüphesiz damlacıkları vardı. Yine güzel rüya etkisi daha ağır basıyordu.

Reyna: Hikayenin sonunda hepimiz ölücez.
Ben: Hayır. Sadece saçmalıyor. Ölmeyeceğiz yani en azından hepimiz değil.
Janset: Saçmalamayı bırakıp anlatmaya devam eder misiniz ?
Ben: Tamam tamam devam ediyorum.

Hepimiz sırayla arabaya girdik. Ada, Doğa ve Melis yan yana oturuyordu. Ben de Reyna ve Janset le oturdum. Arabanın içinde yeni kokusu vardı. Deri koltuklardan gelen taze deri kokusu tüm arabayı dolduyordu. Yani en azından bizim oturduğumuz bölümü. Sürücü koltuğu görünmüyordu. Araba bu yönden biraz uçağa benziyordu. Kopilot odası da uçağa dahildi ama biz görmüyorduk. Bu arabalara verilen bir isim olmalıydı. Sanırım vidoydu hayır pardon. Vitoydu. Evet vito. Araba hareket ettikten sonra Janset minik dolaba uzandı ve içinden shot bardakları çıkardı. Her birimizin eline birer tane tutuşturduktan sonra küçük 10 tane paketcik çıkartıp 5 tanesini Melis'e verdi. Sağdaki ve soldaki portatif masaların üzerine daireler şeklinde küçük tuz öbekcikleri oluşturmaya başladılar. Paketlerin hepsi bittiğinde masaların üzerine bir sürü tuz öbeği oluşmuştu. Janset'in elinin sıradaki durağı mini buzdolabı olmuştu. İçinden ince ince dilimlenmiş limanları çıkartıp hepimizin eline üçer tane verdi. Sonunda finali yapıp 70 like bir şişe tekilayı çıkarttı.

"Emin olun bu gece anlatacaklarımı ayık kafayla duymak istemezsiniz. En azından hepsini."

Dedi.