Gem's POV:
"Gem iha. Handa na ang hapag." Rinig kong sabi ni Manang Nanay kaya naman mabilis akong nagpaalam sa taong kausap ko sa cellphone.
"Okay. Update me if there's a willing buyer and I will tell you the plan after that." Napabuntong hininga naman si James sa kabilang linya.
["Are you really sure babe? Is this because he tell you that he's not gonna let you go when yoi came back 7 years ago?"] Hindi kaagad ako nakasagot at napabuntong hininga nalang. ["Babe it's been 7 years. You think yun pa din hanggang ngayon? I am not telling this para maging kontrabida but are you really going to give up everything para sa kanya?"] Napaisip naman ako sa sinabi nya.
Noon pa man alam na ni James ang lahat. Sinabi ko sa kanya kasi hindi ko kayang dalhin mag isa. He became my family when I'm in Newyork and I treasure him the most. I love him as a friend, he's very supportive and always at my side.
Hindi ko napag desisyunan na ibenta ang botique for him. Alam ko na hindi ko na kakayanin lumayo sa pamilya ko. I am doing this for the sake of mt family, para sa kinalakihan kong magulang. Hindi dahil nag tatampo ako sa kanila ay hindi na nagma-matter sa akin ang gusto nila. I still owe them a lot, because of them I am here alive and kicking.
"Gem iha. Ikaw nalang ang kulang sa hapag." Rinig ko nanaman na tawag ni Manang Nanay sa akin. Alam ko na ang mga pinsan ko ang tinutukoy nya.
"I'll talk to you sooner James. I need to hang up. Bye!" Mabilis na sabi ko.
["Think about everything babe. Take care. Bye!"] Tumango ako kahit hindi nya nakikita bago patayin ang tawag.
"I'm coming Nay." Sabi ko at nag mamadaling bumaba sa kama.
Bahagya ko pang nakita na malakas pala ang ulan sa labas mula sa bintana. Ang sarap matulog! Napabuntong hininga ako at bahagyang sinuklay gamit ang mga daliri sa buhok ko bago tuluyan lumabas ng kwarto ko.
A smile plastered on my lips ng bumaba ako hanggang makarating ako sa kusina pero biglang nawala ang ngiti ko ng makita ang pagmumukha ng Babylyn na 'to sa hapag kainan.
"Excuse me?" Agaw ko sa atensyon ng Babylyn na 'to na nakaupo sa tabi ni Tito Bronze which originally my place. "What are you still doing here? And that's my place." I pointed out the chair where he cheated.
"Gem. You're rude." Madiin na sabi ni Tito Bronze sa akin kaya napangisi si Babylyn habang ako naman ay napatiim bagang.
"Am I?" Matapang kong tanong sa kanya kaya nilingon nya ako habang ang mga pinsan ko naman ay nakamasid lang.
"You are. Asked for another chair so you can sit." Sinenyasan pa nya si Manang Nanay kaya nandilim ang paningin ko.
"No Nanay. Why don't you get a chair for your girlfriend to sit because I am not gonna sit anywhere kundi sa pwesto ko lang. " Lahat sila nagulat sa sinabi ko, pinanatili kong matapang ang mukha ko kahit gusto ko ng matumba sa mga titig nya.
"Okay lang Bronze. Ako nalang po pakikuha." Sagot naman ng nagbabait-baitan na ito kay Tito Bronze at kakapalan ng mukha ay inutusan si Manang Nanay.
"No Baby. You stay." Madiin pa din na sabi ni Tito Bronze at gusto ko man matawa dahil para syang aso na inutusan ay hindi ko magawa.
Paalis na si Manang Nanay ng mag salita ako. Hindi ko sya nilingon, pinanatili ko ang malamig kong titig sa mga mata ni Tito Bronze. She's his girlfriend, what do I expect? Of course ipagtatanggol nya.
BINABASA MO ANG
Lips of an Angel ✔
عاطفية"They say loving you will be the death of me but I don't care about their opinion. At least I will die fighting for you and not because I am not with you" - Bronze Axel Smith