Imkansızın imkansız olduğu bir an...
Bir tarafta o kazadan sonra tum duygularını kaybedip psikopat olan zeki bir adam diger tarafta o kazadan sonra çapkın ve zeki olan bir adam...ve bu iki adam da aynı kişiyse...peki ya kız hangisine aşık olacak...
Hayat benimle alay ediyordu sanki.bazen düşünür insan herseyden uzaklaşmak ister.yabancı bir ortam sessizlik ister.bazen gidiyorum gecmise bir günah mı isledim birinin ahı mi tuttu bana da yine onunla karşılaştım.ustelik beni gormezden gelen biri icin hala kalbim tekliyordu.insan bazen kalbini çıkarıp atasi geliyor fazla deger verdigi icin bazen kendini sucluyor kalbine kiziyor beynine kiziyor benu neden uyarmadin ama beyin her seferinde sadece ben demistim diyor o senin icin uygun biri degil kalp bir kez kirilir iki kez kirilir 3 kez daha dayanir mi der.kalp suclu suclu sadece susar .suan kalbim acıyor suan diyorsunuz ne ara aşık oldun bu kadar diyorsunuz.ama ben de bilmiyorum ki kalbim ne ara yola çıkmış fark etmedim ki kizamadim ki beynime kizamadim ki kalbime sadece aglamak istiyorum sadece aglamak ama dusunuyorum aglayinca gecermi gecmezzzz.. Aglayinca butun sorunlar hallolsa keske.bu kaderin bana oyunu mu gercekten neden yeniden onunla karşılaşmak zorundayim ki... "Heyy elmira iyi misin" selinin beni durtmesiyle kendime gelmistim.iyiyim dedigimde okuldan ciktim.acaba eda nerdeydi.evime yerlesmistir buyuk ihtimal.direkt restorana doğru gidecektim. Restorana geldigimde her zamanki gibi hemen ustumu degistirip çalışmaya başladım.ahh lanet olsun onların burada ne isi var.hemen iceriye saklandigimda kalbim cok hizli atiyordu.tum arkadas grubu buradaydı.tam takirlardi.neden uraya gelirlerki..simdi bitmiştim. "Haydi elmira neyi bekliyorsun yeni müşteri geldi !" Off ne yapacaktım şimdi.o tarfa doğru yürüdüğünde hic bir sey olmamia gibi "Ne isterdiniz efendim"hepsi bana dondugunde saskindi tabi ki de ela hariç ne sandim ki tabiki burda çalıştığımı öğrenip ozellikle getirdi onları."imm ben biftek istiyorum tatlim bir de kırmızı sarap"elanin dediklerini not alirken digerlerini de bekledim son olarak baturaya döndüğümde umursamaz bir edayla siparişini verdi.aglamamak icin kendimi zor tutuyordum.siparisleri götürürken gozlerimin dolmamasina dikkat ettim.siparislerimi verdiğimde ela bilerek bardağı yere düşürdü."seni sakar kız mahfettin burayı.hemen temizle!! Iyy bu biftek de ne soguk bu bildigin.işini doğru düzgün yapamıyor musun sen"beni yere ittiginde kırılan camlardan biri avcuma batmıştı. Istemsizce gözümden yas düşmüştü. "Yeter artık ela ne yaptığını zannediyorsun!!"yanıma gelen mert e onemli degil desemde beni belimden tutarak kaldırmıştı.ben son kez baturay a baktığımda o ise sadece sessiz bir sekilde oturuyordu.beni tamamen tanimazliktan geliyordu.bu sizce de fazla degil miydi... Sadece ağlıyordum.goren elime batan camdan dolayı ağladığımı sanar ancak kalbim acıyordu.aglamak yetmiyordu."sen burada bekle hemen geliyorum"gittiginde ben de kendimi toplamaya calistim.nereye gitigine baktığımda arkadaslarinin yanina gitmis hırkasını alıp geliyordu.herkes ona bakiyordu ben ise baturaya ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert yanima geldiğindegiyinmemi söyledi.daha işimi bitirmemiştim hâlbuki.o sadece dedugimi yap dedigunde giyinmeye gittim.patrona beni aldığını söyleyip eline para vermisti.bu bu çocuk gercekten cok iyiydi.belki belki unutmami saglardi yaa... Arabasina bindik."nereye gidiyoruz" "Once eczaneye sonrası sürpriz" Hicbir sey demeden yolu izlemeye başladım.eczaneye geldigimizde yarabandi aldik.ufak bir siyrikti Allahtan.. Tekrar arabaya bindigimizde bu sefer nereye gittiğimizi gercekten cok merak ediyordum.gosterisli bir mekanın önünde durdugumuzda arabadan inmemi söyledi.beraber mekana girdigimizde bar oldugunu anladım.mert barmene eliyle bir seyler isaret ettiginde beni elimden tutup ust kata çıkardı.gittikce sessizlesiyordu.korkmam mi gerekiyordu acaba..bir odanın içine girdiğimizde öylece kaldım.agzimdan dökülen tek kelime "inanmıyorum..."
