Lips of an Angel ✔

35

Lexie's POV:

Napatingin kami kay Tito Bronze ng bigla nalang syang nagmura at mabilis na naupo sa sofa.

          "D*mn it! I f*cking hate the fact the she always get hurt because of me!" Visible sa mukha nya ang inis at galit habang hinihilot nya ang noo nya.

Simula ng umalis si Gem ay halos sa opisina na sya matulog. Lagi syang may kausap sa cellphone at parang may pina iimbestigahan. Hindi namin alam kung ano ang ginagawa nya dahil kumikilos sya ng sikreto at malinis pero alam naman namin na para sa ikabubuti ni Gem yun.

Alam na din namin magpi-pinsan ang lahat, nagulat kami oo pero wala kaming magagawa kundi ang suportahan nalang sila.

Pag nalaman ng lahat edi face the consequences at least we're all in this together.

Napatingin ako sa kanila ng seryosong magtanong si Kuya Cob na nakatitig kay Tito Bronze.

         "Can you at least tell us now, where did you get that?!" Itinuro pa nito ang putok na labi ni Tito Bronze.

Habang kasama kasi namin syang naghahanap kay Gem kanina ay itinanong na namin kung napano yun pero hindi sya sumasagot.

         "Well, the bastard named James punch me on my face." Parang wala pang na sabi nito pero napatayo bigla si Kuya Josh.

         "What the! Bakit naman nya gagawin yon? D*mn it. Asan sya?!" That's how we love each other na magtutulungan kami what ever happens.

           "I deserved this kaya hinayaan ko lang sya. I f*cking hate to admit the he wake me up. Sinuntok nya ako because of Gem and I am f*cking bastard to feel this jealousy I'm feeling right now!" Seryoso sya at ang mga malalamig nya lang na boses ang maririnig sa buong mansyon. "It's hard to think that he saved Gem and do everything for her while me? Wala akong ibang ginawa kundi ang paiyakin at saktan sya!" May lungkot na nag daan sa mga mata nya pero kaagad din natabunan ng lamig.

          "Ano sinabi nya?" Mahinahon naman na tanong ni Ate Chesca habang nakasandal sa sofa at nakatingala.

            "That he's willing to take Gem with him to I don't know where kapag sinaktan ko ulit si Gem." Sabi ni Tito na parang inaalala ang lahat. "Ang daming nagmamahal sa kanya." Mahina pero narinig namin na bulong nya.

Walang nakakibo sa amin ng bigla syang tumayo at mukhang aakyat na sa kwarto nya. Mid stepsbay napahinto sya at walang kalingon-lingon na nag salita.

            "Call everyone to organize Gem's birthday celebration tomorrow night. She deserve a party that we never gave her to the past years."

After saying that ay dumiretso na sya sa kwarto nya, wala na kaming ibang narinig kundi ang kalabog ng pag sara ng isang pintuan.

Mabilis kaming nagsi kilos and call everyone and invite the people that close to the Smith's. Tinawagan na din namin ang mga magulang namin to give the good news about Gem at para na din mag paalam o ipaalam ang gaganapin na party  and they let us do whatever we want, we're at the right age though.

. . . . . . . . . . . . .

Gem's POV:

Naalimpungatan ako dahil sa lakas ng kulog at kidlat na nagmumula sa labas. Nang umakyat ako kanina ay nag wash up lang ako at nakatulog.

Bahagya akong bumangon para maabot ang cellphone ko sa bedside table at tingnan ang oras.

         "1:30 am." Mahina kong bulong at bahagyang napangiti. "Happy birthday to me." Sabi ko bago ibalik ang cellphone kung nasaan ito kanina at tumingin sa labas.

Napakalakas ng buhos ng ulan sa labas, kahit isang bituin ay wala akong maaninag. Parang ibinubuhos lahat ng ulan ang mga dala - dala nya. Hinahayaan nya na tumapon ito hanggang sa gumaan na ang pakiramdam nya. Haaay naku! Kung ano-ano na naiisip ko.

