The begining of the end {Book 1}#bgbc2017

κεφάλαιο 42

Μετά απο αρκετά χρονια, απο τότε που ημουν μικρή, ξανα καθομαι στα ποδια της μαμάς μου εχοντας τα χέρια μου τυλιγμένα στον λαιμο της και τα δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλά μου.

"Αλις"Μου σκούπισε τα δάκρυα "θέλω να μου εξηγήσεις τα παντα, γιατί ειδάλλως θα τρελαθώ."

"Πολυ ψύχραιμη σε βρίσκω παντως." Γέλασα θλιμμένα.

"Πίστεψέ με γλυκια μου, δεν ειμαι. Πες μου."

Και της ειπα. Τα παντα.

.                                   {•••}

Δυο χτυπήματα στην ξύλινη πόρτα και μπηκε μεσα ενας απο τους φρουρούς, με την μαύρη δερμάτινη στολή του.

"Ο αρχηγός σας θέλει ολους στο δειπνο στις εννιά." Μας πέταξε δυο φορέματα στο κρεβάτι και εφυγε χωρις να πει αλλη κουβέντα.

"Μαμά "Γύρισα σε εκεινη "Δεν μου είπες πως σε πιάσανε."

"Γύρισα απο την δουλειά και πρώτου καλα καλα προλαβω να μπω στο σπιτι εμφανίστηκαν τρεις τύποι με περίεργα σύμβολα στα πρόσωπά τους. Με ρωτούσαν συνέχεια 'που κρυβονται'. Δεν ηξερα για πιο πράγμα μιλούσαν. Με άγγιξαν μονάχα στον ώμο και λιποθύμησα απο τον πονο. Οταν ανοιξα τα ματια μου βρισκόμουν εδω." Στο τελος η φωνη της έσβησε.

"Εγω φταιω, μαμα, συγγνώμη. Αν σου ειχα μιλησει..." Τα δάκρυα εκαναν παλι την εμφάνισή τους.

"Πάψε, Αλις! Δεν φταις εσύ. Ηρθες μεχρι εδω για να δωσεις μια μαχη με τον γιο καποιου αρχηγού, εχεις δυναμεις και τις χρησιμοποιείς για να σώσεις εμενα... Ω θεε μου... Ποτε δεν φανταζόμουν οτι θα τα ελεγα αυτα στην ζωή μου. Ποιος θα το φανταζόταν άλλωστε;" Πηρε μια βαθια ανασα "Αλλα, οσο κι αν δεν πιστεύαμε σε αυτα, τωρα πιστεύουμε γιατι τα βλεπουμε να συμβαίνουν. Ακομη και να έφταιγες, θα σε ειχα ηδη συγχωρέσει."

Κούνησα πάνω κατω το κεφαλι μου και σκούπισα τα δάκρυα μου.

"Σήκω τώρα, πρέπει να ντυθείς. Εχουμε να δειπνήσουμε με τον μπάσταρδο τον αρχηγό."

Πρωτη φορα άκουγα την μαμα μου να βρίζει.

.                                   {•••}

"Δεν θελω να το βάλω αυτο!" Κλαψουρισα και η μαμα μου πέταξε το φορεμα στα μουτρα.

"Μην κανεις σαν μωρο, αφου αυτα μας εφερε αυτά θα βαλουμε."

"Λες και παμε στον πρόεδρο της δημοκρατίας... " Μουρμούρισα κοιτάζοντας το φορεμα στα χερια αλλα τελικα φόρεσα το ασπρο, μακρύ φορεμα.