κεφάλαιο 8

53 14 0
                                    

Πήγα στο κέντρο και μολις είδα το μεγάλο βιβλιοπωλείο έτρεξα σχεδόν προς τα εκεί. Μπήκα μέσα ενθουσιασμένη και άρχισα να χαζεύω βιβλία, μικρα και μεγάλα, παλιά και καινούρια, όταν ξαφνικά με πιάνει πάλι η ενοχλητική φαγούρα στα χέρια.
"γαμωτο. " Ψυθιρισα αρχίζοντας να ξύνω τα χερια μου.
"Είπατε κάτι; " Φώναξε ευγενικά η πολυτρια πίσω απο τον πάγκο της.
"Όχι, όχι τίποτα. "Της απάντησα γρήγορα.
Διάβαζα αβέρτα περιλήψεις βιβλίων μήπως καταφέρω να ξεχαστώ αλλα δεν πέτυχε.
Προσπάθησα να επικεντρωθώ σε κάτι αλλο ετσι αρχισα να κοιτάω επίμονα το όμορφο εξώφυλλο του βιβλίου στα χερια μου. Το κρατούσα και με τα δυο χερια ετσι ωστε να μην μπορώ να ξυθω. Τα χέρια μου άρχισαν να σφίγγουν το βιβλιο παρά πολύ και τότε είδα κατι που... Όχι... Ειναι αδύνατον. Στην αρχή προσπάθησα να πισω τον ευατό μου πως έχω παρεσθησεις ομως ηταν ανώφελο.
Από τα δάχτυλά μου έβγαινε κρύος πάγος που μεσα σε λιγα δευτερόλεπτα τύλιξε το βιβλίο το οποίο έγινε τώρα ενα μεγαλο παγάκι.
Το κοίταξα μς ορθάνοιχτα μάτια χωρις να μπορώ να αρθρωσω λέξη, τα ποδια μου έτρεμαν τοσο πολυ που πίστεψα πως θα πέσω. Νομιζω παρά πάτησα  με αποτέλεσμα να μου πεσει το βιβλιο-παγακι απο τα χερια αφήνοντας εναν δυνατο ήχο στα αυτιά μου.
"Είστε καλα εκει πίσω δεσποινίς; " Η δυνατη φωνή της πολυτριας με συνέφερε.
"Καλά είμαι. " Η φωνή μου ίσα που ακούστηκε.
Πέταξα το παγωμένο βιβλίο πίσω απο τα ράφια ελπίζοντας να μην το δει κανείς. Εβαλα τα λευκά ακόμα απο τον πάγο χερια μου στις τσέπες μου και εφυγα απο το μαγαζί βιαστικά χωρις καν να χαιρετίσω. Εξω ο μεσημεριανός ήλιος ηταν ζεστός, οτι ακριβώς χρειαζόμουν. Εβγαλα τρομοκρατημένη τα χερια μου έξω και τα κοίταξα. Ο πάγος ειχε σχεδόν εξαφανιστεί.

The begining of the end {Book 1}#bgbc2017Où les histoires vivent. Découvrez maintenant