Gem's POV:
Looking at the streets full of people walking and passing by hindi ko maiwasan mamiss ang Newyork. I lived 7 years of my life there and I will surely not forget everything about NYC.
I am here sitting at one of the prestigious restaurant waitng for my cousins to arrive. They asked me to take a lunch with them and I obliquely joined. I miss them and I want to create more happy memories with them that I'll treasure until the day I die.
I silently sipping my juice and starting being irritated because their late, again! Tiningnan ko ang relo ko na nakakabit sa kaliwang wrist ko at 5 mins. late na sila, nagsisimula na akong mawala sa mood.
Napatingin ako sa door ng restaurant ng tumunod ang chimes nito na tanda na may pumasok. I sighed in relief seeing them walking towards my direction.
I smile at them kahit late sila. Wala naman na akong magagawa e, nag sorry at bumeso naman sila sa akin.
"Tito Bronze won't join us?" Kuryoso kong tanong ng hindi mahagilap ng paningin ko si Tito Bronze.
"He'll join. Inaayos lang ang park ng kotse." Sagot naman sa akin ni Kuya Teejay at humalik pa sa tuktok ng ulo ko.
Mahigpit naman na yakap ang natanggap ko kay Ate Che dahil ngayon lang ulit kami nag kita.
"Sorry for the lies. I am really sorry for putting you in a hard position. Hindi namin sinasadya na dalhin mo ang bigat ng pag sisinungaling namin." Hinagod-hagod ko ang likod ni Ate Che na mukang paiyak na.
"It's okay ate. I understand." Mahinang sagot ko sa kanya. "Even if no one had explain why would you guys need to lie I still understand. " Madamdamin kong sagot sa kanya kaya lalong humigpit ang yakap nya.
Naupo na kami at umorder pero hanggang ngayon wala pa din si Tito Bronze. Nagtataka na talaga ako.
"Ayan na pala si Tito e. " Tinuro pa ni Lexie at saktong pag tunog din ng chimes sa pinto.
"Tagal Tito. Ano ginawa nyo?!" Nagulat naman ako sa tanong ni Kuya Cob at bago pa ako makalingon ay narinig ko na ang boses na kinaiinisan ko.
"Bronze can't get over me." Maarte nitong sabi kay Kuya Cob at nilingon naman nila ako ng bigla akong tumayo.
"And what are you doing here?" Madiin kong sabi habang humaharap sa kanya.
Lalong nag init ang ulo ko ng makita kong naka abrisyete pa sya kay Tito Bronze at hindi ko namalayan na napasama na pala ang tingin ko dun.
Maarte syang nag tago sa likod ni Tito Bronze na ngayon ay nakatitig sa akin. Pinilit kong iayos ang itsura ko at mukang nagtagumpay naman ako.
"I am here to eat, obviously." Maarte pa nitong sagot sa akin na sumilip mula sa pagkakatago sa likod ni Tito Bronze.
"Seriously Babylyn? What happened to you?" Seryosong tanong ni Hope na nakapagpalunok naman sa kaharap ko.
"What's with the sudden change of attitude?" Dugtong naman ni Lexie na umirap pa bago uminom ng juice.
"Bronze." Bulong pa nito at niyugyog si Tito Bronze na wala pa din kahit anong emosyon.
"Easy girls. You may sit now so we can start eating." Lokong sabi ni Kuya Josh na inakbayan ako.
Kaagad ko naman tinanggal ang braso nya sa balikat ko at tiningnan sya ng masama.
"You asked me for this lunch so I thought it's a family lunch date. So what she's doing here?" At talagang itinuro ko pa si Babylyn na yun.
Ang hindi ko inaasahan ay ang pag tampal ni Tito Bronze sa braso ko. I feel the pain obviously pero hindi ko pinahalata.
Nakita ko ang pag ngisi ni Babylyn habang ang mga pinsan ko ay napalapit sa akin. Itinaas ko ang kamay ko na nagsisimula ng mamula.
"Can you at least respect the person who am I with?" Malamig na nakakakilabot na boses ang narinig ko pero hindi ako natakot dahil galit ang nararamdaman ko.
"Huh! Respect! So at least respect this family lunch date. She's not a family so she's not belong." Maarte kong sabi at bahagya naman napatingin si Tito Bronze sa kamay ko na halata na ang pamumula.
Taas noo ko syang tiningnan kahit na kitang-kita ko ang pagsisisi sa mga mata nya. Face and words can lie but not the eyes and the heart.
"Really Precious Gem? What the hell is your fucking problem?!" Alanganin man pero ramdam ko ang diin sa bawat salita nya.
"I can't stand being with her. I can't just eat seeing her. It's a choice between she leave or I leave." Matigas kong sabi sa kanila.
"Not all the time we need to choose if it's you or her. Not all the time I'll choose you. Your being a spoiled brat again!" Parang kutsilyo na tumarak sa akin ang sakit na dama ng mga salita nya.
The tounge don't have bones but it gives the most painful pained we've encounter in life. D*mn him!
"Did you just call me spoiled brat?!" Madiin na madiin kong tanong sa kanya.
Hindi naman sya sumagot kaya nagawa ko pang ngumisi sa kanya.
"Tama ka naman Tito Bronze. Hindi sa lahat ng oras ako ang pipiliin nyo kasi sino nga ba naman ako diba? Compare to her!" Dinuro ko ulit kahit na kumikirot at mapulang-mapula na ang braso ko. "She's your girlfriend and I am just your niece right!" Sakit ang bumabalatay sa akin dahil sa mga salitang binibitawan ko.
Lalapit sana sya pero umatras ako. I looked at him as cold as I can bago lingunin si Babylyn na wala ng nagawa ng hilahin ko mula sa pagtatago sa likod ni Bronze. .
"Sa susunod na kakausapin kita, haharapin mo ako no? Dahil sa susunod na makita ko yang mukha mo hindi mo kakailanganin ng blush on dahil sa sampal ko." Kita ko ang takot sa mga mata ko.
Nilingon ko naman ang mga pinsan ko na nakatayo sa likod ko at masama ang tingin kay Babylyn at Tito Bronze.
"Next time na iimbitahin nyo ako make sure na hindi ko makikita yan!" Turo ko sa babae na palagay ko ay nanginginig na sa takot. Psh! Duwag!!
Mabilis kong kinuha ang bag ko sa upuan na pinanggalingan ko.
"I lost my appetite. Enjoy eating!" Kaway ko sa mga pinsan ko at dire-diretsong lumayas dun.
Hindi pa ako nakakalabas ng restaurant ay kusa na itong bumukas. Parehas nanlaki ang mga mata namin ng makita ang isa't - isa.
"James?!" Gulat na tanong ko at tinakbo ang distansya namin.
"Baaaabe!!" Halos kilabutan naman ako sa panlalaki nyang boses.
Alam ko na nagtataka ngayon ang mga pinsan ko pero I don't have time to expalin dahil busy ako kakaisip kung bakit nandito na siya?. Waaaa!
. . . . . . ...
James is here! So whattaps brainers? 😘😘 Hahahahahaha 😀 #NoBrain
Ps: Sino magaling gumawa ng book cover? Pagawa naman ito o. Gusto ko KN yung pictures. Thaaankie. 😘😘😘

BINABASA MO ANG
Lips of an Angel ✔
Romance"They say loving you will be the death of me but I don't care about their opinion. At least I will die fighting for you and not because I am not with you" - Bronze Axel Smith