The begining of the end {Book 1}#bgbc2017

κεφάλαιο 18

"Νατ!" Φώναξα με την κραυγή της Ζηνας.
Έτρεξα, την άρπαξα απο τον καρπό και την γύρισα προς το μέρος μου σε χρονο τεν τεν. Εγω και ο flash μόνο.
"Τι κανείς; Δεν βλέπεις που πας; Θες να με στείλεις πρωινιάτικα;" Της έβαλα τις φωνές και εκείνη το μονο που έκανε ηταν να... Γελάσει;
Μιλαμε για πολύ γέλιο.
"Χαζούλα μου, δεν ειναι γκρεμός."
"Ναι οκευ. Και εγω δεν είμαι η Άλις."
"Κοίτα πολύ προσεκτικά." Μου είπε ψυθιριστα με ενα χαμόγελο όλο μυστικά. Πέρασε το ένα της χέρι γύρω από την μέση μου και με έσπρωξε ελαφρώς μπροστά. Το άλλο της χέρι το άπλωσε μπροστά μας ώσπου ακούμπησε καπου. Σε κάτι αόρατο σαν καλογυαλισμενο τζαμί.
Στην αρχή δεν έγινε τίποτα και την κοίταξα περίεργα. Δίχως να γυρίσει να με κοιτάξει μάλλον ένιωσε το βλέμμα μου και χαμογέλασε στο κενό.
Τότε είδα να βγαίνουν απο το χέρι της λευκοί κύκλοι που έκαναν την εικόνα του 'γκρεμού' να τρεμοπαιζει, όπως όταν πετάμε ένα βότσαλο στα ήσυχα νερα μιας λίμνης και δημιουργούνται κύκλοι.
Τότε η Νατ έκανε μια απότομη κίνηση του χεριού της προς τα πάνω και η ψεύτικη εικόνα εξαφανίστηκε, αφήνοντας μπροστά μας την θέα μιας τεράστιας μεταλλικής πόρτας. Σήκωσα τα μάτια μου προς τα πάνω. Ήταν ένα τεράστιο μεταλλικό ημικύκλιο, σαν θερμοκήπιο, με χιλιάδες κερέες στην κορυφή του.
Η Νατ χτύπησε ρυθμικά την θεορατη πόρτα και αντιχησε το χτύπημα απο μέσα σε έναν μάλλον τεράστιο χώρο.
Η πόρτα άρχισε να τρίζει φοβερά και άνοιξε αργά μόνη της. Από μέσα αυτό που αντίκρισα ήταν το πιο όμορφο και το πιο τρομακτικό ταυτοχρονα, μέρος που έχω δει ποτέ μου.
____________________________________
Το τραγούδι άσχετο 😂