Tekila

-Tekiladan Sonra 2.Bölüm-

"O zaman neden Olimppa'da yaşamıyoruz. Yani taşı korumak için"

Diye sordu Doğa. Bu sanırım fazlasıyla mantıklıydı.

"Oradaki herkesin dost olduğu kanısına nereden vardınız ? Evet bağzı aynı dersi alacaksınız ama oradaki insanlardan daha kötü olabiliyorlar. İnanın bana. Ayrıca felsefe taşının yeri burası. O evrende fazla uzun süre var olamaz. Okulda her akşam mahripen içecrğiz o yüzden. Var oluş uzatıcı gibi bir şey kendisi. Tabi tadı pek hoş değil.

"Peki bundan 10 yıl sonra ailemizi nasıl göreceğiz ? Yani sonuçtan yaşlanmıyoruz bile. 28 yaşında hala 18 gibi göründüğümü açıklayacak bir şeyiniz var mı?"
"Offf bunlar ders konusu ben neden sizinle bunları konuşuyorum ki çok sıkıcısınız."
"Senin için sıkıcı olabilir Melis'cim ama bizim için hayatımızın dönüm noktası...Yani sanırım öyle."

Dedi Ada. Sanırım bunu yeni idrak ediyordu. Ben ise hala edebilmiş değildim. Gerçeğin bu olması onu hala kabullenebilmiş olduğumu göstermiyordu.

"O zaman eğlenceli bir şey yapalım. Mesela havuza girelim. Ben çok merak ediyorum ruhumun görüntüsünü."

Dedi Doğa. Küçük bir kız çocuğu gibiydi. Bu onu fazlasıyla tatlı gösteriyordu. Sanki havuza girme isteği böyle doğa üstü bir olay değilmişte mayosunu giyip havuza atlayacak ve kahkahalar atarak elini suya vuracakmış gibi görünüyordu.

Herkes onaylarken gözüm Janset'e takıldı. Paniklemişti. Janset'i tanıdığım süre boyunca onu daha önce de böyle görmüştüm buna sebep olan kişi çoğunlukla matematik öğretmenimiz Necmi hoca oluyordu bir de eskiden Çetin vardı. Tabi siz bilmezsiniz....

Janset: Bilmelerine gerek yok bence.
Ben: Bence var.
Reyna:Bence de yok.
Doğa: Bence var ya.
Janset: Sen kimin tarafındasın !!!
Ada: Jansetcim tamam yani deli gibi platoniğiydin işte çocuğun. Senden çakmak istediğinde bile o kadar kızarıyordun ki yüzün bildiğimiz babunların pop...
Janset: Lanet olsun sana çocuk.
Ada: Allahın bildiğini kuldan mı sağlayacağız. Cık cık cık.
Ben: Durun bir de anlatayım.
Reyna: Dur burdan sonrasını ben anlatıcam.

Reyna'nın zihni

"Evet kesinlikle."

Diye onayladı Ada. Başımı olumlu olarak sallarken ağzıma bir parça daha peynir sokmaya çalıyordum. Uzun zamandır masasında rokfor
peynir olan bir kahvaltı masasına oturmamıştım.

"Hava serin bu gün. Bence bu gün alışverişe falan gitmeliyiz. Bilmem fark ettiniz mi ama feci şekilde zenginim ve limitsiz kredi kartlarım var."
"Kanka istersen sen girme. Ben üşümem ya. Cidden çok merak ediyorum. Hemen girip çıksak. Sonra gideriz. "
"Peki siz bilirsiniz."

Dedi Janset. Herkes masadan kalkarken yiyeceğini yemiş gibi duruyordu. En azından ben yemiştim ve yemek üstü yapmalıydım. Janset hala sandalyede otururken kalktım ve sandalyesinin arkasından dolanıp ona sarıldım.

"Sigaran var mı?"

Diye sordum. Başını olumlu olarak salladıktan sonra kalkması için kollarımı çektim. Herkes balkon kapısından firar  ederken ben üst kata doğru onu takip ettim.

