The begining of the end {Book 1}#bgbc2017

κεφάλαιο 32

Η Νατ έτρεξε κατοστάρι για να φτασει έξω ενω εγω την ακολούθησα με αργά βήματα διστακτικά.

Μολις βγήκα έξω είδα τον Μπράιαν να εχει στην αγκαλιά του ενα αγόρι, στο ιδιο ύψος με εκείνον.

Δίπλα η Νατ είχε κανει επίθεση σε κοντουλα κοπελίτσα, και χοροπηδουσαν πάνω κάτω μαζι αγκαλιασμενες.

Τελικα δεν ειμαι η μονη κοντή εδω μεσα.

Χα!

Τα έντονα βιολετί μάτια του αγοριού, καρφωθηκαν πανω μου.

"Αυτη ειναι;" Ρώτησε προς αόριστη κατεύθυνση, δείχνοντας με μέ το σαγόνι του.

"Ναι" Του απάντησε λακονικα ο Μπράιαν και με κοίταξε χαμογελώντας.

Το αγορι με πλησίασε αργα κάνοντας με να κανω ενα βημα πισω, χωρις να κατανοήσω πλήρως τον λόγο.

Μου έτεινε το χερι του.

"Μαρκ" Μου ειπε ξερα και χωρις ίχνος φιλικότητας.

Του ανταπέδωσα.

"Άλις" Του ειπα καταβάλλοντας μεγαλη προσπαθεια για να μιλήσω.

Με το που ειδα αυτο το αγόρι... Η ανασα μου κοπηκε.

Τι στον διάολο;

Το κοριτσι ηρθε σχεδον τρέχοντας κατα πανω μου και με αγκάλιασε.

Εβγαλα μια μικρη φωνούλα απο την αναπάντεχη φιλικότητα που μου εδωσε απλόχερα.

"Λου, χαρηκα!" Της ανταπεδωσα την αγκαλια όσο πιο χαλαρα μπορούσα.

"Η Λου ειναι πολυ ανοιχτός ανθρωπος!" Πήρε τον λογο η Νατ και ξεκόλλησε την Λου απο πανω μου, γελώντας αμήχανα.

"Το καταλαβα" Απάντησα ψηλογελωντας κι εγώ.

Κοίταξα προς το μερος τον αγοριών που απλα κάθονταν με τα χερια στις τσέπες και μας κοιτούσαν, και παρατήρησα κατι που με εκανε να αγχωθώ ακομα πιο πολυ.

Το αγόρι, ο Μαρκ, με κοιτούσε σαν να ηθελε να με σκανάρει ολόκληρη.

Οκευ, το καταλαβαινω οτι πρώτη φορά γνωριζόμαστε αλλα κάτσε ρε κύριος!

Λιγη διακριτικότητα δεν βλάπτει!

Προσπέρασα το γεγονός για να μην νευριασω με την πάρτη του ακομα δεν τον γνώρισα!

Πήγαμε με τα κοριτσια στο δωμάτιο της Νατ, που ηταν παρόμοιο με το δικο μου, απο δίπλα.

Συζητούσαμε περι ανέμων και υδάτων, χωρις Εξόριστους και πολέμους.

Κατι που με βοήθησε πολυ για να ηρεμήσω απο ολα αυτα.