The begining of the end {Book 1}#bgbc2017

κεφάλαιο 24

Ένιωσα τα ζεστά του χείλη πάνω στα μουδιασμένα δικά μου.

Πρέπει να είχε σταματήσει ο χρόνος γύρω μας. Ακουγόταν μονάχα ο απαλός ήχος του νερού και το θρόισμα των μεγάλων φύλλων των δέντρων.

Όταν έσφιξε απαλά την μέση μου στο χέρι του, εγώ ξύπνησα και ανταπέδωσα το φιλί τυλιγοντας τα χέρια μου στον λαιμό του.

Το φιλί ήταν γλυκό και ήρεμο, πρωτόγνωρο για μένα συναισθημα με τύλιξε και ανατρίχιασα σε όλο μου το σώμα. Το αριστερό του χέρι κύλησε και αυτό στην μέση μου κάνοντας την καρδιά μου να χάσει εναν χτύπο.

Απομάκρυνε το κεφάλι του εκατοστά απο το δικο μου, ίσα για να με κοιτάξει.

"Δεν αντιστάθηκες. Νόμιζα οτι θα με βαρουσες, ρίσκο ζωής ήταν αυτο ξέρεις" Είπε με χαλαρό τόνο, που με εκανε να ανασάνω ξανά.

Του χαμογέλασα χωρίς να μπορω να προφέρω καμια λεξη και εκείνος ανταπέδωσε. Το χαμόγελό του με εκανε να λιώσω μεσα στα στιβαρά του μπράτσα.

Είχα την ακατανίκητη επιθυμία να τον ξανα φιλήσω. Και αυτό έκανα.

Έχωσα τα δάχτυλά μου στα μαλακά μαλλιά του και τον τράβηξα προς το μέρος μου. Εκείνος κατάλαβε και, χαμογελώντας ακόμα, με σήκωσε και τύλιξα τα πόδια μου στην γυμνασμένη μέση του.

Αυτή την φορά το φιλι μας ηταν... Διαφορετικό.

Ήταν έντονο, πιο παθιασμένο. Σαν να προσπαθούσαμε να αναπνεύσουμε ο ένας απο τον άλλον. Εγω ήμουν αυτή που, προς μεγάλη έκπληξη του εαυτού μου, βαθυνε το φιλί.

Ο εγκέφαλος μου κόντεψε να καει μέσα στο κεφαλάκι μου.

Πρέπει να εχεις εγκέφαλο για να συμβεί αυτο. Ντα;

Εγώ σε λεω οτι πεθαίνω και εσυ τον χαβά σου!

Όταν ένας αναστεναγμός ξέφυγε απο τον λαιμό μου, τα μάγουλα αλλαξαν τα πενήντα χρώματα του κόκκινου.

Τότε ένιωσα κατι νερά να πετάγονται γυρω μας και σταμάτησα.

"Τι ειναι αυτά;" Ρώτησα ξεπνοη απο το φιλι που με πήγε  στην κόλαση, παρατηρώντας οτι γυρω μας είχαν φυτρώσει μικρά συντριβανακια.

Με το που σταμάτησα να τον φιλάω ομως, εκείνα μπήκαν μεσα στα γαλήνια νερα και εξαφανίστηκαν.

"Δεν μπορείς ακόμα να ελέγξεις καλα τις δυνάμεις σου. Και αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν έχεις πολυ εντονα συναισθήματα" Μου εξήγησε με ενα πονηρό βλέμμα.

Στρυφογύρισα τα μάτια μου και τον ξεκαβαλησα.

"Πάλι καλά που είναι νερό και όχι φωτιά ε;"

"Μπορεί να ακούσουμε για καμία πυρκαγιά στις ειδήσεις"

Μετά απο αυτό οι σχέσεις μας έγιναν κάτι παραπάνω απο φιλικές πλεον.

Συνεχεισαμε τις συζητήσεις μας αλλα αυτη την φορά... Υπήρχε μια σπίθα ανάμεσά μας.

Όταν επιστρεψαμε σπίτι, του έδωσα ένα πεταχτό φιλί στο στόμα και έφυγα χωρίς να τον κοιτάξω.

Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και σωριάστηκα σαν τον Πάτρικ στο πατωματακι.

Παίζει να είναι the best day of my life, guys.

Έκανα ενα γρήγορο μπάνιο και μετα κατέβηκα στο σαλόνι βάζοντας την μουσική τόσο δυνατά που κόντεψαν να σπάσουν τα ηχεία της τηλεόρασης.

Χόρευα και τραγουδούσα σαν παραπληγηκο πανω στον καναπέ.

Ο, ναι.

Πιστεύω πως αυριο θα με διώξουν απο την γειτονιά.