Imkansızın imkansız olduğu bir an...
Bir tarafta o kazadan sonra tum duygularını kaybedip psikopat olan zeki bir adam diger tarafta o kazadan sonra çapkın ve zeki olan bir adam...ve bu iki adam da aynı kişiyse...peki ya kız hangisine aşık olacak...
Off artık sıkılmıştım bu ruh değişimlerinden.yine burkay bey olmuştu.o da hatirlamiyordu olanlari büyük ihtimal.ona da aynı şekilde anlattım.sonra sebzeli pilav yemek icin masayı hazırladım .tabaklari önümüze koydugumda " baturayla aranız pek bir iyi bakıyorum.pilavı beraber mi yaptınız" hmm güzel soru bunu sorma şekli sinirliydi. Ne demem gerekiyor acaba..soylememem daha iyi nerden bilecekki... "Hayır kendi ellerimle yaptim.hadi yiyelim.!" Bana gülümseyip yemeği yemeye başladı.telefonuna gelen bildirimle sofrada agzindakileri püskürmesi bir oldu.ne görmüş olabilirki?!
Burkay
Bu kiz oldukça güzeldi.ama baturayla olan ilişkisi sinirimi bozmaya başlamıştı.bu kız da digerleri gibi miydi?? Önüme koydugu pilavla ona baktım.kendisi yaptığını soylediginde rahatca yemeye başladım.gercekten lezzetli olmuştu..telefonuma gelen bildirimle yemeyi bıraktım.mesaj gelmişti ..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Afiyet olsun..
Gönderen: baturay Pisligi
Agzimdakileri puskurtmemle kaşığı masaya sertce bırakıp kalktım.mutfaga gidip 2 bardak soguk su ictim... Bu kız neden yalan söylüyor.bu da onlardan biri iste kesin...
Elmira
Mutfaga gittiginde ben ne oldugunu çözmeye çalışıyordum.neden yemegi birakip gitmistiki..yoksa kötü mü olmuştu... Mutfaktan geri dondugunde oldukca sinirliydi yanima kadar gelip kolumdan tutup suruklemeye başladı.beni yere fırlattiginda ben hala olanların şokundaydım.bugun kaçıncı kolumdan suruklenis yaa yeter..neydi benim günahım... "Sen çok pişman olacaksın elmira çok"
Ne demek istemisti ki...sonra evden uzaklaşmıştı zaten.nereye gitti acaba.ben de uzun zamandit klinigime ugramiyordum..bir gideyim de bakayım bari... 15 dk sonra klinige varmıştım.sekreterim hemen başımda bitmişti. "Elmira hanım nerdesiniz?Ne zamandir yoksunuz? Kac kisi geldi geri gönderdim.haftaya seminer var davet edildin..."off ne çok konuşmuştu yaa.odama girer girmez kahvemi yapıp koltuguma yerleştim.yavas yavaş gelmeye başlıyorlardı.bugün toplam 30 hastama baktım.saat kac olmuştu acaba .nee saat ne ara 21.00 olmutu yaa.aksam yemegi bile yemedim ben daha...Allahım bir gun bir kosede öleceğim yaa... Eve gitmek icin klinikten çıktım.marketler kapanmadan bir markete girseydim iyi olur.yurumeye karar verdim eve. Giderken markete girip alıştırmalık bir seyler aldım.biraz da abur cubur almış olabilirim... Eve geldigimde ilk once bir seyler yedim.sonra biraz dizi izlemekten zarat gelmezdi.televizyonu açtığımda doktorlar karşıma çıktı.bayılıyorum bu diziye yaa.hemen izlemeye başladım.
Alarm çalıyordu.offf bıktım yaa..alarmı kapatıp geri yattığımda 10 dk sonra tekrar calmaya başladı.sinirrrŕrr Kalktigimda saate baktım yuhhh 10 dk degil 3 saat gecmis aradan.. hemen kalkıp once dusa girmeye karar verdim.sonra kahvaltı yapıp odaya hazirlanmaya çıktım.hemen bol rahat bir seyler giydim.çantamı aldığımda yere bir sey düşmüştü.bu neydi bazanin altina girmisti yaa off.. egilip aldigimda bunun bir anahtar olduğunu fark ettim.neyin anahtarı olabilir diye düşünürken baturayin evi geldi aklima kesin orasinin... O odaya tekrar girmek istiyordum. Evden çıkıp yürümeye başladım.insallah evde değildir... Baturay ın evine geldigimde ikinci denemede kapıyı açmayı başardım.iceri girip etrafa göz attığımda kimse yoktu.odanın onune gelip sifreyi yazdım açıldığında yine sevinmiştim. Odaya girdigimde once fotograflarima baktım bunlar gercekten eskiydi.lise hallerim bile vardı.kimdi bu çocuk gercekte..Beni nereden tanıyorr. Çekmeceleri de karıştırmaya başladım. Gördüğüm şeyle kanım donmuştu.bu bir fotoğraftı ve köpeğiyle cekinmis bir fotoğrafı ama onu anca tanıyabilmiştim.bu o yakışıklı gencti.köpeğini kurtaramamıştım.ilk elimde gerceklesen ölümdü.o ise hicbir sey dememisti bana.ben unutamamistim.3 gun ağlamıştım.tekrar yanıma geldiğinde onemli olmadigini bunun bir kader oldugunu söylemişti.hatta onunla beraber yemek bile yemistik.gercekten cok tatlıydı ilk kez birinden hoşlanmıştım.sonra daha klinigime gelmemisti onu cok beklemistim hatta sirf onun icin fazladan calisiyordum.sonra aradan zaman gecti ve unuttum.altta bir kac fotograf daha vardi.dur bir dk aynı liseye mi gitmisiz biz.ben nasıl fark etmemişim.demek ki beni o zamandan beri taniyordu.neden karsima cikmamistiki hicc. Baska fotograf yoktu hep benim fotolarimla doluydu buralar.odadan ciktigimda hala gördüklerimi düşünüyordum.ses geldiginde korkmustum yoksa baturay mi gelmistiii!! O tarafa dogru ilerledigimde yine o adamla karsi karsiya geldim.adam şaşkınlıkla bana bakarken tek dedigim "lutfen beni bu sefer bayıltmayın!!"
