κεφάλαιο 10

56 15 1
                                    

Μπήκα στο σπίτι μου, πέταξα τα παπούτσια μου δίπλα απο την πόρτα και έτρεξα στο δωμάτιό μου. Έπεσα στο μαλακό κρεβάτι μου και καυτά δάκρυα φόβου κύλησαν στα μάγουλά μου.

ΜΠΡΑΙΑΝ
Πήγα στο δωμάτιό μου και ντύθηκα, εβαλα γρήγορα παπούτσια και εφυγα. Πήρα τον δρομο προς το βιβλιοπωλείο να μάθω τι στο διάολο έγινε εκει.
Έφτασα και άνοιξα την γυάλινη πορτα ακούγοντας το χαρακτηριστικό καμπανάκι.
"Γεια σας." Ειπα ευγενικά στην κυρία πίσω απο τον πάγκο.
"Γεια σου Μπράιαν. "Μου απάντησε η κ. Μαίρη, σχεδόν ολοι γνωριζόμαστε μεταξυ μας εδω πέρα. "Πως κι από εδω εσυ; "
"Μήπως πριν λίγο ήταν εδώ μια κοπέλα καινούρια γύρω στα 18;" Μπήκα κατευθείαν στο θεμα.
"Ναι, πριν λιγο εφυγε βιαστικά. " Μου απάντησε χωρις περετέρο ερωτησεις. Αυτό άρεσε σε όλους στην κ. Μαίρη, οτι δεν φύτρωνε εκει που δεν την σπέρναν.
"Μαλιστα" μουρμούρισα."Ευχαριστω"
Πήγα προς τα ράφια και είδα κατω πεσμένα βιβλια. Τι στο καλό εκανε εδω;
Τότε κάτι πήρε το μάτι μου πίσω από ένα ράφι, έσκυψα για να δω καλύτερα. Είδα νερα και ενα βιβλίο το οποιο είχε αλιωθεί απο το νερό.
"Τι στο-; " Ψυθηρισα στον ευατό μου.
Έφυγα απο το μαγαζί σαν κυνηγημένος. Πρέπει να μάθω τι παίζει εδω αλλά προσεκτικά γιατί αν δεν είναι αυτο που φαντάζομαι... Δεν πρεπει να μάθει τι είμαι.

••••••••
Ελπίζω να σας αρέσει η ιστορία μου! Ειναι η πρωτη φορά που γραφω. Πείτε μου γνώμες κατω στα σχόλια και μην ξεχνάτε το 🌟!
Οποιος εχει καμια απορία σε σχεση με την πλοκή της ιστορίας ή αν δεν κατάλαβε κατι... Να μην  μου στειλει! 1!1!!1!!!!
Πλακα κανω guys, να μου στειλει οποιος θελει<3

The begining of the end {Book 1}#bgbc2017Donde viven las historias. Descúbrelo ahora