Chapter 51 –There's No turning Back
AN: First of all, before you read my update. There's just a little "thing" i wanted to clarify. I know all of you is hating Avia for her attitude. But no one can blame her. It's her feelings. Yes, she is manhid. Yes she treats Wynner as trash. Pero it's Wynner's fault. Why? You will read it in his flashbacks. I wanted to enlighten everybody na hindi lang si Avia ang parang tanga sa kwentong 'to kung 'yan ang sinasabi nyo sakanya. Nagmahal lang siya. Bakit kayo ba, mamahalin niyo yung taong hindi naman nagtatapat? Malalaman niyo ba kung tuturpe-turpe? It's there fault, Yes! Because that's the story suppose to be. LOVE TRIANGLE 'TO! At sa mga nagtatanong, hindi ko na bubuhayin si Kier kahit may kakayahan akong gawin 'yon. Magiging katawa-tawa ang kwentong 'to kung gagawin ko 'yon. So please be patient with the story line.
PLEASE BE OPEN MINDED GUYS. Kasi sa totoong mundo, may ganitong kwento. Sana maliwanagan kayo.
Wynner’s POV
“Totoo bang aalis ka na?” tanong sa akin ni Aric.
“Oo eh.” Ang akala ni Avia tuluyan na akong umalis. Syempre hindi ko magagawang bigla na lang umalis ng hindi nagpapaalam sa mga bestfriend ko.
“Dahil ba sa kapatid ko?” natahimik lang ako sa tanong niya. “Alam kong gusto mo siya.” He added.
“Hindi ko siya gusto.” I trail off. “I love her.” Seryoso kong sabi. Napatawa lang siya.
“Ang gago mo! Matagal ko ng hinulaan na magkakagusto ka sa kambal ko pero ano? Naging matigas ka. May kasalanan ka din.” Nakangisi niyang sabi.
“Alam ko. At pinagsisisihan ko ‘yon. Naging masama ako sakanya. Pero nagbago naman ako diba?”
“Huli na no’ng nagbago ka. Nakatagpo siya ng mamahalin niya.”
“At ‘yon ang pinagsisisihan ko. Kung noon pa sana nagtapat na ako sakanya. Lahat ng paghihirap ko makalapit lang kay Avia ay deserve ko. I deserve this misery because I am aweful to her.”
I always remember the first time I saw her. I really hate her dahil gustong-gusto siya ni Mommy at Daddy. Avia is very sweet kaya kaaway ang tingin ko sakanya noon.
“Hi, I’m Avia. You must be Wynner?” she genuinely smiled at me.
“Yes. Ang so?!” inis na inis ako sa malambing niyang boses. Nakakarindi ang matinis niyang boses. Ugh! But little did I know na isang araw makakarma ako sa pagiging masama ko sakanya.
“Ginawan kita ng corsage para sa ball—“ tinabing ko yung ginawa niya. “W-Wynner…” natatakot niyang sabi.
“Bakit ba lapit ka ng lapit sa akin, huh?! Ilang beses ko bang sinabi sayo na I hate your presence?!” nakita kong may lumabas na luha sa mata niya.
“Bakit sa kuya ko friends kayo?! Ako hindi?! May descrimenation ba, gano’n?!” she yelled. Mas lalo akong narindi sa maliit niyang boses.
“Because I hate you! I hate everything about you!” tumabo siyang umiiyak.
After no’n umuwi sila sa kaharian nila. Hindi ko na ulit siya nakita pa. nakonsensya ako kaya matagal kong dinamdam ang pagpapaiyak ko sa isang Prinsesa.
“Anak nandito ang mga kaibigan mo. Si Aric, Avia at Edric.” Sabi sa akin ni Mommy habang nagpapractice ako ng fencing.
Natuwa naman ako sa narinig. Kaya tumakbo ako palabas ng room at hinanap ang tatlo. Luckily, si Avia ang nakita ko naglalakad habang kumakanta.
BINABASA MO ANG
Vampire City 2: Black Rose
Vampire[Vampire City Series #2] "Your cold embrace is my sanctuary." -Lorelei. They say history repeat itself. Mauulit nga ba sa kambal ang nangyari sa kanilang magulang? Pero paano kung hindi na mga bampira ang makakaaway nila? Paano kung mortal na an...
