Vampire City 2: Black Rose

Chapter 37 - Vision

Chapter 37 – Vision

 

A.N: Lahat na lang kayo maka-Wynner! Huhuhu. Nasaan ‘yung mga maka-Kier? May reader akong gusto si Kier eh. Sa’an ka na? Lumabas kayo at ipagtanggol niyo si Kier! HAHAHA

 

Lorelei’s POV

 

“Lore, wag kang lalayo ah. Magdidilim na!” Sigaw ni Nay Lina bago ako makalabas ng bahay.

“Hindi naman po.” Sagot ko. Si Kyla, ando’n sa beach nagseselfie. Babaeng ‘yun talaga.

Naka-suot na nga ako ng duster eh, hindi na kasya ‘yung mga dinala kong damit. Mga damit daw ito ni Mommy no’ng pinagbubuntis ako. Sleeveless siya na hanggang tuhod ang haba at may bulsa sa gilid and color yellow na floral. Imagine me wearing this, nakakapanibago talaga.

And no one dares to ask why my tymmy is bloated. Kapag dadaan ako sa mga katulong o body guards, iniiba nila tingin nila sa akin. O kaya naman, casual lang nila akong binabati.

Napabuntong hininga ako ng humangin ng malakas. Ang ganda sana dito, kaso may kulang. Wala siya. Wala si Aric. For some reason, hindi ako nakakaramdam ng galit sakanya. Weird nga eh.

Nakita naman ako ni Kyla na palapit kaya kumaway siya sa akin.

“Picture tayo.” She mouthed. Tumango lang ako.

Papalapit pa lang ako when she took pictures of me.

“Ang blooming mo.” She said.

“Lagi naman.” Biro ko sakanya.

“Hindi. Iba ngayon. Parang may glow sa’yo eh. Maganda ang aura mo.”

“Dala siguro ng pagbubuntis ko.” Ani ko.

“Baka nga. Bagay pala sayo magbuntis ano? Ano bang feeling? Mabigat ba?” gusto kong matawa sa mga tanong ni Kyla. Hindi naman kasi siya mabigat, para lang may extra part sa katawan mo na tumubo.

“Masarap sa pakiramdam.” Nasabi ko na lang. pareho kaming humarap sa dagat at pinagmasdan ang mahinang alon ng dagat.

“Maswerte ka Nyx. Kasi hindi ka pinapabayaan ni Tito Kent. Kung sa akin siguro ‘yan nangyari baka tinakwil na ako.” Sabi niyang nakatingin sa kawalan.

“Maswerte ako kasi nandyan ka.” Tumingin ako kay Kyla at nakita kong nagblush siya habang napapangiti.

“Kaibigan mo ako. Ganyan ka naman siguro sa akin kung nangyari ‘yan sa akin diba?” She looked at me.

“Oo naman.”

You know what is weird? Konting kwentuhan lang naming ni Kyla tawa agad kami. Adik na ba kami? Ang saya kasi ng feeling ko eh. May something sa anak ko na nakakapasaya sa paligid.

Nasa kusina na kami at napagdesisyunan namin ni Kyla na magluto ng paella. Tinulungan naman kami ni Nay Lina at siya gumagawa ng mga errands.

“Ako na maghiwa ng karne.” I volounteered.

“Sige.” Binigay sa akin ni Kyla ‘yung knife and pork.

Lumabas sandali si Nay Lina kasi tinawag ng asawa niya. Ako naman hook na hook sa kinekwento ni Kyla habang naghihiwa kami ng mga isasahog sa paella.

“Nagtatanong na nga si Mau kung nasa’n daw tayo. Hindi ko naman masabi na nandito tayo kasi mamimilit ‘yun. Walang preno bunganga no’n at alam kong hindi n’ya mapipigilan ang ipagkalat sa pagbubuntis mo.”