HER ŞEY VATAN İÇİN

(49) Mesaj alınmıştır.

Multimedia : Ege
İyi Okumalar

2 GÜN SONRA
-Duygu-

Sinan komutan bizi odasına çağırdığında, Sinan komutanın odasının önüne gelip kapıyı tıklatarak içeri girdik, selam vermeyide unutmadık tabii.

İçeride genç bir erkek vardı.

Sinan komutan konuşmaya başladı; ''Ekibinize yeni biri katılıyor gençler . Adı Ege, bomba imha uzmanı. '' dedi.

Bu adam bombayı değil kendini imha eder. Onda o potansiyeli görüyorum. Aklımdaki, fazlasıyla çaylak düşüncesi bir türlü gitmiyordu.

''Enes, bu gün Ege de dahil timi antremana çıkart. '' dedi Sinan komutan, otoriter bir sesle.

''Emredersiniz komutanım. '' Enes komutan ise, Sinan komutanı onaylamakla yetinmişti.

''Ege sen Akif'le aynı oda da kalacaksın. Akif sana odayı gösterir,yardımcı olur. '' emirler ardı ardına gelirken, Ege ise kendini tanıtmıştı.

Ege denilen asker; teğmenmiş, 26 yaşındaymış.

''Şimdi çıkabilirsiniz. ''

''Emredersiniz komutanım. '' dedik ve odadan ayrıldık.

...............

Enes komutan; şınav, mekik, koşu yaptırırken hepimiz yorgunluktan ölüyorduk. Elif'in kulağına yanaşarak sessizce fısıldadım. "Güzel arkadaşım, kocan olacak adama de de anrtemanımız bitsin artık, yoksa bu adam hepimizi öldürecek. "

Elif buna gülerken omuz silkmişti. "Bana göre hava hoş, yorulmadım. Sizlerde umrumda değilsiniz. " kibirle söylediği şeylere göz devirmiştim. "Sersem!" Hakaretlerimi ona sıralarken gerçekten yorgunluktan ölmek üzereydim.

Saatler sonra nihayet Enes komutan bizim halimizi anlamış olmalı ki,''Yeter bu kadar gidin dinlenin. '' demişti.

Canımıza minnet.

Herkes odalarına gittiğinde, bir tek ben ve Ege kalmıştık. Yere yatmış nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. Yerden kalkamıyorum o derece yorulmuştum.

Ege yanıma gelip oturduğunda, bayık bayık ona bakıyordum;

''Çok mu yoruldun? '' diye sordu.

Cevap vermedim.

''Anlaşılan cevap veremeyecek kadar yoruldun. '' dedi gülerek.

Cidden bu adamın derdi ne!?

''Ben çok sıkıldım. '' oflayarak söylediği şeye zorda olsa gülmüştüm.

"Sanırım," diyerek başladım sözlerime. "Sanırım, ben hamlamışım. "

Yüksek sesle güldü. Ona öfkeyle baktım. "Komik değil," yattığım yerden doğrulduğumda hâlâ baygın bakışlarımı yollamaya devam ediyordum. "Komik değil çünkü yoruldum. " hızla ayağı kalktım, "Ben gidiyorum. " onu orada öylece bırakıp arkama bile bakmadan gitmiştim.

Biraz dinlensem fena olmazdı... 

-Elif-

Antremandan sonra serbest bırakıldığımız için Enes ile dışarıya çıkmıştık. Sokaklarda gezmiş ve uzun uzun konuşmuştuk, ayların acısını çıkartmak adına.

Parka geldiğimizde  banklardan birine oturduk. Bir sürede öyle konuştuk, daha sonra arada kısa bir sessizlik oluştu. Fakat ben yine lakabımın hakkını verip aradaki sessizliği bozdum.