schrijftips met Nette

openingszin

"De wekker loopt af. Ik sta op, doe mijn favoriete cardigan aan en loop naar beneden. Ontbijt sla ik over." of "Ik ben Jay-Lynn. Ik ben zeventien jaar oud. Ik heb donkerblonde haren en lichtblauwe ogen."

Bovenstaande openingsalinea's zijn erg talrijk hier aanwezig op Wattpad. Nadat ik zo'n eerste alinea te verwerken krijg, beslis ik bijna altijd meteen dat ik het verhaal niet ga verderlezen. Dit zijn standaardzinnen en duidelijk een gevalletje cliché. Van zo'n verhalen zijn er dertien van in een dozijn.

Ja, ik hoor jullie al afkomen. "Maar mijn verhaal is echt wel anders! Je moet gewoon verderlezen!" Sorry, maar lezers denken zo niet. Een openingszin is het belangrijkste gedeelte van je verhaal: je lezer beoordeelt namelijk meteen of dit een verhaal is waar hij moeite aan wilt besteden of niet. Zorg ervoor dat je de aandacht van de lezer vasthoudt, zodat die wilt verderlezen.

Wat zijn dan wel goede openingszinnen. Fijn dat je het vraagt! *Nette trekt een hele stapel boeken naar haar toe* Ik ga hier veel voorbeelden geven van verschillende boeken en genres, zodat jullie een goed idee hebben en veel verschillende dingen zien.

- "Ik kom net terug van een bezoek aan mijn huisbaas - de enige in deze verlaten buurt die me zal storen. Dit is beslist een prachtige streek! Volgens mij had ik nergens in Engeland een plek kunnen vinden die zo volstrekt van het wereldse gewoel verstoken is." (Emily Brontë, Woeste Hoogten). Deze eerste alinea trekt je meteen in het midden van het verhaal en laat je als lezer al meteen wat vragen stellen: waar zit je? Waarom is dit deel van Engeland zo verlaten? Waarom is hij naar daar gegaan? Wie is de huisbaas? Genoeg motivatie om verder te lezen.

- "Iedereen is het erover eens, dat een celibatair die een groot vermogen bezit, een vrouw moet hebben." (Jane Austen, Trots en vooroordeel). Waarschijnlijk één van de meest bekende openingszinnen uit de literatuur. Austen begint hier met een feit: een rijke vent die alleen is, moet trouwen. (over het waarheidsgehalte ga ik het nu niet hebben) Als lezer wil je weten hoe Austen tot die vaststelling is gekomen. Als je dan verder leest, kom je in de volgende alinea dat als zo'n kerel net in de streek is komen wonen, wel verplicht is om met één van hun dochters te trouwen. Bam, je lezer wilt weten hoe mevrouw Bennett daarvoor gaat zorgen en hij is vertrokken.

- "In de Ligusterlaan, op nummer 4, woonden meneer en mevrouw Duffeling. Ze waren er trots op dat ze doodnormaal waren en als er ooit mensen waren geweest van wie je zou denken dat ze nooit bij iets vreemds of geheimzinnigs betrokken zouden raken waren zij het wel, want voor dat soort onzin hadden ze geen tijd." (J.K. Rowling, Harry Potter en de Steen der Wijzen). Kunnen we even de heerlijke toon die Rowling hier zet bewonderen? Prachtig. Als lezer weet je al meteen dat de Duffelingen in heel veel geheimzinnige dingen terecht gaan komen, want waarom zou je anders hun afkeer ervoor vermelden? Welke dingen zijn dat dan? Hoe gaan ze daarmee omgaan? Als lezer ga je razendsnel verder.

- "Van tijd tot tijd schokte het paleis nog, terwijl de aarde rommelde alsof zij kreunend wilde ontkennen wat er was gebeurd. Speren zonlicht, geworpen door scheuren in de muren, lieten de in de lucht zwevende stofdeeltjes glinsteren. Schroeivlekken ruïneerden muren, vloeren en zolderingen." (Robert Jordan, Het Oog van de Wereld). Dit is de eerste zin van de dertienkoppige serie "Het Rad des Tijds". Ik persoonlijk vind die serie geniaal, anderen zijn er niet zo fan van. Ook hier word je als lezer na de gebeurtenissen in het verhaal gegooid: wat is er precies gebeurd? Wat gaat er nog gebeuren?

- "Het moest er een keer van komen: de Derde Wereldoorlog." (Thea Beckman, Kinderen van Moeder Aarde). Net zoals Austen begint Beckman hier met een feitje, maar wel een intrigerend eentje: wat als de Derde Wereldoorlog is uitgebroken? Hoe begint dat? Hoe verloopt dat? Hoe eindigt dat?

- "Op de afrit van de E40 helde de politiecombi stevig over. Bo moest zich aan de rand van de bank vasthouden om niet tegen de wand van de auto te schuiven." (Dirk Bracke, Het engelenhuis). Een meisje zit op de achterbank van een politie-auto: hoe is het zover kunnen komen? Wat heeft het meisje gedaan?