Humiga ulit ako at nag balot sa comforter na hanggang leeg ko. Pumikit ako at pilit kinukuha ang tulog ko ng maramdaman ko ang pag bukas ng pinto ng kwarto ko.

Sa pagkakaalam ko ay nai-lock ko ito, what happened? Nakarinig ako ng mahinang kalansing ng susi dahilan para maisip ko ang duplicate key. I want to open my eyes and see kung sino ito pero sa halip na gawin yun ay nag kunwari akong tulog.

Naramdaman ko ang pag lundo ng kama sa gawing kaliwa ko at ang amoy ng bagong shower. Gusto kong maiyak dahil sa pamilyar na amoy at pamilyar na kamay na humihimas sa ulo ko.

         "Baby." Rinig ko pa ang buntong hininga nya. Napakalalim nito na parang pinoproblema nya ang lahat, na parang dala-dala nya ang lahat. "How I miss calling you Baby na hindi ka nag rereact." Tumawa sya ng pagak. "How I miss this near with you. Saan ka ba galing? Alam mo ba na halos halughugin ko na ang Pilipinas makita ka lang?" Naluluha na ako dahil sa mga naririnig ko pero hindi ako gumagalaw. I want to hear everything from him.

          "Baby. Love. Babe. Anything that you want me to call you but I always prefer calling you my Baby." Ang pag hinga ko ay unti-unti ng hindi nagiging pantay. "Baby, tiis muna tayo ha? I am still investigating everything and probably by tomorrow night I will have the truth." Ramdam ko ang diin sa boses nya. "Ngayon pa lang magpapaalam na ako kahit hindi mo pa ako naririnig. I will be late tomorrow, I mean tonight on your birthday celebration." May party pa pala?! "Baby tonight magiging masaya na tayo. We can do what the real couples do and everything you want to do not thinking everyone around us.  Pero syempre sana patawarin mo muna ako." Napahinto sya at parang nag isip. "Nagawa ko yun sa takot na masaktan ka at saluhin ang lahat pag ibinunyag ni Babylyn lahat. She knows everything and I don't know kung saan nya nalaman, we shouldn't trust her in the first place. And Baby..." Matagal bago nya sundan ang sasabihin nya na naging dahilan ng pag tulo tuluyan ng luha ko. "Ikaw lang naman. Ikaw lang palagi. Ikaw lang kahit ano mangyari. Walang naging o magiging iba kasi ikaw lang ang hinahanap ko. Hindi ako kumpleto kung wala ka. Wala lahat ng yaman o ang pangalan ko kung hindi naman kita kasama. Today I promise you that when everything's okay I will marry you." Napahikbi na ako dahilan kung bakit nayahimik sya.

Dahan-dahan ay idinilat ko ang mga mata ko at napapikit ulit ng punasan nya ang luha na mula dito. Inalalayan nya ako upang mapaupo sa kama at naririnig ko pa din ang lakas ng ulan sa labas.

        "I will try my best not to make you cry again. I ain't promising here because I believe that promises are made to be broken."

Tumango-tango ako at bigla syang yinakap ng mahigpit. He hugged me back and whisper.

         "I'm sorry for everything. I love you okay?" Mahina pero puno ng puso nyang sabi sa akin.

Humiwala ako sa kanya ang wiped my tears again.

         "I love you too." Sabi ko at hindi ko inaasahan ang biglaan nyang paghalik sa akin.

Nagulat man ako ay hinalikan ko din sya pabalik. Mahal ko ang taong 'to and I am willing to face all the consequences basta nandyan sya sa tabi ko.

.
. . . . . . . . . . . . .

Mga baaaata alis! Hahaha 😂😂 I will try to make a SPG  next chapter. If you can't bare with that ay lagpasan nyo nalang and please don't report my story dahil pinaghihirapan ko po ito. Read it or not I will still write because I know that there are people who believes in me and in my work. Comment please and pakihabaan po. Salamuch! 😘😘 After All are out try checking it out. #NoBrain