Chapter 45 – Man to Man Talk
Flashback po ito ng Chapter 42. Right after Kier proposes to Avia. Before Lorelei dies.
(Play the video on the right side. It's the song for this chapter. ^___^)
Kier’s POV
“Avia…”
“Hmm?”
“Thank you for saying yes.” I said. Naramdaman kong hinawakan niya kamay ko at pinisil ‘yon.
“I will always say yes, Kier.” She said.
Napangiti ako sakanya. It was the best day of my life when Avia accepts my proposal. Pero may pagdududa pa din ako na baka tinanggap niya ‘yon kasi naaawa siya sa akin. Pero ayaw ko ‘yon isipin. Makukuntento ako sa ganito. Kasi maiksi na lang ang ilalagi ko sa mundo.
“But I’ll understand if you decline it. Ang isang tulad ko na—“ she cut me off.
“Kier. I love you, ok? I have to marry you because I need you as much as you need me too.” Para namang nag-init ang pisngi ko. Akala ko noon hindi kinikilig ang mga lalaki. Pero heto ako ngayon, parang teenager na kinikilig dahil sa sinabi niya.
“I love you more, Avia.” I said.
“Eh pa’no ‘yong wedding preperations? Kailan natin ‘yon aasikasuhin?” she asked. Ngumiti naman ako sakanya at hinaplos ang buhok niya.
“I’ll take care of it, Avia. You don’t have to worry anything.” I said. Tumango naman siya.
“I think we need a blessing from my parents.” she said.
“Pa’no nila malalaman?” I queried.
“Sasabihin ko kay Mommy. Magpapadala ako ng mensahe. “ ani niya.
“Matatanggap kaya nila ako?”
“They will and they should.” Natatawa niyang sabi.
“Eh kumusta na pala yung kaibigan mo? Si Wynner ba ‘yon?” sabi ko. I can see in her expression na nagulat siya.
“Hindi ko alam eh. Umuwi ata sakanila. Bakit?”
“Wala naman. Gusto ko lang sana siyang makausap.”
“Close pala kayo?” biro niya sa akin. Nginitian ko lang siya saka ginulo buhok niya. She frowned then pouted. Alam ko kasing ayaw na ayaw niyang ginugulo buhok niya.
“Akyat lang ako, Avia sa taas.” Sabi ko. Nakita ko naman na medyo worried siya.
“Samahan na kita.”
“Ok lang ako. Promise hindi ako magiging tulog mantika.” I assured her.
“S-sige.” Sabi niya saka ako tumalikod.
Pag-akyat ko ng kwarto agad akong dumeretso sa medicine cabinet at ininom ang gamot. Medyo kumikirot kasi dibdib ko. Eto ang mahirap sa akin eh, nasanay na ako sa gamot. Kaya malamang, ikakamatay ko na kapag isang araw akong hindi nakainom ng gamot.
Nagulat ako ng may rebulto ng lalaki na nakatayo sa bintana ng kwarto ko. Nakatalikod ito at may pinagmamasdan sa baba.
“SINO KA!” Kung magnanakaw ito, hindi ako magdadalawang isip na labanan siya kahit may sakit pa ako.
Dahan-dahan itong lumingon sa akin at namilog ang mga mata ko ng mapagtanto ko kung sino ang lalaki.
“Anong ginagawa mo dito?!” hasik ko. Bakit siya nandito sa kwarto ko? Pwede naman siyang maghintay sa sala kung gusto niyang—
BINABASA MO ANG
Vampire City 2: Black Rose
Vampire[Vampire City Series #2] "Your cold embrace is my sanctuary." -Lorelei. They say history repeat itself. Mauulit nga ba sa kambal ang nangyari sa kanilang magulang? Pero paano kung hindi na mga bampira ang makakaaway nila? Paano kung mortal na an...