Janset bembeyaz evin tek simsiyah olan kapısını açtı. İçerisi de ev gibiydi bembeyaz duvarları vardı ama perdeler yatak halı kitaplık ve kristal avize dışındaki bütün mobilyalar siyahtı. Hayatımda gördüğüm en büyük yatak odası bu olsa da Janset için normal değildi çünkü yatak odasında siyah sevmezdi. Başucunun üzerinden paketi alıp balkona çıkmamızı işaret etti. İkinci katta olmamıza rağmen yüksekteydik. Bunun sebebi muhtemelen evin çok yüksek bir yerde olmasıydı. Ayrıca bu yüksekliği nitelendirecek bir sıfat daha vardi ki o da mükemmeldi. O kadar mükemmel bir yükseklikdeydik ki manzara hiç bir ressamın aklına gelemeyecek kadar güzeldi. Paketten bir sigara çektikden sonra yaktım ve içime çektim.

"Yatak odalarında siyahtan nefret ettiğini sanıyordum."
"Evet pek hoşlanmıyorum ama ihtiyacım var. Bu benim rengim."

Dedi ve gülümsedi. Bu fazlasıyla şiirsel olan sözden hiç bir şey anlamamıştım. O yüzden konuyu değiştirdim.

"Eee. Süper zengin alışverişine çıkacağız değil mi ?"
"Evet. Kesinlikle bunu yapmalıyız."

Dedi Janset. Üzerinde garip bir durgunluk vardı.

Melis: Ben hiç anlatmadım. Biraz da ben anlatayım mı ?
Ben: Olurr.

Meli'in Zihni

Hepsi havuza girmiş ve dönüşmüştü. Arda, Ada ve Doğa'nın fotoğrafını çekiyordu. En azından deneyecekti.

"LAN ! KAMERADA GÖRÜNMÜYORSUNUZ."

Diye bağırdı Arda. Resmen şok geçiriyordu.

"Kendimize nasıl bakıcaz ?"

Diye sordu. Bir insanın kendi ruhunu görebilmesi kolay değildi.

"Şu anda sadece birbirinizi görebilirsiniz. Gerekli eğitimi almadan yansımanızı göremezsiniz. Hem de hiç bir yerde."

Dedim. Bunun eğitimini Bayan.одраз (Odraz)-Türkçe de yansıma demek- dan zaten alacaklardı. Kendimi dün geceden beri Evren Arası ve Felsefe Taşı derslerinin sınavına hazırlanıyor gibi hissediyordum.
Onlar görüntülerini birbirine tarif ederken Reyna yanımıza indi.

"Janset gelmiyor mu ?"
"Dışarı çıkmak için hazırlanıyor."

Dedi.

Yukarıya yanına çıktığımda oturmuş dudaklarının arasına bir sigara yerleştiriyordu. Sigarayı yaktıktan sonra dumanı içine çekti. Şimdiye kadar normal olan bakışları dumanı üflerken değişti. Tıpkı her seferine olduğu gibi duman dudaklarının arasından süzülüp manzaraya karışırken bakışları derinleşti.

"Buraya ilk geldiğin günü hatırlıyor musun ? Dudaklarının arasına bir sigara koymuştun ve demiştin ki 'Dünyadaki hiç bir duygu böyle bir manzaranın karşısında sigara yakmakla eş değer olamaz.'. Burada her sigara içişinde aklıma hep bu geliyor."

Dedim. Bu sırada dudakları hafifçe aralandı ama hiç bir şey demedi. Sadece kendine doğru çekili olan dizine başını koydu benim olduğum tarafa doğru yatırdı.

"Acaba oraya bakarken ne düşünüyorsun ?"

Dedim usulca. Başını tekrar manzaraya çevirdikten sonra sigarasından bir nefes daha aldı.

"Dünya üzerinde korku filmi karakteri gibi görünen tek ruha sahip olma nedenimi. Eminim bir katilin ve ya pedofili hastası bir tecavüzcünün
ruhu bile benimkinden güzel görünüyordur."

Dedi. Gözünden ufak bir damla göz yaşı damlarken.

"Bunun senin kötü bir insan olmanla alakası yok. Sadece fazla güçlüsün. Fazla güçlüsünüz. Başka bir renk sizi kaldıramaz. "

Dedim bunun içini rahatlatmasını umarak. Söylediklerim yalan değildi ama bu yıl sadece babasının ona verdiği gözlerle değil de zihniyle ve kalbiyle ruhunu yansıtmayı başardığında hepimiz ruhunun gözlerinin neden siyah olduğunu  öğrenecektik. Çünkü şimdilik Bayan.Odraz bile bunun nedenini bilmiyordu.