Chapter 26 - Resentment of Avia

54.8K 1.4K 145
                                    

Chapter 26 - Resentment of Avia

Lorelei's POV

Hanggang ngayon nakatulala pa din ako. Pakiramdam ko naman bumalik na ako sa huwistyo ko pero ayaw ko pa ding gumalaw. Ayaw kong makaramdam ng kahit na ano dahil natatakot akong malaman na totoo 'to. Na totoo 'tong mga nangyayari at hindi lamang panaginip.

Nasasaktan ako at the same time nagagalit.

Hindi ko inakala na si Trever, ang lalaking akala ko kaibigan ko ay ang magtatraydor sa akin. He make me believe na isa siyang kaibigan. And what's worst is knowing that he is the leader of Transcendal vampires-- which only means-- he's the one who killed my parents. He is responsible for the death of my Mother and Father.

Nakumos ko ang kamay ko. Nakaupo ako sa kwartong dinalhan sa akin ng mga alalay ni Trever. I am still wearing my gown at sa totoo lang, parang ayaw kong tignan ang sarili ko sa salaming. I know i look like a mess right now and i don't want to see how miserable i am.

I heard a screech-- a sign that the door was opened. There, i saw Trever entered the room.

"Akala ko hindi kita dito maabutan. Akala ko tatakas ka." Sabi niyang nakatingin sa akin.

I glared at him sharply. How dare he! He has still the nerve to flash a smile at me, huh? Ano akala niya? I won't fall for that angelic smile yet devilish on the inside.

"What do you want?" I asked him coldly. Iniba ko tingin ko. I don't want to see his aweful face at mas lalo akong nasusuklam sakanya.

"I'm here to see my wife ofcourse." Naramdaman kong umupo din siya sa kamang inuupuan ko.

Tinignan ko siya ng matalim saka ngumiti ng mapait. "Wife? Who's wife Trever? Because as far as i can remember, ako lang naman ang nandito sa kwarto. Ang tanging nandito lang ay ang babaeng pina-ubaya mo kasi mahal mo. Ang babaeng tinanggap ang pakikipagkaibigan mo kasi akala niya isa kang mapapagkatiwalaan. Ang babaeng nilayuan ka para hindi ka mapahamak. Pero mali pala ang babaeng yun kasi yung gusto niyang iligtas ay siya palang maghahatid sakanya sa kapahamakan niya!" I directly looked at him in the eye. Wala akong pakialam kung masaktan siya o magalit sa pinagsasabi ko. Isang halimaw ang tingin ko sakanya at hindi na yun mababago pa.

"I'm sorry. Kaya nga ako nandito para itama ang aking pagkakamali--"

"Don't you dare say that word! Itama ang pagkakamali? You killed my parents! Maibabalik mo ba sila?!" Sigaw ko sakanya. Nakita ko namang nagtiimbagang siya.

Vampire City 2: Black RoseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon